Hayır. Ama giresuna yakınız:) trabzongiresunlu musunuz
Seni anlıyorum, benim kardeşimde bizde yaşıyor, sahip çıktığımız için teşekkür etmeyi geç sürekli şikayet sürekli memnuniyetsiz benden de kötüsü yok zaten ayrıca. Kardeş yani atamazsın, sadece eşini konulardan tutabildiğin kadar uzak tutmaya çalış ki meseleler bir gün sana dönmesin, sırt dön demiyorum ancak SINIRLAR belirlemek zorundasın, Ablam Eniştem Babamlar vs “nasılsa çözer” zihniyeti geçebildiği kadar geçmesi lazım. Üzülerek söylüyorum önümüzdeki 5-10 yıl kardeşin asla düzelmeyecek. Bir ihtimal yaşı ilerledikçe herşey rayına girmeye başlayabilir. Öyle umalım, unutma senin birincil ailen şuan eşin ve bebeğin. Onlara odaklan zihnini boşaltmaya çalış diğer konulara takılmamak için çabala, sakin kalmaya çalış.Kızlar o kadar sinirliyim ki. Uzun yazıcam şimdiden söyleyeyim çok doluyum. Yanlış yazarsam hata olursa kusura bakmayın toplamaya çalışacağım.
Derdim kardeşim. Nasıl bi insan bu anlamıyorum gerçekten sinirden yazamıyorum bile. Benden 4 yaş küçük bi kardeşim var. İki kardeşiz zaten. Ben 24 kardeşim 20 yaşında. Annem babamı aldatınca (o zaman kardeşim 15 ben 19 yaşındaydım) babaannemlerin yanına yerleştik. Kardeşim annemin çok şımarttığı bi çocuktu. İte kaka ortaokulu bitirdi. Ne yaparsak yapalım okumadı istemiyorum dedi. O zaman çalış dedik çalışmaya başladı maaşı için yalan söyledi, işe gidiyorum dedi gitmedi. Bunlar annemle babam evliyken oldu tabi. Ayrılınca daha beter oldu. Bizden resmen nefret ediyor. Ne babamı dinliyor ne beni. Babaannemlerin tanına yerleştikten sonra babaannemle dedeme ters konuşmalar sabah 3,4 te eve gelmeler filan. Benle babam çalışıyorduk. Hem üni okudum hem çalıştım. Babam bu hırçınlığını annemle görüşmediği için olduğunu düşünüp “o senin annen onla yaşamak istersen sana darılmam” gibi bi konuşma yaptı. Bu seferde siz beni istemiyorsunuz ben arkadaşıma gidiyorum diyip evden iki üç gün gitti. Babam üzüntüsünden tansiyon hastası oldu. Zaten Babannem Dedem yaşlı. Alt katta Amcamlar oturuyor bu arada. Bu geldi Amcamın yanına çırak olacağım işi öğreneceğim dedi. Soğutma işi yapıyordu Amcam. Bu seferde amcamın yanına işe girince her gün Amcam bana bağırıyor yok ağır iş yaptırıyor diye söylendi. Sonra amcama bile söylemeden istifasını vermiş. Neyse sonra kendisi tekrar iş buldu kafede çalışıcam barista olucam bilmem ne dedi. Bu arada ben okulu bitip radyoloji teknikeri oldum. Harçlığını vs veriyorum. Bu kafeye girince bi kıza takıldı aldığı maaşla kızı tatile götürdü, kuaför masrafını bile karşılıyordu sonra ay sonunda işe gidecek parası olmayıp benden yol parası alıyordu. Eve bi kuruş katkısı yoktu. Babamın kart borçlarını ödüyordu dedemle babam, çünkü öyle böyle değildi. Annemden ayrılıp bunalıma girince de kartlara yüklenmişti. Sonradan toparladı tabii. O sırada çatı uçtu usta getirdik 15 bin masraf çıkarttı. Onun için de kredi çekti Dedem. Zaten kendi borçları da vardı. Ben evin masraflarını karşılıyordum. Sonra ben evlendim. Evlenirken bi çöp bile yapamadık, çalışmıştım ama bütün paramı hep eve harcamıştım ne çeyizim vardı ne bişey. Eşime sen ne yaparsan kabul dedim sağolsun çeyizime kadar yaptı. Evlendim ama hala aklım babamlardaydı tabi ne yapıyorlar acaba geçinebiliyorlar mı diye. Ben uzak şehire gelip işi bırakmak