• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kararsızlık,korku,kızgınlık...

Mutlu değilsin .
Şoförün olsa kaç yazar ?
Aile terapistine gitmenizi öneririm .
Bunun dışında sizin de üniversiteye başlamanızı öneririm kendini size denk görmüyor olabilir .
İletişimsizlik bir yana adam sizi kıskanmıyor bu bence büyük bir sorun ...
Bu konularda yazılmış çizilmiş birçok kaynak var en azından onlardan birini okumalısınız :)
Beni en çok okuduğum kadınlar kulübü hikayeleri etkiliyor. Kıskanmayan insanların sevgisi de bitiyor burdan okuyorum :(
 
Eşim dışında hayatım var. Ama ben hep onu istiyorum yanımda. Hayattan onunla zevk alıyorum.Ondan çok daha geniş çevrem var ama bu yeterli olmuyor. Açıkçası onsuz hayat istemiyorum:KK43:

ama çok fazla çalışıyorsa ve sorumlulukları fazlaysa onunda insan olduğunu monotonluğa düşeceğinizi unutmayın

eşiniz bence motonluk ve eskiden yaşadığı madsel sıkıntıdan ötürü içsel sıkıntı yaşıyor

bence size değer veriyor
onun düşünülmeye ihtiyacı olduğunu unutmayın

bu konuyu bence unutun
alkollüyken herkes bir başkası olabiliyor

fikrim = evliliğiniz biraz emek ve karşınızdakinin yerine kendinizi koymanızla diriltilebilir

size heyecan lazım :anneadayı:
 
Valla ben üşenmeden okudum.
Şimdi size akıl verecek yaşta ve tecrübede bir insan değilim ama sizin mutsuz oldugunuzu gördüm.
Eğer mutsuzlugunuzu şoförünüz olması veya iyi imkanlarda yaşamanız kapatabiliyorsa o zaman sorun yok hayatınıza bakın.
Ama yok mutsuzlugunuzu bunlar kapatmıyorsa o zaman gerçekten oturup düşünmeli..
Boşanın diyemem çünkü boşanma kararı almak işin artık son raddesidir ve bu kararı yanlız değil karşılıklı almalısınız.
Bakın bence kocanızı karşınıza alın ve sakince ona bu durumdan bahsedin ona hislerinizi acın buraya yazdıklarını anlatın ona da ve sizden boşanmak isteyip istemediğini sorun kartlarınızı açık oynamanızdan yanayım ama sakin konuşmanızda fayda var.
Cünkü insanlar sinirli öfkeli oldugunda pişman olacagı şeyler söyler ve karar alır o yüzden kaç yıllık hayat arkadaşnz bu düşüncelerinizi bilmeye hakkı var. Aynı durumda o olsaydı yani sizin yerinizde ne yapardı acaaba? Birazda sizin cercevnzden bakmasını sağlayın. Eğer sizi kazanmak için bir şeyler yapmıyorsa boşanmanız en dogrusu olur cünkü o sizden coktan vazgeçmiş demektir. Yani kısacası demek istediğim eşinizin kucagına bir bomba bırakın ve sonra yaptıklarını izleyin bakalım sizi kazanmaya mı çalışıyor yoksa inceldiği yerden kopsun modunda mı davranıyor. Bu arada benim cevabımda uzun olmuş ya kusura bakma canım böyle konuyada böyle cevap :)
Ona sormaya korkuyorum. Ya duymak istemediğim şeyleri söylerse? Ya gerçekten benden vazgeçtiyse? Onun beni sevmemesini düşünemiyorum bile. Yıllarca o kadar sevdi ve ilgilendiki şimdi yeni durum canımı çok yakıyor.
 
ama çok fazla çalışıyorsa ve sorumlulukları fazlaysa onunda insan olduğunu monotonluğa düşeceğinizi unutmayın

eşiniz bence motonluk ve eskiden yaşadığı madsel sıkıntıdan ötürü içsel sıkıntı yaşıyor

bence size değer veriyor
onun düşünülmeye ihtiyacı olduğunu unutmayın

bu konuyu bence unutun
alkollüyken herkes bir başkası olabiliyor

fikrim = evliliğiniz biraz emek ve karşınızdakinin yerine kendinizi koymanızla diriltilebilir

size heyecan lazım :anneadayı:
Eşimin çok zor bir dönemden geçtiğini biliyorum ve onu anlamaya çalılıyorum ama onunda beni anlamasını istiyorum :(
 
