- 22 Mart 2015
- 1.343
- 2.666
- 34
-
- Konu Sahibi Druk Elephant
- #61
Hatta bu korkum sayesinde buradan bir üye ile tanıştım, o da benim gibiydi. Şu an bebeği var, zamanla alıştığını söyledi
Birebir aynı durumdayım ve 5 aylık bebeğimiz şuan… Psikolojik olarak sürekli dengesiz ama fazlacana gerçekçi belki de kendimi boşa yoran düşüncelerle savaşıyorum. Endişelerimi bastırmaya çalışıyorum sürekli ama bir yandan da gerçeklerden kopamıyorum. Bu da uykusuzluğa sebep oluyor malesef. Bazen karnımdaki bebeğim gerçek dışı geliyor sonra bir canlı dünyaya getireceğimi ve bizim bir parçamız olduğu aklıma geliyor nasıllar ardı arkası geliyor… Ve evet kesinlikle maddi olarak da rahata kavuşmadan olmaması gerekiyor bence de.Hele bir de bu zamanda…Valla iyi değil çok çok iyi düşünün
10 senelik evliyim 35 yaşındayım 5 aylık hamileyim daha doğmadı bile ama hamileliği görmek bile bana yetti
Bedensel zorlukları bir yana gerçekten ben zorlu bir hamilelik geçirdim beni hastaneye yatırıp uyutun diye yalvardığım günlerim oldu sanıyordum ki en zoru oymuş hayır
Bedensel acılar uykusuzluk bilmem ne inanın her kadın bunlara bir şekilde dayanır, en zoru işin psikolojik kısmı bu konuda bu kadar zorlanacağım aklıma gelmezdi
Bebek daha içinizde büyürken onunla bağ kurmaya başlıyorsunuz bir anda bütün dünyanız o ana kadar hiç tanımadığınız bir başka insan oluyor, ya ona bir şey olursa ya sağlıklı değilse ya ben bir hata yaparsam düşünceleri yüzünden boğulmak üzereyim doğumum Ekim ayında Allah kısmet ederse ve Ekim gelsin çocuk doğsun sağlıkla gözümün önünde olsun diye gün sayıyorum ama gün de geçmek bilmiyor bu şekilde terapi desteği almama rağmen aşamıyorum korkularımı
Sonra ikinci kısım geliyor çünkü bu sefer tamam Ekim geldi sağlıkla doğdu sonra diyorum… Eee sonra?
Böyle bir dünyada böyle tonlarca sorunla boğuşulan bir ülkede ben bu çocuğu nasıl büyüteceğim? Daha kendimi güvende hissetmiyorum bu çocuğa o güven hissini nasıl vereceğim? Nasıl koruyacağım? Tıpkı şimdi olduğu gibi doğduktan sonra da hatta 40 yaşına bile gelse kalbim aklım hep onda olacak artık bu dünyada benden çok sevdiğim eşimden herkesten her şeyden daha önemli biri var. Önceden ne olursa olsun en fazla bana olur ve mücadele ederim dediğim şeylere artık öyle bakamıyorum. Bu çocuğun bana ihtiyacı var hem kendimi hem onu korumak zorundayım artık falan filan işte birine bu kayıtsız şartsız bağlılık birisi için bu kadar korkmak benim daha önce hiç girmediğim bir su ve korkutucu geliyor bana
Sevgisine gelince evet o da manyak bir şey yani daha doğmadan bu kadar seviyorsam doğduğu zamanki sevgimi aklım hayalim almıyor
En berbat en kötü günleri yaşarken eşimle gidip onu ultrasonda gördüğümüzde biri dünyanın dertlerini omzumuzdan söküp atıyor sanki öyle bir mutluluk her şeyi unutturan ama işte amalar hiç bitmeyecek artık bizim hayatımızda
ne kadarını yansıtabildim buraya bilmiyorum cümlelerimle ama çocuk gerçekten delice istemeden maddi manevi tamamen hazır olmadan yapılmayacak bir şey ben yaşım geçiyor trenine takıldım ama kendimi çok sorguluyorum hala
. Çok detaylı düşünmeyin bence bu kadar. Ne bileyim biz bebek istediğimizde istedik sadece. Karnımda taşıma düşüncesi aklıma hiç gelmedi. Evlendikten 3 sene sonra oldu. Şimdi diyorum ki neden 3 yıl beklemişim. Hayatım tamamlanmış gibi geldi kollarıma alınca. Bazen hala yetersiz miyim, ilgim yetiyor mu gibi gibi sorular gelir aklıma ama annelik bence doğumdan sonra bi koklatiyorlar, öptürüyorlarr ya bebeğini anneye o andan otomatik bi annelik yükleniyor bence
Ben 3 doğum yaptım ilk bebeğimi doğumdan sonra kaybettim. hayatta olan 2 cocugum var ama ben de sizin gibi düşünüyorum.bu arada 2.cocugum seneler sonra surpriz yapip geldi yasim da vardi.bi şekilde dogurdum...Anne olan kadının hayatı bitmiş gibi geliyor bana. Hayatım boyunca tek bir an istemedim anne olmayı her geçen gün de bundan daha da emin oluyorum. Birinin çocuğu olduğunu duyar duymaz içimde büyük bir acıma duygusu beliriyor o kadına karşı çok enteresan bir şekilde. Tutsakmış gibi sanki o kadın.
