kızlar merhaba
aslında bu konuyu dün açacaktım ama ağlamaktan kendimi toparlamayadım.
benim problemim kayınpederim inanılmaz üstüme geliyor ve sinir kirizi geçirtene kadar konuşuyor
o kadar çok konuşur ki birlikte yaşadık bir dönem eşimin ailesiyle birlikte
sabah kahvaltıda sucuk yaptım ocağa 1 tane düşmüş
hiç görmedim aslen titizimdir ama o an gözümden kaçmış 4 saat boyunca 1 parça sucuk yüzünden konuşmuştu.
sigara kullanıyorum kültablanın içinde 2 dal sigara söndürmüştüm akşam gördü ve otutturdu saatlerce konuştu
dışardayız yemek yiycez güya yemin ederim her yerimi karınca taladı.
en beteri anahtarı yoktu kayınpederin ilk zamanlarda saat gece 2 de biz uyuya kaldık eşimle
zile basmış duymamışız odamız en dipteydi arasana be adam cepten uyanırdık
ama yok kızacak ya gitmiş otelde yatmış ve sabah gelmediğini gördüm eşme dedim baban yok diye
işe giderken gördü bizi yolda bindik arabaya inanın akşama geliyordu artık sinirden burnum kanayınca sustu...
ve bunun gibi niceleri eşim takım elbiseden nefret eder giysin diye ısrar etti bunun için ayrıca 1 ay konuştu
ve hala devam eder sanki ben giydirmiyorum gerçi ohh iyiki giymiyor eşim o da gıcık oluyo çünkü...
birlikte 1 sene yaşadık ve dünyanın eziyetini etti odalara gecenin bi yarısı dan diye girmeler ve gerçekten üstüm hiç müsait değildi ve gördü telefonu fırlattım arkasından pisliğin odamızın anahtarını almıştı biz o eve gidince kilitleyemiyordum ve o gece de biz eşimle özel bişiler paylaşmıştık ve eşim uyudu ben üstümü değiştircektim daha sonralar dolabımı kurcalamalar
Allahım sana şükürler olsun ki artık kendi evimdeyim 9 aydır.
eşim bu süreçte hep sakinleştirdi haksız buldu babasını hep yanımdaydı.
ama benim artık dayanacak sabrım kalmamıştı.
annemler geldiler geçen sene ramazan bayramında yanıma bagajı babacım full doldurmuş turşular ekmkler
reçeller domatesler aklınıza ne gelirse kızımsız geçmez diye almış gelmiş
kayınpeder benim evimde yokmu diye tepki verdi ve 1 tanesini bile ağzına sürmedi..
bırak yemesin zaten ama babamları o gece zor kaldılar yanımda ertesi gün hemen geri döndüler evlerine Allah belanı versin adam senin benim canım onlar diyemedim.
iş için birlikte yaşamak zorundaydık bu arada başka şehirdeydik...
şuan kendi evimdeyim çok şükür ama
hergün mağazaya geliyor ortak çalıştığımız bir işimiz vardı
kayınpederi şehir dışında olunca rahattım ama geldiğinde kabus çöküyordu üstüme
hergün hakaret aşağılama duymaktan canımdan bezdim artık
benim babam asla bana öte git bile demedi elin adamı hergün eziyet yapıyor.
dünkü eziyet artık beni patlattı saat 9 da mağazamı aramış bende 9:05 de açtım
4 kere arar mı bi insan açtımı diye hergün arıyo gerçi o da ayrı bi konu neyse
mağaza geldiğinde saat 10 du saat 10 da bir başladı konuşmaya
sebep aynen yazıyorum ona dediğimi
iş benden kaçtı galiba demem
ne mahalle ağzıyla konuşmam kaldı
ne kapasitem ne vasıfsız bir adamla aynı kefeye konmam
beni aradığında bazen duşta oluyodum açamıyodum bazen wc de haliyle açıp baba ben duştamıyım diycem
markette arıyordu var mı gelişme diye baba marketteyim diyordum onların hepsini harmanladı ve saat 4 e kadar hakaretten başka hiçbirşey duymadım.
konuşamadım karşısında evime alışveriş yapamayacak mıyım evime yemek yapmaya gidemeyecek miyim bunların hiç birini
söyleyemedim gözümün önü karardı artık duyamıyordum konuştuklarını artık ortaklığımızı bitirdiğimi söyleyebildim sadece
ve eşim ilk defa birşey demedi ve ben ipi koparttım babası gidince
kp karşıdaki kişiyi öyle bir konuşur öyle bir ikna ederki ben bunu nasıl yaptım dersiniz hemen çekim alanına alır yani
eşim babasının çekimine girmiş belli ama ben kendimi tutamadım ağlamak yerini böğürmeye bıraktı
şuan o anı düşündüm ama insanlık dışındaydım. Ağzıma geleni saydım eşime o da bana tabi bu sefer ikimizde
cin atına binmiştik ve ikimizinde inmeye niyeti yoktu.artık iş ya baban ya ben olayına kadar getirdim.