Hepinize teşekkür ediyorum cevaplarınız için. Tek tek cevaplamaya çalışıyorum ama yetişemiyorum:) Hem fikrimizi sordu hemde verdiğimiz önerileri dikkate almıyor diyebilirsiniz. Hepsini dikkate alıyorum emin olun. Sadece ne yapacağımı bilemiyorum :(
 
ilk yapacağın şey bir okula girip diplomanı almak, ardından üst düzey çevren sayesinde eminim iyi bir iş bulup bu eski dosta tekmeyi basmak.. yani senin yerine kendimi koydum o yüzden hırpalamayacağım ( :KK53: ) aynen bu sıralamayla giderdim.. diplomam+ işimi elime aldıktan sonra kusura bakma ama 4 tarafımı Yunanlılar, Fransızlar çevirmişken "acaba beni bugün mü aldatacak-yarın mı?" diye düşünüdğüm ve beni öenmsemeyen biriyle devam etmezdim..
Hırpalamadığın için teşekkür ederim. Hepinizi tanıyorum burdan. Ve sizin aşağı yukarı benimle aynı görüşlerde olduğunuzu biliyorum. Bunlar dıymam gereken ama duymak istemediğim şeyler ne yazıkki :(
 
Beni en çok okuduğum kadınlar kulübü hikayeleri etkiliyor. Kıskanmayan insanların sevgisi de bitiyor burdan okuyorum :KK43:
seven insan kıskanır tezini doğrulayacak kadar bir şey yaşamadım .
Ancak kıskanma belki sevgi değil de sahiplenme içgüdünden kaynaklıdır . Evde sizden başka kimsenin kullanmayacağına emin olduğunuz bir nesneyi kıskanır mısınız ? Yada eşiniz sizin sahiplik alanınızdan çıkmadan önce dizinizin dibinde otururken kıskanıyor muydunuz ? Belki de adamın sizde kıskanacak bir şeyi yoktur . Koşulsuz şartsız ona her şeyi sonuna kadar sunuduysanız bu çok olası velev ki girdiği ortamla da tanıştığı hanımlarla ne yazık ki aynı eğitim düzeyine sahip değilsiniz yani sizi alışıla gelmiş düzeyin altında buluyor da olabilir .Bu durum ben klasik doktor evliliklerini hatırlattı . Çok fazla İngiliz edebiyatı tarihi romanik kitabı okudum diye mi bilmiyorum ama bence eşinize cepte olmadığınızı size başkalarının ilgi duyduğunu ve sizin belli bir birikime sahip olduğunuzu göstermelisiniz . Duymak stedikleriniz bunlar . Ancak evliliğiniz bence düşünce olarak sarsılmaya başlamış iyice tartın . Değer mi ? Değişir mi bir şeyler ?
 
kocalar icin her zaman az verip aratma çok verip sapittirma diye dua mi etmek lazim..neden bu erkekler daha iyi imkanlari daha farkli insanlarla tanisinca ilk esini begenmez ki oysa kadin tam tersi icin cabalar aman esim kirilmasin kendini kotu hissetmesin felan kadin erkek farki galiba istisnalar vardir elbette kimseyi yasadigi hayat veya tercihlerinden dolayi yargilamak haddime degil ama aceba beni seviyormu sevmiyormu diye dusunerek yasamaktansa varsin şöförumde olmasin bosanmak son care bencede evlilikte ama kendinize olan sayginizi bile sorgulamaya basladiysaniz buraya yazdiginiz hisleri kocanizla paslasmalisiniz onun verdigi cevap zaten sizin aradiginiz cevap olacaktir
 