Mesela benim durumum da normal değil biliyorum çünkü insanoğlunun en temel iç güdüsü üremek ve benim mekanizma bir yerlerde hatalı çalışıyor ki bu şekilde düşünüyorum. Bunun sonucunda da gen havuzundan eleneceğim işte neslimi devam ettirmeyeceğim için.
Bence benim kadar uç değilseniz yapın gitsin
Kesinlikle öyleBirebir aynı durumdayım ve 5 aylık bebeğimiz şuan… Psikolojik olarak sürekli dengesiz ama fazlacana gerçekçi belki de kendimi boşa yoran düşüncelerle savaşıyorum. Endişelerimi bastırmaya çalışıyorum sürekli ama bir yandan da gerçeklerden kopamıyorum. Bu da uykusuzluğa sebep oluyor malesef. Bazen karnımdaki bebeğim gerçek dışı geliyor sonra bir canlı dünyaya getireceğimi ve bizim bir parçamız olduğu aklıma geliyor nasıllar ardı arkası geliyor… Ve evet kesinlikle maddi olarak da rahata kavuşmadan olmaması gerekiyor bence de.Hele bir de bu zamanda…
Çocuğunu çok sevmek dünyalar kadar sevmek ama anneliği hiç sevmemek diye bir şey var sanırım bazı kadınlar için. Yeni yeni itiraf ediliyor bu da önceki nesillerde asla dile getirmezdi kimse.Ben 3 doğum yaptım ilk bebeğimi doğumdan sonra kaybettim. hayatta olan 2 cocugum var ama ben de sizin gibi düşünüyorum.bu arada 2.cocugum seneler sonra surpriz yapip geldi yasim da vardi.bi şekilde dogurdum...
Üredikten sonra böyle düşünmek daha tuhaf bencehamile bir kadın görünce ,yeni doğum yapmış birini duyunca acıyorum resmen.benim gebeliklerim çok riskli ve zor geçti.millet hamileliği özledim ayy karnımda kelebekler uçuşuyor falan diyince garipsiyorum.nesi özlenir ki.. hareketlerin kisitli, alınan kilolar bir ton sorun rahat uyuyamıyorsun bile.bir de yalniz baktım büyüttüm belki bu sebeple böyle düşünüyorum bilmiyorum.ama hamilelik çocuk sahibi olmak evet bir nevi tutsaklık özgürlüğüne düşkün olan yapmasın bence.
Ha bu arada iyi ki varlar o ayrı konu.. tırnaklarına taş değmesin onlar benim canlarım ama çocuk doğurmaya aşırı anlam yükleniyor. Hemen hemen her canlı ürüyor zaten cok da acayip birsey değil önemli olan hakkıyla yetistirebilmek.
Ben çok isteyerek anne oldum. Ama açıkçası konforuna düşkün de bir insanim. Çok uzun bir süre tek cocukluydum sonra sürpriz şekilde hamile olduğumu öğrendim. Riskli bir gebelik geçirdim aylarca yattım erken dogmamasi için...Klasik olacak ama annelik duygusu evet bambaşka...fakat hiç hesapsız öğlene kadar uyuduğum, rahat rahat gezip tozdugum, hiç umarsizca yasadigim gunleri özlüyor muyum?evet hem de deli gibi...çok büyük bir sorumluluk...her an tetiktesin..yorucu, hem ruhen hem bedenen...Çocuğunu çok sevmek dünyalar kadar sevmek ama anneliği hiç sevmemek diye bir şey var sanırım bazı kadınlar için. Yeni yeni itiraf ediliyor bu da önceki nesillerde asla dile getirmezdi kimse.