zorunda kalmıştım. Evlendikten 5,6 ay sonra kardeşim işten çıktı. Babamlar borç ödüyor, yemek içmek Amcamlarda oluyor. Babaannemler sıkıntıda biliyorum. Az çok yardım ediyorum ama yüne aklım kalıyor.Kardeşime dedim gel benim yanıma eşim de gelsin dedi. Buna burda bi kafede iş bulduk. Maaşının yarısını bana verecekti ben de onun için biriktirecektim.Sigortada yaptırdık. İki üç ay çalıştı bi kuruş para getirmedi nereye gidiyor bu para dedik. Dışarda yemek yiyorum dedi. Kafe evimize yürüme mesafesi, evden yemek yiyip çıkıyordu, sigarasını da biz alıyorduk. Canı ne isterse eşimde bende markete gidince alıyorduk. Kıyafet alıcam dedi eşim aldı. Sırf para biriktirsin diye. Psikiyatri ye sen götürdüm bi ilaç verdi onu kullanmaya başladı. Düzeldi diye o kadar seviniyordum ki. Sonra biz eşimin bi boşluğunda babamları görmeye gittik, o sırada kardeşim bizdeydi. Çok tembih ettim evde dikkatli ol kimseyi çağırma. İstediği alışverişi de yapıp , bi haftalığına babamlara gittik. Aradan iki üç gün geçti komşular aramaya başladı, küçük yer herkes eşimi ve ailesini tanıyor tabii, senin eve sürekli birileri girip çıkıyor diye.
Döndük, meğer kardeşim kafede tanıştıkları çocuklardan eve çağırmış biz de kalmışlar bizim yatakta bile yatan olmuş, bileziklerimi bile almamıştım saklamamıştım sırf kardeşim evde diye güvenip. Eve geldik darma duman, çaycım kırılmış kremlerimin çoğu yok, her yerde erkek kıyafetleri, Ocak düğmeleri kırılmış. Eşim sağolsun sırf ben üzülürüm diye sesini çıkartmadı. Çalıştığı kafeden de adamla kavga edip çıkmış. Adam eşimin arkadaşıydı. Bize maaşımı vermiyor dedi. Meğer adamın dükkanda cimbali Makinesi mi ne varmış onu kırmış adam ondan kesiyormuş maaşından. Bunun biletini alıp hemen yolladık babamlara. Eşimden Allah razı olsun biliyorum çok kızdı ama ağzını açıp bişey demedi. Neyse kardeşim gitti. Ardından Babannem her telefonda söyleniyordu hiç dinlemiyor, aynı hala diye. Söz vermişti ilacım bitince tekrar gidicem doktora diye gitmemiş. Neyse asıl olaya geleyim.
Kaç gündür benim telefonuma mesaj geliyor, ödenmemiş faturanız bulunmaktadır diye. Eşim de bakıyor ben de bütün faturalarımız ödenmiş. Bugun aradılar. Kardeşimin hattı benim üstüme ama kontörlüydü. Bunu mobil uygulama üstünden kendisi faturalayacak çevirmiş Mart ayında. O zamandan beri de hiç bir fatura ödenmemiş. Eşimle şok olduk. Sinir küpüne döndüm. Eşim madem böyle bişey yaptın insan söyler ödeyemezse biz öderdik diye. Zaten benim yanımdan gittikten sonra işe de girmedi. İşsiz halde yyapmış faturalı hattı. Bi de 12 ay taahhüt yapmış. Babamı aradım söyledim o da çok üzüldü. Kardeşimi uyandırmış ben halledicem demiş dönmüş uyumuş tekrar. Eşim yine sesini çıkartmıyor ama sinirlendi dışarı çıktı. Ben kardeşimi arıyorum sabahtan beri açmıyor. Nolur söyleyin ne yapıcam ben sinirimi atamıyorum bir türlü. Düşünüyorum aynı şeyleri görümcelerim yapmış olsa ben belki sabredemem. Eşim ne dese haklı. İnan’ın midem ağrıdı sinirden. Okuduğunuz için teşekkürler. Tek tek okuyacağım yazdıklarınızı
Kardeşınız başımdan beri zaten bir çok sorun teskıl edıyor.Ben guvenıp hattı uzerıme yaptırmazdım.Evımı de bırakmazdımKızlar o kadar sinirliyim ki. Uzun yazıcam şimdiden söyleyeyim çok doluyum. Yanlış yazarsam hata olursa kusura bakmayın toplamaya çalışacağım.