Herkese merhaba.. Öncelikle hepinizin yeni yılını kutluyorum. Konum biraz uzun olabilir şimdiden okuyacak olanları uyarayım. Mümkün olduğunca hislerimi anlatacağım ve kısa kesmeye çalışacağım.
Nerden başlasam bilemedim. Ben 13 yıllık mutlu evliliği olan y2 çocuk sahibi bir kadınım yada öyleydim.. Eşimle büyük bir aşkla evlendik. Eskiden çok sevdiği bir kız varmış ama ailevi sebeplerden dolayı ayrılmışlar. Biz onlar ayrıldıktan çok sonra tanıştık. Ben evlenmeden önce çok güzel hayat yaşadım. Geç evlendim. Çok modern,harika bir ailem vardı. Maddi,manevi hiçbir sorunum olmadı. Babam ve annem mükemmel insanlar. Biz iki yıl flört edip evlendik. Evlendiğimizde eşimin arabası dışında hiçbir şeyi yoktu. Yeni mezun olmuş sıradan bir mühendisti. Ben ise şımarıklığından üniversiteyi 3. sınıfta bırakmış,çalışmayan biriydim. Hiçbir zaman çok büyük maddi sorunlarımız olmadı. Evlendiğimiz ilk yıl senin ailen benim ailem tartışması dışında tartışmamız olmadı. Eşim çok bonkör,yaşamayı seven,çok neşeli,komik ve özgürlüğümü kısıtlamayan biriydi. Çok güzel bir hayat yaşadık. Evlendikten 2 sene sonra eşimin işi dolayısı ile yırtdışına yerleştik. Eşim çok iyi para kazanmaya başladı. Hayat standardımız çok yükseldi. Bir sürü yüksek mertebede arkadaşlarımız oldu türk ve yabancı. Sonra eşim yüksek lisans yapmak istedi ve yabancı bir üniversitede online olarak yapmaya başladı. Sorunlarımız bundan sonra başladı. Biz birbirinden ayrılmayan,tv yi bile sarmaş dolaş seyreden çiftken bir anda ben yalnız kaldım. O hem yoğun şekilde çalışarak hemde evde ders çalışarak hayatını devam ettirdi. Artık konuşmuyorduk çok fazla ve paylaşmıyorduk. Ben yalnız kalınca önce bir müddet hırçınlaştım. Herşeye söylenir oldum ama sonra alıştım yeni durumumuza ve duruldum. Onun hayatını kolaylaştırmaya başladım. Bu sefer eşimde garip değişiklikler başladı. Artık hissediyorumki eşim beni beğenmiyor. Çevresi geliştikçe ve ben bu çevre dışında kaldıkça bana karşı soğumaya başladı. Bende öyle boş bir insan da değilim. Çok özgüvenli,güzel,bakımlı,aşırı sosyal,ev içinde becerikliyimdir. Şimdi amma övünmüşsün diyeceksiniz sadece durumu anlamanız açısında yazıyorum. Umarım saldırıya uğramam :KK43: ikimiz aynı spor salonuna üyeyiz. Önce beraber gidiyorduk sonrasında yalnız daha çok gitmeye başladı. Özel hoca olarak genç bir kızı tuttu. Toplamda 2 gün çalıştılar ama bu benim canımı sıktı. 'Bende erkek hoca tutacağım 'dediğimde gayet umarsızca' tuuutt. Sorun yok 'diyordu. Neyse.. aramız gittikçe soğumaya başladı. Artık sadece tartışırken konuşur olduk. Beraber gülmüyoruz,beraber sohbet etmiyoruz. Hatta artık sevişmiyoruz bile. Benim en iyi arkadaşım gitti :KK43: onu kaybettim ve bu beni çok üzüyor.
Bu evliliği toparlamaya çalıştıkça daha da çok battı. Şuan aklımdan ciddi olarak boşanmak geçiyor. Çünkü sevildiğimi ve istendiğimi hissetmiyorum:KK43: çok çaresizim. Onu terkedip içimi soğutmak istiyorum ama çok korkuyorum. Ya pişman olursam diye ölüp bitiyorum. Beni kıskanmıyor,değer vermiyor,hiçbir şey anlatmıyor.. En son yılbaşı gecesi koptu herşey. Arkadaşlarımızla dışarıda buluştuk. Çok güzel eğlendik. Yunanlı bir çiftle tanıştık. Hep beraber kalabalık olarak başka bara geçtik. Artık eşim alkol sınırlarını aşmıştı. Barda iki tane kızla konuşmaya başladı. Önce ciddiye almadım. Ama biz onu yanımıza aldıkça kızların dibine gitti. Kızlar öyle gösterişli ,seksi falan değildi yanlış anlaşılmasın. Sıradan kızlar. Belki eşimden rahatsız bile olmuşlardır.ama asıl ben kendimi çok kötü hissettim. Herkesin yanında şakaya vurdum ama içim acıdı. Yeni tanıştığımız yınanlıya bile rezil oldum diye içim içimi yedi. Kendimi çoook değersiz hissettim. Gecenin sonunda eşimin telefonunu kontrol ettim ve bu kızları WhatsApp a kaydettiğini gördüm. Arkadaşla beraber hemen sildik kızın numarasını. Ertesi gün eşim ayılınca inanmadı yaptığına ,hatta hatırlamadı bile olanları ama olan olmuştu. Normalde eşimi gölge gibi takip ederim. Bugüne kadar bir yanlışını görmedim. Şimdide kesinlikle konuşmuyorum. Özür dilemeye çalıştı ama ilgilenmiyorum çünkü canım çok acıyor. Boşanıp gitmek istiyorum ama korkuyorum. Şuan çok rahat bir hayatım var. Altımda şöförüm,çok güzel bir evim,sınırsız imkanlarım var. Belki kızacaksınız ama bu imkanlardan da vazgeçmek istemiyorum ama gururumu çıkarıp bir kenara bırakamıyorum. Sırf imkanlar için beni önemsemeyen bir insanla hayatımı geçirmek istemiyorum. Ama çok korkuyorum pişman olmaktan. İki türlüde pişmanlık duyacağım diye tırsıyorum. Onu bırakırsam çocuklarımla sürünmekten,bırakmazsam gurursuz davranmış olmaktan korkuyorum. Kendine olan saygımı yitirmeden çıkış yolu bulmak istiyorum.
Hepinizden rica ediyorum ne olur hırpalamadan cevap yazın. Zira canım çok yanıyor.

esim profesor, ben basin mensubuy(d)um.
esimin gorevi geregi istifa ettim ve yurt disina yerlestik.
Yurtdisindaki birinci senemde ikinci bebegime hamile kaldim ve bebegim su an 6 aylik.
cok iyi bir muhitte, buranin standartlari acisindan iyi bir evim var. yakisikli ve genc yasinda prof olmus bir esim var.
ne yazik ki dogum sonrasi toparlanamadim fiziksel olarak, bakimli ve guzel sayilmam.
mutsuzum.
tek basima cok fazla sorumluluk ile bas basayim... keza esim de oyle.
birbirimize karsi micmic olamamamiz, sorumluluklarimizin fazlaligindan.

sizin hikayenizin yilbasi kismina dek olan bolumune yorumum budur.
geri kalani icin sunu diyebilirim ki, kaldirabileceginden fazlasini icmis; bence bir daha uzun sure icki icmeyecektir bile.

bu arada spor salonu konusuna da sunu demek isterim. 1 yil ozel erkek hoca ile calistim. adamin bana ne yan ne de duz hicbir bakisi olmadi. meslek gruplarini zan altinda birakmayalim.
 
FArkettiniz mi son zamanlar da eşinizle iletişiminiz hiç olmamış.
Yani en azından ben böyle anladım.
Alıp karşınıza konuşmayı denediniz mi?
Şikayetlerinizi, beklentilerinizi, hissettiklerinizi anlattınız mı ona?
Aslında en büyük sorun iletişimsizlik.
Bence biran önce konuşun eşinizle.
Ve eğer ki aynı şekilde devam ediyorsa gururunuzu paraya tercih etmeyin.
 
Eşimin çok zor bir dönemden geçtiğini biliyorum ve onu anlamaya çalılıyorum ama onunda beni anlamasını istiyorum :KK43:

belli bir yere kadar sizi anlayabilir ama daha fazlası yani sizi fazla anlamaya çalışması o da üstüne bir yük
siz kafanızı dağıtabilirsiniz
ama onun kafasını dağıtması için bile önce sorumluluklarını yerine getirmesi lazım
 
aklıma gelmişken bir örnek vereyim.
ilkokul mezunu kuzenim 18 yaşında Avustralya'ya gelin gidiyor görücü usülü.
kız tabi ev hanımlığı dışında her konuda yetersiz olduğu için kocası onu çevresinden uzak tutmuş, utanmış. be adam madem öyle niye o kızla evlendin değil mi?
kızcağız 4 çocuğu büyütüyor, haliyle oranın dilini öğreniyor ve kendi çabalarıyla bir Türk lokantası açıyor. işleri o kadar güzel yürütüyor ki kocası işten ayrılıp karısının yanında çalışmaya başlıyor.
şimdi kuzen o kadar özgüvenli ki, kocası emrine amade :)
Waoow işte kadın budur
 
Kırıldım gerçekten dann diye yazmanıza. Sevgisi bittiysede çok olmamıştır diye tahmin ediyorum.zira gözümün içine bakıyor şuanda karşımda. Üzülmeme üzülüyor bunu çok iyi biliyorum.
Sevgisi bitmek o kadar kolay değil sadece statün için sevgisi bitmez bitemez başka nedenler aradın mı sevişmiyoruz demişsin bu konuda üzerine düşeni yapıyor musun(sex evlilkte sanılandan daha önemli bi dinamik) çabalamaya değer bence mutsuz olduğun için sorunların gözünde büyüyor hakkaten silkelenmelisin
 
E madem aileniz maddi yönden vaovs harika falan, boşanırsanız zorluk yaşamazsınız.
Toplasaydınız kanıtları açsaydınız davayı alsaydınız nafakayı.
Bıraksanız aldatacak cinste bir koca.
 
E madem aileniz maddi yönden vaovs harika falan, boşanırsanız zorluk yaşamazsınız.
Toplasaydınız kanıtları açsaydınız davayı alsaydınız nafakayı.
Bıraksanız aldatacak cinste bir koca.
Ailem maddi yönden waoow demedim yanlış anlaşılmasın. Sadece rahat bir hayat yaşadım evlenmeden önce dedim. Maddi ve manevi anlamda. Öyle bir karar alırsam tabiki maddi ve öanevi olarak arkamda olacaklardır. Kaldıki zaten evlendikten sonra edindiğimiz malları paylaşırız sorun bu değil yani. Asıl Sorun yalnız kalmaktan korkmak
 
Back