Ben korunmama rağmen hamile kaldığımda hüngür hüngür ağladım dünyam yıkıldı. Bitti dedim benim için hayat. Meğerse düşük yapıyormuşum ve değerler normale sonradan döneceği için test pozitif olurmuş ve öyle mutlu oldum ki tekrar dünyaya dönmüş gibi oldum
Merhaba bende 34 yaşındayım evlenelim 3 yıl oldu bende evlendiğimde beri bebek hasreti ile yanıp tutusuyorum. 2 sene olmadı sebepsiz sonra kendiliğinden oldu 3 ay arayla 3 düşük yaşadım. Anne olmaya o kadar hazır ki ama nasip işte. Sadece bu konuyu ne kadar ertelesende şunu bilmeni isterim bu yola girmeye hazır hissettiğinde seni nelerin beklediği belli olmuyor. Tedavim ne kadar sürer daha ne kadar zaman beklerim anne olmak için bilmiyorum sadece bu ihtimalleride düşün belki bu dusuncege hazır olduğunda bir sürü sorun cikicak ve bunlar zaman alicak yasi 27 olup yumurta rezervi düşük olan insanlarda var. Bi tanıdığım sırf bu gel gitler yüzünden bebek sahibi olma ihtimalini kaybetti ilk zamanlar tüp bebege sıcak baksaydi eşi belki bebek sahibi olabilirdi ama şu an kızın yumurtası yok. En azından bi doktorla görüş beklemek hazır olmak için böyle bi zamana sahip misin onu gör sonra üzülmeni istememMerhaba arkadaşlar, 5 yıldır evliyim yaşım 33. Eşimle cocuk sahibi olmak istiyoruz lakin ben buna hazır mıyım hiç bilmiyorum. Hamile olma fikri aklıma gelince cok korkuyorum, daralıyorum karnımda bi canlı taşıma düşüncesi cok ürkütüyor beni. Bu durumu yaşayanlar varsa cevap verirse cok mutlu olurum. Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum artk.
Merhaba bende 34 yaşındayım evlenelim 3 yıl oldu bende evlendiğimde beri bebek hasreti ile yanıp tutusuyorum. 2 sene olmadı sebepsiz sonra kendiliğinden oldu 3 ay arayla 3 düşük yaşadım. Anne olmaya o kadar hazır ki ama nasip işte. Sadece bu konuyu ne kadar ertelesende şunu bilmeni isterim bu yola girmeye hazır hissettiğinde seni nelerin beklediği belli olmuyor. Tedavim ne kadar sürer daha ne kadar zaman beklerim anne olmak için bilmiyorum sadece bu ihtimalleride düşün belki bu dusuncege hazır olduğunda bir sürü sorun cikicak ve bunlar zaman alicak yasi 27 olup yumurta rezervi düşük olan insanlarda var. Bi tanıdığım sırf bu gel gitler yüzünden bebek sahibi olma ihtimalini kaybetti ilk zamanlar tüp bebege sıcak baksaydi eşi belki bebek sahibi olabilirdi ama şu an kızın yumurtası yok. En azından bi doktorla görüş beklemek hazır olmak için böyle bi zamana sahip misin onu gör sonraMerhaba arkadaşlar, 5 yıldır evliyim yaşım 33. Eşimle cocuk sahibi olmak istiyoruz lakin ben buna hazır mıyım hiç bilmiyorum. Hamile olma fikri aklıma gelince cok korkuyorum, daralıyorum karnımda bi canlı taşıma düşüncesi cok ürkütüyor beni. Bu durumu yaşayanlar varsa cevap verirse cok mutlu olurum. Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum artk.
Ayrıca psikoloğa gitsen sana herkes anne olacak die birsey yok yasin daha genç gibi birsuru şey zirvalacagina eminim ama tıbbın da gerçekleri yüzüne drank die yapistiginda hüsrana ugramani da istememMerhaba arkadaşlar, 5 yıldır evliyim yaşım 33. Eşimle cocuk sahibi olmak istiyoruz lakin ben buna hazır mıyım hiç bilmiyorum. Hamile olma fikri aklıma gelince cok korkuyorum, daralıyorum karnımda bi canlı taşıma düşüncesi cok ürkütüyor beni. Bu durumu yaşayanlar varsa cevap verirse cok mutlu olurum. Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum artk.