Derdim kardeşim. Nasıl bi insan bu anlamıyorum gerçekten sinirden yazamıyorum bile. Benden 4 yaş küçük bi kardeşim var. İki kardeşiz zaten. Ben 24 kardeşim 20 yaşında. Annem babamı aldatınca (o zaman kardeşim 15 ben 19 yaşındaydım) babaannemlerin yanına yerleştik. Kardeşim annemin çok şımarttığı bi çocuktu. İte kaka ortaokulu bitirdi. Ne yaparsak yapalım okumadı istemiyorum dedi. O zaman çalış dedik çalışmaya başladı maaşı için yalan söyledi, işe gidiyorum dedi gitmedi. Bunlar annemle babam evliyken oldu tabi. Ayrılınca daha beter oldu. Bizden resmen nefret ediyor. Ne babamı dinliyor ne beni. Babaannemlerin tanına yerleştikten sonra babaannemle dedeme ters konuşmalar sabah 3,4 te eve gelmeler filan. Benle babam çalışıyorduk. Hem üni okudum hem çalıştım. Babam bu hırçınlığını annemle görüşmediği için olduğunu düşünüp “o senin annen onla yaşamak istersen sana darılmam” gibi bi konuşma yaptı. Bu seferde siz beni istemiyorsunuz ben arkadaşıma gidiyorum diyip evden iki üç gün gitti. Babam üzüntüsünden tansiyon hastası oldu. Zaten Babannem Dedem yaşlı. Alt katta Amcamlar oturuyor bu arada. Bu geldi Amcamın yanına çırak olacağım işi öğreneceğim dedi. Soğutma işi yapıyordu Amcam. Bu seferde amcamın yanına işe girince her gün Amcam bana bağırıyor yok ağır iş yaptırıyor diye söylendi. Sonra amcama bile söylemeden istifasını vermiş. Neyse sonra kendisi tekrar iş buldu kafede çalışıcam barista olucam bilmem ne dedi. Bu arada ben okulu bitip radyoloji teknikeri oldum. Harçlığını vs veriyorum. Bu kafeye girince bi kıza takıldı aldığı maaşla kızı tatile götürdü, kuaför masrafını bile karşılıyordu sonra ay sonunda işe gidecek parası olmayıp benden yol parası alıyordu. Eve bi kuruş katkısı yoktu. Babamın kart borçlarını ödüyordu dedemle babam, çünkü öyle böyle değildi. Annemden ayrılıp bunalıma girince de kartlara yüklenmişti. Sonradan toparladı tabii. O sırada çatı uçtu usta getirdik 15 bin masraf çıkarttı. Onun için de kredi çekti Dedem. Zaten kendi borçları da vardı. Ben evin masraflarını karşılıyordum. Sonra ben evlendim. Evlenirken bi çöp bile yapamadık, çalışmıştım ama bütün paramı hep eve harcamıştım ne çeyizim vardı ne bişey. Eşime sen ne yaparsan kabul dedim sağolsun çeyizime kadar yaptı. Evlendim ama hala aklım babamlardaydı tabi ne yapıyorlar acaba geçinebiliyorlar mı diye. Ben uzak şehire gelip işi bırakmak zorunda kalmıştım. Evlendikten 5,6 ay sonra kardeşim işten çıktı. Babamlar borç ödüyor, yemek içmek Amcamlarda oluyor. Babaannemler sıkıntıda biliyorum. Az çok yardım ediyorum ama yüne aklım kalıyor.Kardeşime dedim gel benim yanıma eşim de gelsin dedi. Buna burda bi kafede iş bulduk. Maaşının yarısını bana verecekti ben de onun için biriktirecektim.Sigortada yaptırdık. İki üç ay çalıştı bi kuruş para getirmedi nereye gidiyor bu para dedik. Dışarda yemek yiyorum dedi. Kafe evimize yürüme mesafesi, evden yemek yiyip çıkıyordu, sigarasını da biz alıyorduk. Canı ne isterse eşimde bende markete gidince alıyorduk. Kıyafet alıcam dedi eşim aldı. Sırf para biriktirsin diye. Psikiyatri ye sen götürdüm bi ilaç verdi onu kullanmaya başladı. Düzeldi diye o kadar seviniyordum ki. Sonra biz eşimin bi boşluğunda babamları görmeye gittik, o sırada kardeşim bizdeydi. Çok tembih ettim evde dikkatli ol kimseyi çağırma. İstediği alışverişi de yapıp , bi haftalığına babamlara gittik. Aradan iki üç gün geçti komşular aramaya başladı, küçük yer herkes eşimi ve ailesini tanıyor tabii, senin eve sürekli birileri girip çıkıyor diye.
Döndük, meğer kardeşim kafede tanıştıkları çocuklardan eve çağırmış biz de kalmışlar bizim yatakta bile yatan olmuş, bileziklerimi bile almamıştım saklamamıştım sırf kardeşim evde diye güvenip. Eve geldik darma duman, çaycım kırılmış kremlerimin çoğu yok, her yerde erkek kıyafetleri, Ocak düğmeleri kırılmış. Eşim sağolsun sırf ben üzülürüm diye sesini çıkartmadı. Çalıştığı kafeden de adamla kavga edip çıkmış. Adam eşimin arkadaşıydı. Bize maaşımı vermiyor dedi. Meğer adamın dükkanda cimbali Makinesi mi ne varmış onu kırmış adam ondan kesiyormuş maaşından. Bunun biletini alıp hemen yolladık babamlara. Eşimden Allah razı olsun biliyorum çok kızdı ama ağzını açıp bişey demedi. Neyse kardeşim gitti. Ardından Babannem her telefonda söyleniyordu hiç dinlemiyor, aynı hala diye. Söz vermişti ilacım bitince tekrar gidicem doktora diye gitmemiş. Neyse asıl olaya geleyim.
Kaç gündür benim telefonuma mesaj geliyor, ödenmemiş faturanız bulunmaktadır diye. Eşim de bakıyor ben de bütün faturalarımız ödenmiş. Bugun aradılar. Kardeşimin hattı benim üstüme ama kontörlüydü. Bunu mobil uygulama üstünden kendisi faturalayacak çevirmiş Mart ayında. O zamandan beri de hiç bir fatura ödenmemiş. Eşimle şok olduk. Sinir küpüne döndüm. Eşim madem böyle bişey yaptın insan söyler ödeyemezse biz öderdik diye. Zaten benim yanımdan gittikten sonra işe de girmedi. İşsiz halde yyapmış faturalı hattı. Bi de 12 ay taahhüt yapmış. Babamı aradım söyledim o da çok üzüldü. Kardeşimi uyandırmış ben halledicem demiş dönmüş uyumuş tekrar. Eşim yine sesini çıkartmıyor ama sinirlendi dışarı çıktı. Ben kardeşimi arıyorum sabahtan beri açmıyor. Nolur söyleyin ne yapıcam ben sinirimi atamıyorum bir türlü. Düşünüyorum aynı şeyleri görümcelerim yapmış olsa ben belki sabredemem. Eşim ne dese haklı. İnan’ın midem ağrıdı sinirden. Okuduğunuz için teşekkürler. Tek tek okuyacağım yazdıklarınızı