çünkü yediremiyordum artık sindiremedim dediklerini kayınvalidemi aradım
onunla konuştum melek gibi kadın yemin ederim kadıncağız telefonda sakinleştirdi beni
eşimide aramış fırçalamış babanın ne olduğunu bilmiyormusunda karını kaybetcen deyince bizimkinin aklına geldim
Allah razı olsun melek annemden (kv).
inanın yaptığı eziyetleri anlatmakla bitmeyecek biri artık beni geçtim kendi anneme ve babama hakarete kadar gelmişti çünkü
ve hala içim dehşet acıyor bu kadar pasif değildim ben bu adam beni sindirdi artık konuşamadım kendimi savunamadım ağzımı açamadım.sadece Allahından bulsun pislik demek istiyorum.
kayınpeder kısaca kendisi mutsuzsa herkez mutsuz herkez bana muhtaç olsun
benim komutamdan kimse çıkmasın o modda birisi benim dediğimi ayet sayacaksın diyen aşağılık pisliğin teki adi herif
benim sizden tek istediğim şey bu adamdan kendimi nasıl uzak tutarım
artık birlikte çalışmayacağız dedim ben ortak olmak istemiyorum dedim ama
oğlunu görmeye gelecek mağazaya iş için mutlaka uğrayacak vs vs
artık görmeye tahammülüm dahi yok nolur bana akıl verin
dünü hatırladıkça sinir oluyorum kafamı dağıtmam için birsürü şeyler yaptım ama
sabır taşım çatladı.
uzun oldu özür dilerim hakkınızı helal edin...
aslında bu konuyu dün açacaktım ama ağlamaktan kendimi toparlamayadım.
benim problemim kayınpederim inanılmaz üstüme geliyor ve sinir kirizi geçirtene kadar konuşuyor
o kadar çok konuşur ki birlikte yaşadık bir dönem eşimin ailesiyle birlikte
sabah kahvaltıda sucuk yaptım ocağa 1 tane düşmüş
hiç görmedim aslen titizimdir ama o an gözümden kaçmış 4 saat boyunca 1 parça sucuk yüzünden konuşmuştu.
sigara kullanıyorum kültablanın içinde 2 dal sigara söndürmüştüm akşam gördü ve otutturdu saatlerce konuştu
dışardayız yemek yiycez güya yemin ederim her yerimi karınca taladı.
en beteri anahtarı yoktu kayınpederin ilk zamanlarda saat gece 2 de biz uyuya kaldık eşimle
zile basmış duymamışız odamız en dipteydi arasana be adam cepten uyanırdık
ama yok kızacak ya gitmiş otelde yatmış ve sabah gelmediğini gördüm eşme dedim baban yok diye
işe giderken gördü bizi yolda bindik arabaya inanın akşama geliyordu artık sinirden burnum kanayınca sustu...
ve bunun gibi niceleri eşim takım elbiseden nefret eder giysin diye ısrar etti bunun için ayrıca 1 ay konuştu
ve hala devam eder sanki ben giydirmiyorum gerçi ohh iyiki giymiyor eşim o da gıcık oluyo çünkü...
birlikte 1 sene yaşadık ve dünyanın eziyetini etti odalara gecenin bi yarısı dan diye girmeler ve gerçekten üstüm hiç müsait değildi ve gördü telefonu fırlattım arkasından pisliğin odamızın anahtarını almıştı biz o eve gidince kilitleyemiyordum ve o gece de biz eşimle özel bişiler paylaşmıştık ve eşim uyudu ben üstümü değiştircektim daha sonralar dolabımı kurcalamalar
Allahım sana şükürler olsun ki artık kendi evimdeyim 9 aydır.
eşim bu süreçte hep sakinleştirdi haksız buldu babasını hep yanımdaydı.
ama benim artık dayanacak sabrım kalmamıştı.
annemler geldiler geçen sene ramazan bayramında yanıma bagajı babacım full doldurmuş turşular ekmkler
reçeller domatesler aklınıza ne gelirse kızımsız geçmez diye almış gelmiş
kayınpeder benim evimde yokmu diye tepki verdi ve 1 tanesini bile ağzına sürmedi..
bırak yemesin zaten ama babamları o gece zor kaldılar yanımda ertesi gün hemen geri döndüler evlerine Allah belanı versin adam senin benim canım onlar diyemedim.
iş için birlikte yaşamak zorundaydık bu arada başka şehirdeydik...