Kontrollerimi oldum şükür bişey çıkmadı. Teşekkür ederim yazdığın için. İnşallah bebişine kavuşursun.Merhaba bende 34 yaşındayım evlenelim 3 yıl oldu bende evlendiğimde beri bebek hasreti ile yanıp tutusuyorum. 2 sene olmadı sebepsiz sonra kendiliğinden oldu 3 ay arayla 3 düşük yaşadım. Anne olmaya o kadar hazır ki ama nasip işte. Sadece bu konuyu ne kadar ertelesende şunu bilmeni isterim bu yola girmeye hazır hissettiğinde seni nelerin beklediği belli olmuyor. Tedavim ne kadar sürer daha ne kadar zaman beklerim anne olmak için bilmiyorum sadece bu ihtimalleride düşün belki bu dusuncege hazır olduğunda bir sürü sorun cikicak ve bunlar zaman alicak yasi 27 olup yumurta rezervi düşük olan insanlarda var. Bi tanıdığım sırf bu gel gitler yüzünden bebek sahibi olma ihtimalini kaybetti ilk zamanlar tüp bebege sıcak baksaydi eşi belki bebek sahibi olabilirdi ama şu an kızın yumurtası yok. En azından bi doktorla görüş beklemek hazır olmak için böyle bi zamana sahip misin onu gör sonra üzülmeni istemem
Hipnoterapi deneycektim sigarayı bırakmak için sonra vazgeçtim başka bir sürü tramvalarıda ortaya çıkarabiliyormuş.Merhaba bende 34 yaşındayım evlenelim 3 yıl oldu bende evlendiğimde beri bebek hasreti ile yanıp tutusuyorum. 2 sene olmadı sebepsiz sonra kendiliğinden oldu 3 ay arayla 3 düşük yaşadım. Anne olmaya o kadar hazır ki ama nasip işte. Sadece bu konuyu ne kadar ertelesende şunu bilmeni isterim bu yola girmeye hazır hissettiğinde seni nelerin beklediği belli olmuyor. Tedavim ne kadar sürer daha ne kadar zaman beklerim anne olmak için bilmiyorum sadece bu ihtimalleride düşün belki bu dusuncege hazır olduğunda bir sürü sorun cikicak ve bunlar zaman alicak yasi 27 olup yumurta rezervi düşük olan insanlarda var. Bi tanıdığım sırf bu gel gitler yüzünden bebek sahibi olma ihtimalini kaybetti ilk zamanlar tüp bebege sıcak baksaydi eşi belki bebek sahibi olabilirdi ama şu an kızın yumurtası yok. En azından bi doktorla görüş beklemek hazır olmak için böyle bi zamana sahip misin onu gör sonra
Ayrıca psikoloğa gitsen sana herkes anne olacak die birsey yok yasin daha genç gibi birsuru şey zirvalacagina eminim ama tıbbın da gerçekleri yüzüne drank die yapistiginda hüsrana ugramani da istemem
Yaşım gençte değil kiMerhaba bende 34 yaşındayım evlenelim 3 yıl oldu bende evlendiğimde beri bebek hasreti ile yanıp tutusuyorum. 2 sene olmadı sebepsiz sonra kendiliğinden oldu 3 ay arayla 3 düşük yaşadım. Anne olmaya o kadar hazır ki ama nasip işte. Sadece bu konuyu ne kadar ertelesende şunu bilmeni isterim bu yola girmeye hazır hissettiğinde seni nelerin beklediği belli olmuyor. Tedavim ne kadar sürer daha ne kadar zaman beklerim anne olmak için bilmiyorum sadece bu ihtimalleride düşün belki bu dusuncege hazır olduğunda bir sürü sorun cikicak ve bunlar zaman alicak yasi 27 olup yumurta rezervi düşük olan insanlarda var. Bi tanıdığım sırf bu gel gitler yüzünden bebek sahibi olma ihtimalini kaybetti ilk zamanlar tüp bebege sıcak baksaydi eşi belki bebek sahibi olabilirdi ama şu an kızın yumurtası yok. En azından bi doktorla görüş beklemek hazır olmak için böyle bi zamana sahip misin onu gör sonra
Ayrıca psikoloğa gitsen sana herkes anne olacak die birsey yok yasin daha genç gibi birsuru şey zirvalacagina eminim ama tıbbın da gerçekleri yüzüne drank die yapistiginda hüsrana ugramani da istemem
Merhaba arkadaşlar, 5 yıldır evliyim yaşım 33. Eşimle cocuk sahibi olmak istiyoruz lakin ben buna hazır mıyım hiç bilmiyorum. Hamile olma fikri aklıma gelince cok korkuyorum, daralıyorum karnımda bi canlı taşıma düşüncesi cok ürkütüyor beni. Bu durumu yaşayanlar varsa cevap verirse cok mutlu olurum. Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum artk.
İşin içine girince öyle olmuyor banada baştan hiç bir sorun yok dediler iki sene bekledim. Sonra kendiliğinden oldu her dusukte yeni şeyler öğrendim her hamileligimde yeni testler yeni araştırmalar umuram bunların hiç birini yasamassin çünkü çok zorlu bir süreç gerçektenKontrollerimi oldum şükür bişey çıkmadı. Teşekkür ederim yazdığın için. İnşallah bebişine kavuşursun.
O zmn gerçekten bekleme ne bilim allahim evlatsız bir yasam çok zor Rabbım nasip etsin isteyen herkese yumurta rezervine baktırdın miYaşım gençte değil ki
Hamilelik en kolayiCok anaç bir insanım gül gibi bakar büyütürüm sadece hamilelikten cok korkuyorum 9 ay cok uzun gibi geliyor. Cok iyi ifade edemedim sanırım kendimi.