Selam kızlar. Direk konuya dalıyorum. Ben memurum bekarım ve ailemle yaşıyorum. Kredi ile bir ev aldım ve ailemle bu evde yaşıyoruz. Ailemin kendi evi var ve boş. Erkek Kardeşimde çalışıyor ve benim krediye kesilenden sonra elimde kalan para kadar maaş alıyor. Yani şuanda eşit maaş alıyor gibiyiz ama o 2 senedir çalışıyor. Benim 28 bin kadar birikmiş param vardı bankada. Annem sen nasılsa bişey alıp satmayacaksın kardeşine borç ver araba alsın kendine dedi. (Kardeşim çok dindar faize krediye bulamak istemiyormuş) O sana ayda bin lira iki bin lira öder dedi. Bende hiç hesap kitap yapmadan verdim. Bankada ayda 400 tl faiz alıyordum. Birde ben elinde para tutamayan çok harcayan biriyim. O nedenle faize koydum ki çekemeyip biriksin kalsın. Neyse 6 ay oldu 6 bin verdi bu parayı harcadım ben. Ailecek tatile gittik falan orda hiç oldu para. Araba geldi masraf arttı tabi ve son iki aydır para veremedi. Pazar günü annem sohbet esnasında bi yakınımız için “iki kardeş birleşip ev almış aslında ortak iş sıkıntı” dedi. Bende sinir oldum. Madem öyle çocuğun aklında yokken benim paramdan haberi yokken niye benden istettin dedim. (Zor şartlarda okudum. İşe girdiğimden beri hep kredi borcu ödedim. Eve yeni eşya aldım. Araba aldım onu Sattım ev aldım. Ailemin evi de 2 yıldır boş. Eğer oğlu evlenirse orda oturacakmış kendi ev alana kadar. 200 tl aidat boş yere ödeniyor birde bu eve. ) doldum bende benim param hiç oldu dedim. Annemle mutfaktaki bu konuşmayı kardeşim duymuş. Pazar günü morali çok bozuktu evde yattı başım çok kötü diye. Annem kardeşin arabayı satıyor senin dediklerini duymuş dedi. Bende sordum neden satacaksın diye senin paran hiç olmasın diye dedi. Sinirden ölüyorum ya. Ben iki işte gece gündüz çalıştım. Biriktirdim. Kardeşim kötü biri değil. Asla üstüne yatmaz bu paranın. Siz olsanız ne yapardınız? Kardeşim çok mülayim. Bir dediğimi iki etmez ama artık 30lu yaşlardayız. Herkes hesabını bilsin dedim.
