Kaygı, korku, bebek isteği

Panik atak hastalığına yakalanmadan önce bir çocuğum oldu. 2. Yi panik ataktan sonra düşününce çok korkuyorumdum. İçimde bir canlı hareket edecek büyüyecek doğacak diye. Neyse hastalığı atlattıktan sonra beklenmedik bir gebeliğin oldu. İlki gibi keyfini aldım. Daha güzel bir hamilelik daha kolay bir doğum geçirdim. Terapi alırsan geçecek ama hamile olduktan sonra tamamen bitecektir
Kötü alışkanlıklarım var kahve, sigara. Bi cok tanıdığım çift çizgiyi görünce herşeyi bıraktı ya ben yapamassan faln bi ton felaket senaryosu kuruyorm kafamda.
 
Kadın doğumcu normal alttan muayene etti. Rezerve ayrı mı bakılıyor?
Alttan muayene ile iş bitmiyor ki orda zaten şimdiye kadar anormal bi durum var diyen duymadım. Benim bahsettiğim hormon testi yumurta rezerviniz ne kadar düşükse hamile kalma ihtimaliniz de o kadar düşüyor menopoza yaklasiyorsun demek aslında bi yerde benim bahsettiğim ise tek bir hormon testi birsuru hormon testi var
 
Alttan muayene ile iş bitmiyor ki orda zaten şimdiye kadar anormal bi durum var diyen duymadım. Benim bahsettiğim hormon testi yumurta rezerviniz ne kadar düşükse hamile kalma ihtimaliniz de o kadar düşüyor menopoza yaklasiyorsun demek aslında bi yerde benim bahsettiğim ise tek bir hormon testi birsuru hormon testi var
Anladm yaptırmadım onları. 6 deneyin olmazsa gelirsin dedi doktor. Hormon testi yapalm demedi.
 
Merhaba arkadaşlar, 5 yıldır evliyim yaşım 33. Eşimle cocuk sahibi olmak istiyoruz lakin ben buna hazır mıyım hiç bilmiyorum. Hamile olma fikri aklıma gelince cok korkuyorum, daralıyorum karnımda bi canlı taşıma düşüncesi cok ürkütüyor beni. Bu durumu yaşayanlar varsa cevap verirse cok mutlu olurum. Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum artk.
Her kadın çocuk sahibi olmak zorunda diye bir kanun yok. Benim çok arkadaşım var çocuk yapmamış olan, kocalarıyla çok mutlu 10-20 yıllık evlilikler biliyorum. Çocuk bir zorunluluk değil. Hayatımızda tek/öncelikli görevimiz çocuk doğurmak değil, önceliğimiz mutlu olmak.

Bence kendinize bu kadar yüklenmeyin. Siz de çocuk istemeyen bir kadın olabilirsiniz, bu çok doğal.
Gerçekten istiyor musunuz, bence önce bununla ilgili biraz düşünün belki zorunluluk gibi hissettiğinizden geriliyorsunuzdur..
 
Kötü alışkanlıklarım var kahve, sigara. Bi cok tanıdığım çift çizgiyi görünce herşeyi bıraktı ya ben yapamassan faln bi ton felaket senaryosu kuruyorm kafamda.
Benim kahvem vardı çok nadir içmeye devam ettim. Sigara kullanmıyorum, kullanılmasını doğru bulmuyorum ama bazı doktorlar ona da müsade ediyormuş.
Annem eskiden bilmemiş ve içmiş hep. 3 kardeşiz bronşitli doğmuşuz öyle der. Ama sigaraya bağlamamış tabi. Şimdi anlıyor
 
Hayatı boyunca fink fink gezen biri olarak 😅 ve herhangi bir çocuğun (çocuk sevmeyen diye nitelendirirdim kendimi) sorumluluğunu almayan biri olarak bu hayatta bir parçamın olmasını istedim.. özellikle son zamanlarda çok baskın çıktı bu isteğim..
Şuna inanmıyorum mesela anaç olmak herkesin fıtratında yok bu ben de yok kesinlikle ama anaç olmayan anne olmamalı diyenlere asla katılmıyorum bunu birkaç kişiden duymuştum..
Ne olursa olsun bizim içimizde büyüyen bir canlı bizim parçamız kanımız canımız tabii ki de bizim kendi çocuklarımız diğer çocuklardan çok daha farklı olacaktır içgüdüsel olarak zaten koruma ve sahiplenme geliyor mesela ben hamile kaldıktan sonra inanılmaz bir sahiplenme geldi üstüme.
Ama bunca zaman anne olmaktan korkmamın en büyük sebebi insanların olumsuz yorumları da bunun sebebi de şu
“çocuğun olunca hayatın bitecek”
“ asla yanından 1 dakika ayırmayacaksın”
“ tatilleri gezileri unut”
“ uykuyu unut”
“Duş bile alamayacaksın”

Bu cümleleri asla kulak asma konu sahibi. Beni bunca yıl korkutan en büyük cümleler bunlardı herkes aynı şekilde anne olmak zorunda asla değil hiç kimse bir değil ve kimsenin anneliği de kimseden üstün değil. Kişiliğini unutup bireyselliğini unutup hayatını komple çocuğuna adayan bir annenin de piskolojisi normal değil tamamen sokağa salan annenin de bir değil ama bunun ortasını dengesini bulmamız gerek. Ben çocuğumu anneme bırakarak en azından birkaç gün kafa dinleyebilmeliyim ilerleyen zamanlarda bu anne olur, kaynana olur, en olmadı bakıcı olur.
Bizler anne olarak mutlu olmalıyız, kendimizi unutmamalıyız ki çocuklarımıza da verimli anne olalım. Ben çocuğumdan önce bir bireydim ve çocuğumdan sonra da bir bireyim ben sadece birinin annesi değilim benim sıfatım sadece X’in annesi olmak değil. Ben benim ve benim çocuğum sadece benim hayatımın bir parçası.. Yoldaşım, sırdaşım, parçam ama ben birinin annesi olarak bu hayata gelmedim hayattaki tek sıfatım bu değil ..
Tüm olumsuz yorumlara kendimi kapattım. Kimse annesinin karnında zaten anneliği öğrenmiyor..
Eğer çocuk istiyorsan iyice düşün yap olumsuz yorumları kafana çok fazla takma bu arada şu da var ben hamile kalmadan önce keşke iki çocuğum olsa diyordum örneğin bu çocuk doğar arkasından bir tane de yapayım kardeşiyle bir büyüsün onu artık es geçtim kesinlikle bir tane de inşallah kalırım ona da yeterli ve düzenli imkan sağlarım diye düşünüyorum artık tamamen mantıksal boyuta geçtim çünkü..
Ama iyi ki de yapmışım henüz çok küçük daha Cinsiyetimiz bile belli değil ama iyi ki o var isteyerek yaptım planlayarak yaptım çocuğum benim özgürlüğümü almayacak, beraber de eğlenebiliriz beraber de gezebiliriz yeri gelir tek başıma da gidebilirim yeri gelir ailecek giderim bunun dengesini sağlayacağıma inanıyorum ve kesinlikle insanların yorumlarına kendimi bu konuda kapatıyorum sana da tavsiye ederim🥰🥰🥰
 
Bir de mesela eğer toplum baskısıysa ben kimi gördüysem kimi tanıdıysam üstelik çocuğu olan insan bunlar hep bana şey dedi çocuk yapma, ne gerek var, çocuk büyük sorumluluk. Yani bir insana hadi çocuk yap ile çocuk yapma deme haddini kimse kimseye vermemeli..
Ben de bana çocuk yapma diyenlere karşı çok kırılıyordum çok üzülüyordum hani siz anne olmuşsunuz bana neden anne olma diyorsunuz diye. Yani hatta ben hamileyim bunu duyan bir kaç kişi ne gerek vardı işte çocuk büyük sorumluluk bu devirde vs vs sanane içimde yaşayan kalbi atan bir canlı var bu denir mi..
ayrıca evli barklıyım yani anası belli babası belli.. ki olmayadabilirdi de bu kimseyi ilgilendirmez ya da sen mi veriyorsun ekonomisini sen mi besliyorsun da sana battı ya gerçekten bu konuda çok doluyum yap diyene de doluyum yapma diyene de bu konuda kimse karışmamalı konu sahibi kimseyi dinleme istiyorsan yap istemiyorsan yapma ben çok çektim ..
yapma diyenden çektim ama😅
 
Hayatı boyunca fink fink gezen biri olarak 😅 ve herhangi bir çocuğun (çocuk sevmeyen diye nitelendirirdim kendimi) sorumluluğunu almayan biri olarak bu hayatta bir parçamın olmasını istedim.. özellikle son zamanlarda çok baskın çıktı bu isteğim..
Şuna inanmıyorum mesela anaç olmak herkesin fıtratında yok bu ben de yok kesinlikle ama anaç olmayan anne olmamalı diyenlere asla katılmıyorum bunu birkaç kişiden duymuştum..
Ne olursa olsun bizim içimizde büyüyen bir canlı bizim parçamız kanımız canımız tabii ki de bizim kendi çocuklarımız diğer çocuklardan çok daha farklı olacaktır içgüdüsel olarak zaten koruma ve sahiplenme geliyor mesela ben hamile kaldıktan sonra inanılmaz bir sahiplenme geldi üstüme.
Ama bunca zaman anne olmaktan korkmamın en büyük sebebi insanların olumsuz yorumları da bunun sebebi de şu
“çocuğun olunca hayatın bitecek”
“ asla yanından 1 dakika ayırmayacaksın”
“ tatilleri gezileri unut”
“ uykuyu unut”
“Duş bile alamayacaksın”

Bu cümleleri asla kulak asma konu sahibi. Beni bunca yıl korkutan en büyük cümleler bunlardı herkes aynı şekilde anne olmak zorunda asla değil hiç kimse bir değil ve kimsenin anneliği de kimseden üstün değil. Kişiliğini unutup bireyselliğini unutup hayatını komple çocuğuna adayan bir annenin de piskolojisi normal değil tamamen sokağa salan annenin de bir değil ama bunun ortasını dengesini bulmamız gerek. Ben çocuğumu anneme bırakarak en azından birkaç gün kafa dinleyebilmeliyim ilerleyen zamanlarda bu anne olur, kaynana olur, en olmadı bakıcı olur.
Bizler anne olarak mutlu olmalıyız, kendimizi unutmamalıyız ki çocuklarımıza da verimli anne olalım. Ben çocuğumdan önce bir bireydim ve çocuğumdan sonra da bir bireyim ben sadece birinin annesi değilim benim sıfatım sadece X’in annesi olmak değil. Ben benim ve benim çocuğum sadece benim hayatımın bir parçası.. Yoldaşım, sırdaşım, parçam ama ben birinin annesi olarak bu hayata gelmedim hayattaki tek sıfatım bu değil ..
Tüm olumsuz yorumlara kendimi kapattım. Kimse annesinin karnında zaten anneliği öğrenmiyor..
Eğer çocuk istiyorsan iyice düşün yap olumsuz yorumları kafana çok fazla takma bu arada şu da var ben hamile kalmadan önce keşke iki çocuğum olsa diyordum örneğin bu çocuk doğar arkasından bir tane de yapayım kardeşiyle bir büyüsün onu artık es geçtim kesinlikle bir tane de inşallah kalırım ona da yeterli ve düzenli imkan sağlarım diye düşünüyorum artık tamamen mantıksal boyuta geçtim çünkü..
Ama iyi ki de yapmışım henüz çok küçük daha Cinsiyetimiz bile belli değil ama iyi ki o var isteyerek yaptım planlayarak yaptım çocuğum benim özgürlüğümü almayacak, beraber de eğlenebiliriz beraber de gezebiliriz yeri gelir tek başıma da gidebilirim yeri gelir ailecek giderim bunun dengesini sağlayacağıma inanıyorum ve kesinlikle insanların yorumlarına kendimi bu konuda kapatıyorum sana da tavsiye ederim🥰🥰🥰
Çok güzel yazmışsın cok teşekkür ederim.
 
Cok anaç bir insanım gül gibi bakar büyütürüm sadece hamilelikten cok korkuyorum 9 ay cok uzun gibi geliyor. Cok iyi ifade edemedim sanırım kendimi.
Kardeşim de sizin gibiydi, anne olmak istese de hamilelikten, doğumdan çok korkuyordu. Bulantısı, ağrısı epey oldu, biraz sıkıntı yaşadı ama hamileliği ilerledikçe o korkuyu attı. İlk kalp atışını dinlediklerinde, bebekle bağ kurmaya başladıkça, ultrasonda görünce falan atlattı korkusunu çok şükür. Yeğenim 2,5 haftalık şimdi, kardeşim de çok tatlış bir anne oldu, iyi ki yapmışım diyor, başka bir şey demiyor.
Bence içinizde istek varsa korkunuzu da yenersiniz. 🌸
Ekleme: Konu eskiymiş ama merak ettim, hamile kaldınız mı? D Druk Elephant
 
X