şuan kendi evimdeyim çok şükür ama
hergün mağazaya geliyor ortak çalıştığımız bir işimiz vardı
kayınpederi şehir dışında olunca rahattım ama geldiğinde kabus çöküyordu üstüme
hergün hakaret aşağılama duymaktan canımdan bezdim artık
benim babam asla bana öte git bile demedi elin adamı hergün eziyet yapıyor.
dünkü eziyet artık beni patlattı saat 9 da mağazamı aramış bende 9:05 de açtım
4 kere arar mı bi insan açtımı diye hergün arıyo gerçi o da ayrı bi konu neyse
mağaza geldiğinde saat 10 du saat 10 da bir başladı konuşmaya
sebep aynen yazıyorum ona dediğimi
iş benden kaçtı galiba demem
ne mahalle ağzıyla konuşmam kaldı
ne kapasitem ne vasıfsız bir adamla aynı kefeye konmam
beni aradığında bazen duşta oluyodum açamıyodum bazen wc de haliyle açıp baba ben duştamıyım diycem
markette arıyordu var mı gelişme diye baba marketteyim diyordum onların hepsini harmanladı ve saat 4 e kadar hakaretten başka hiçbirşey duymadım.
konuşamadım karşısında evime alışveriş yapamayacak mıyım evime yemek yapmaya gidemeyecek miyim bunların hiç birini
söyleyemedim gözümün önü karardı artık duyamıyordum konuştuklarını artık ortaklığımızı bitirdiğimi söyleyebildim sadece
ve eşim ilk defa birşey demedi ve ben ipi koparttım babası gidince
kp karşıdaki kişiyi öyle bir konuşur öyle bir ikna ederki ben bunu nasıl yaptım dersiniz hemen çekim alanına alır yani
eşim babasının çekimine girmiş belli ama ben kendimi tutamadım ağlamak yerini böğürmeye bıraktı
şuan o anı düşündüm ama insanlık dışındaydım. Ağzıma geleni saydım eşime o da bana tabi bu sefer ikimizde
cin atına binmiştik ve ikimizinde inmeye niyeti yoktu.artık iş ya baban ya ben olayına kadar getirdim.
çünkü yediremiyordum artık sindiremedim dediklerini kayınvalidemi aradım
onunla konuştum melek gibi kadın yemin ederim kadıncağız telefonda sakinleştirdi beni
eşimide aramış fırçalamış babanın ne olduğunu bilmiyormusunda karını kaybetcen deyince bizimkinin aklına geldim
Allah razı olsun melek annemden (kv).
inanın yaptığı eziyetleri anlatmakla bitmeyecek biri artık beni geçtim kendi anneme ve babama hakarete kadar gelmişti çünkü
ve hala içim dehşet acıyor bu kadar pasif değildim ben bu adam beni sindirdi artık konuşamadım kendimi savunamadım ağzımı açamadım.sadece Allahından bulsun pislik demek istiyorum.
kayınpeder kısaca kendisi mutsuzsa herkez mutsuz herkez bana muhtaç olsun
benim komutamdan kimse çıkmasın o modda birisi benim dediğimi ayet sayacaksın diyen aşağılık pisliğin teki adi herif
benim sizden tek istediğim şey bu adamdan kendimi nasıl uzak tutarım
artık birlikte çalışmayacağız dedim ben ortak olmak istemiyorum dedim ama
oğlunu görmeye gelecek mağazaya iş için mutlaka uğrayacak vs vs
artık görmeye tahammülüm dahi yok nolur bana akıl verin
dünü hatırladıkça sinir oluyorum kafamı dağıtmam için birsürü şeyler yaptım ama
sabır taşım çatladı.
uzun oldu özür dilerim hakkınızı helal edin...
Son düzenleme: