Kimse kimseye yürümüyor.şanslı olan enkaza buluyor işte.benim düşüncem tabi.
Kimse kimseye yürümüyor.şanslı olan enkaza buluyor işte.benim düşüncem tabi.ay çok iyide sen diyince farkettim yani bunu yapmak da cesaret ya. tanımadığım birine bir de direkt yürüme amaçlı anlaşılabilecek de bir şey.. çok atılgan değilim ama demekki olursan karsına çıkıyor böyle seyler. zaten günümüzde değişti biraz erkekler değil kızlar yürüyor gibi hissediyorum ama.. cidden bir bakış acısı oldu bana cünkü ben arkadaslarımla falan çok gayet konuskanımdır ama dışarıya kapalıyım çok laf yapmam belki bunu asmaliyimdir
Belki de Allah sizi bir beladan koruyordurÖncelikle merhaba. Buraya şimdi de biraz aşk hayatımla ilgili dert yanmak istedim
Ben gerçekten şu son zamanlara kadar aşk/sevgili mevzularını hiç takmayan bir kızdım. Yani evet biliyorum yaşım çok büyük değil ama çocukluk/ergenlik aşkları da olur ya o tarz. Yani birilerinden hoşlanırdım ilgimi çekerdi ama hiç ciddi ilişki-sevgililik istemezdim. Kaçınırdım biraz. Bilmiyorum ya ilgimi bir yere kadar çektiklerinden ya da sevgili olmak ve ilişki ne bilmeyip bundan korktuğumdandı sanırım. Sonra lise 3 olduk tabii ve ben aşık oldum. Hayatımda hiç hiç tatmamıştım. İnanılmaz bir duyguydu ve ben bana göre çok üst model görüyordum onu. Onunla konuşmak,arkadaşlığı bile güzeldi derken maalesef bir şeyler olmadı oraları atlıyorum.
Sonra aşk acısı, sınav senem falan derken üniversiteye geçtim. Ve karşıma asssla kimse çıkmıyor. Yani konuşmak için yazan,arkadaşlarım aracılığıyla yazan vs. o tarz erkekleri saymıyorum. Çünkü ben flört etmem ve etmeyi sevmem. O şekilde karşıma çıkan insanlarla inanın 2-3 sohbetten anlayıp devam ettirmiyorum karşıdakini kırmayayım vaktini de çalmayayım diye çünkü ilişki olsun diye olsun ya da birileriyle konuşmak için konuşmayı hiç sevmem. Arada elektrik yoksa anlıyorum zaten hissedemiyorsam. Yani zaten ilişki insanı da olmadığım için bir ilişkimin olmaması değil olsa garip gelirdi heralde diye rahatsız da olmuyordum. Ama artık bu şekilde düşünemiyorum. Üniversite hayatım/genel hayatımdan monotonluğundan zaten memnun değilim. Orası da olmayınca insan tutunacak dal arıyor. Şimdi bir erkeğe mi bağlı bunlar diyeceksiniz biliyorum ama inanın sevgilisi olan arkadaşlarım benim kadar boşluğa/depresyona düşmüyor çünkü belli yaştan sonra arkadaşlar değil sevgilin biraz daha önemli oluyor hayatında. Yani arkadasım mesela ortamından memnun olmasa da sorun değil çünkü sevgilisi var onun ortamı var vs. Ya da bir baska arkadasım da memnun değil ama farklı ünilerde aynı bölümdeler onu motive ediyor çalıştırıyor vsvs. Yani ben de artık biraz o sevilme ve değer duygusunu ama sahte değil gerçek anlamda tatmak istiyorum. Ciddi bir ilişki istiyorum ama ben gerçekten nereden bulunuyor nereden karşıma çıkacak bilmiyorum. Yaşadığım yerde Ankara yani..
Öyle büyük bir kriterim de yok inanın tek bir noktam var o da şu iyi üniversite/bölümde olsun. Yani benden daha zeki bir insan olsun ki beni geliştirsin istiyorum. Benden zeki olmadığını anladığım an soğuyorum bir erkekten. Bi de aramızda çekim olsun başka da bir şey yok.Ama gerçekten karşıma çıkmıyor. Ve yaşım geç olmadan ilişki de istiyorum biliyorum yapmadıkça ileride daha da zorlaşacak gözümde büyüyecek vs.Nolur tavsiye verin yani şu konuda dert yanacağım demezdim ama cidden artık inanarak ve utanmadan söylüyorum yani birini ve sevgisini istiyorum.
teşekkür ederim umarım.. :)Canım yürümek ile iletişime açık olmak arasındaki farkı ayırt etmen gerek sadece.Ben de kızların erkeklerin üzerine gitmesine karşıyım.Fakat insanların tamamen cebindeki dijital dünyaya dalıp etraftan,sohbetten uzaklaştığı bi dönem de hep birinin sana laf atmasını beklersen istediğini bulamayabilirsin.Üniversitedeyiz,yani en verimli dönemdeyiz.Bence aşabilirsin. Başarılarrr
şans illaki var maalesefKimse kimseye yürümüyor.şanslı olan enkaza buluyor işte.benim düşüncem tabi.
yani çok güzel bir taraftan güzel bir düşünce tabii ama bilemeyeceğimBelki de Allah sizi bir beladan koruyordur
Senle hemen hemen aynı şeyleri yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Ben aşık olduğumda o kadar fazla sevdim ki bazen acaba duygularımı tükettim mi diye kendimi sorguluyorum. Çevremde olan ya da bana yazan kimseye ilgim yok. Üniversitedeki erkekleri çok ciddiyetsiz ve apt@l da buluyorum açıkçası istisnalar hariç. Bu nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum fjeılfjlowld aynı hisler içerisindeyim..Öncelikle merhaba. Buraya şimdi de biraz aşk hayatımla ilgili dert yanmak istedim
Ben gerçekten şu son zamanlara kadar aşk/sevgili mevzularını hiç takmayan bir kızdım. Yani evet biliyorum yaşım çok büyük değil ama çocukluk/ergenlik aşkları da olur ya o tarz. Yani birilerinden hoşlanırdım ilgimi çekerdi ama hiç ciddi ilişki-sevgililik istemezdim. Kaçınırdım biraz. Bilmiyorum ya ilgimi bir yere kadar çektiklerinden ya da sevgili olmak ve ilişki ne bilmeyip bundan korktuğumdandı sanırım. Sonra lise 3 olduk tabii ve ben aşık oldum. Hayatımda hiç hiç tatmamıştım. İnanılmaz bir duyguydu ve ben bana göre çok üst model görüyordum onu. Onunla konuşmak,arkadaşlığı bile güzeldi derken maalesef bir şeyler olmadı oraları atlıyorum.
Sonra aşk acısı, sınav senem falan derken üniversiteye geçtim. Ve karşıma asssla kimse çıkmıyor. Yani konuşmak için yazan,arkadaşlarım aracılığıyla yazan vs. o tarz erkekleri saymıyorum. Çünkü ben flört etmem ve etmeyi sevmem. O şekilde karşıma çıkan insanlarla inanın 2-3 sohbetten anlayıp devam ettirmiyorum karşıdakini kırmayayım vaktini de çalmayayım diye çünkü ilişki olsun diye olsun ya da birileriyle konuşmak için konuşmayı hiç sevmem. Arada elektrik yoksa anlıyorum zaten hissedemiyorsam. Yani zaten ilişki insanı da olmadığım için bir ilişkimin olmaması değil olsa garip gelirdi heralde diye rahatsız da olmuyordum. Ama artık bu şekilde düşünemiyorum. Üniversite hayatım/genel hayatımdan monotonluğundan zaten memnun değilim. Orası da olmayınca insan tutunacak dal arıyor. Şimdi bir erkeğe mi bağlı bunlar diyeceksiniz biliyorum ama inanın sevgilisi olan arkadaşlarım benim kadar boşluğa/depresyona düşmüyor çünkü belli yaştan sonra arkadaşlar değil sevgilin biraz daha önemli oluyor hayatında. Yani arkadasım mesela ortamından memnun olmasa da sorun değil çünkü sevgilisi var onun ortamı var vs. Ya da bir baska arkadasım da memnun değil ama farklı ünilerde aynı bölümdeler onu motive ediyor çalıştırıyor vsvs. Yani ben de artık biraz o sevilme ve değer duygusunu ama sahte değil gerçek anlamda tatmak istiyorum. Ciddi bir ilişki istiyorum ama ben gerçekten nereden bulunuyor nereden karşıma çıkacak bilmiyorum. Yaşadığım yerde Ankara yani..
Öyle büyük bir kriterim de yok inanın tek bir noktam var o da şu iyi üniversite/bölümde olsun. Yani benden daha zeki bir insan olsun ki beni geliştirsin istiyorum. Benden zeki olmadığını anladığım an soğuyorum bir erkekten. Bi de aramızda çekim olsun başka da bir şey yok.Ama gerçekten karşıma çıkmıyor. Ve yaşım geç olmadan ilişki de istiyorum biliyorum yapmadıkça ileride daha da zorlaşacak gözümde büyüyecek vs.Nolur tavsiye verin yani şu konuda dert yanacağım demezdim ama cidden artık inanarak ve utanmadan söylüyorum yani birini ve sevgisini istiyorum.
ay o kadar aynı o kadar aynı ki. yeminle acaba aşık olma hakkımı mı kullandım diyorum. zanki zirveydi o ve o seviyede biri çıkmadan tekrar sevemeyeceğim. birde üniversitede erkek olsa doğru düzgün yok yani. cidden nereye kadar gidecek acaba :))Senle hemen hemen aynı şeyleri yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Ben aşık olduğumda o kadar fazla sevdim ki bazen acaba duygularımı tükettim mi diye kendimi sorguluyorum. Çevremde olan ya da bana yazan kimseye ilgim yok. Üniversitedeki erkekleri çok ciddiyetsiz ve apt@l da buluyorum açıkçası istisnalar hariç. Bu nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum fjeılfjlowld aynı hisler içerisindeyim..
Ben kabullendim biraz artık sanırım olmayacak kimse diyorum ama daha iyileri çıkar umarım karşımızaay o kadar aynı o kadar aynı ki. yeminle acaba aşık olma hakkımı mı kullandım diyorum. zanki zirveydi o ve o seviyede biri çıkmadan tekrar sevemeyeceğim. birde üniversitede erkek olsa doğru düzgün yok yani. cidden nereye kadar gidecek acaba :))
sanırım öyle negatife de girmemek gerekBen kabullendim biraz artık sanırım olmayacak kimse diyorum ama daha iyileri çıkar umarım karşımıza
O kadar doğruki . Duygularımın tanımı sanırım bu tam olarak. O kadar fazla değer verdim ve sevdimki sanki diğerlerine bişe kalmamış ne sevgi ne merhamet ne istek ne ilgi......Senle hemen hemen aynı şeyleri yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Ben aşık olduğumda o kadar fazla sevdim ki bazen acaba duygularımı tükettim mi diye kendimi sorguluyorum. Çevremde olan ya da bana yazan kimseye ilgim yok. Üniversitedeki erkekleri çok ciddiyetsiz ve apt@l da buluyorum açıkçası istisnalar hariç. Bu nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum fjeılfjlowld aynı hisler içerisindeyim..