- Konu Sahibi zencefilli limonata
-
- #21
bu imkanların hiç birisi ben de yok ama sennden farklı değil evliliğim erkekler kadınların ruhundan anlamıyr
bu imkanların hiç birisi ben de yok ama sennden farklı değil evliliğim erkekler kadınların ruhundan anlamıyrHerkese merhaba.. Öncelikle hepinizin yeni yılını kutluyorum. Konum biraz uzun olabilir şimdiden okuyacak olanları uyarayım. Mümkün olduğunca hislerimi anlatacağım ve kısa kesmeye çalışacağım.
Nerden başlasam bilemedim. Ben 13 yıllık mutlu evliliği olan y2 çocuk sahibi bir kadınım yada öyleydim.. Eşimle büyük bir aşkla evlendik. Eskiden çok sevdiği bir kız varmış ama ailevi sebeplerden dolayı ayrılmışlar. Biz onlar ayrıldıktan çok sonra tanıştık. Ben evlenmeden önce çok güzel hayat yaşadım. Geç evlendim. Çok modern,harika bir ailem vardı. Maddi,manevi hiçbir sorunum olmadı. Babam ve annem mükemmel insanlar. Biz iki yıl flört edip evlendik. Evlendiğimizde eşimin arabası dışında hiçbir şeyi yoktu. Yeni mezun olmuş sıradan bir mühendisti. Ben ise şımarıklığından üniversiteyi 3. sınıfta bırakmış,çalışmayan biriydim. Hiçbir zaman çok büyük maddi sorunlarımız olmadı. Evlendiğimiz ilk yıl senin ailen benim ailem tartışması dışında tartışmamız olmadı. Eşim çok bonkör,yaşamayı seven,çok neşeli,komik ve özgürlüğümü kısıtlamayan biriydi. Çok güzel bir hayat yaşadık. Evlendikten 2 sene sonra eşimin işi dolayısı ile yırtdışına yerleştik. Eşim çok iyi para kazanmaya başladı. Hayat standardımız çok yükseldi. Bir sürü yüksek mertebede arkadaşlarımız oldu türk ve yabancı. Sonra eşim yüksek lisans yapmak istedi ve yabancı bir üniversitede online olarak yapmaya başladı. Sorunlarımız bundan sonra başladı. Biz birbirinden ayrılmayan,tv yi bile sarmaş dolaş seyreden çiftken bir anda ben yalnız kaldım. O hem yoğun şekilde çalışarak hemde evde ders çalışarak hayatını devam ettirdi. Artık konuşmuyorduk çok fazla ve paylaşmıyorduk. Ben yalnız kalınca önce bir müddet hırçınlaştım. Herşeye söylenir oldum ama sonra alıştım yeni durumumuza ve duruldum. Onun hayatını kolaylaştırmaya başladım. Bu sefer eşimde garip değişiklikler başladı. Artık hissediyorumki eşim beni beğenmiyor. Çevresi geliştikçe ve ben bu çevre dışında kaldıkça bana karşı soğumaya başladı. Bende öyle boş bir insan da değilim. Çok özgüvenli,güzel,bakımlı,aşırı sosyal,ev içinde becerikliyimdir. Şimdi amma övünmüşsün diyeceksiniz sadece durumu anlamanız açısında yazıyorum. Umarım saldırıya uğramamikimiz aynı spor salonuna üyeyiz. Önce beraber gidiyorduk sonrasında yalnız daha çok gitmeye başladı. Özel hoca olarak genç bir kızı tuttu. Toplamda 2 gün çalıştılar ama bu benim canımı sıktı. 'Bende erkek hoca tutacağım 'dediğimde gayet umarsızca' tuuutt. Sorun yok 'diyordu. Neyse.. aramız gittikçe soğumaya başladı. Artık sadece tartışırken konuşur olduk. Beraber gülmüyoruz,beraber sohbet etmiyoruz. Hatta artık sevişmiyoruz bile. Benim en iyi arkadaşım gitti onu kaybettim ve bu beni çok üzüyor.
Bu evliliği toparlamaya çalıştıkça daha da çok battı. Şuan aklımdan ciddi olarak boşanmak geçiyor. Çünkü sevildiğimi ve istendiğimi hissetmiyorumçok çaresizim. Onu terkedip içimi soğutmak istiyorum ama çok korkuyorum. Ya pişman olursam diye ölüp bitiyorum. Beni kıskanmıyor,değer vermiyor,hiçbir şey anlatmıyor.. En son yılbaşı gecesi koptu herşey. Arkadaşlarımızla dışarıda buluştuk. Çok güzel eğlendik. Yunanlı bir çiftle tanıştık. Hep beraber kalabalık olarak başka bara geçtik. Artık eşim alkol sınırlarını aşmıştı. Barda iki tane kızla konuşmaya başladı. Önce ciddiye almadım. Ama biz onu yanımıza aldıkça kızların dibine gitti. Kızlar öyle gösterişli ,seksi falan değildi yanlış anlaşılmasın. Sıradan kızlar. Belki eşimden rahatsız bile olmuşlardır.ama asıl ben kendimi çok kötü hissettim. Herkesin yanında şakaya vurdum ama içim acıdı. Yeni tanıştığımız yınanlıya bile rezil oldum diye içim içimi yedi. Kendimi çoook değersiz hissettim. Gecenin sonunda eşimin telefonunu kontrol ettim ve bu kızları WhatsApp a kaydettiğini gördüm. Arkadaşla beraber hemen sildik kızın numarasını. Ertesi gün eşim ayılınca inanmadı yaptığına ,hatta hatırlamadı bile olanları ama olan olmuştu. Normalde eşimi gölge gibi takip ederim. Bugüne kadar bir yanlışını görmedim. Şimdide kesinlikle konuşmuyorum. Özür dilemeye çalıştı ama ilgilenmiyorum çünkü canım çok acıyor. Boşanıp gitmek istiyorum ama korkuyorum. Şuan çok rahat bir hayatım var. Altımda şöförüm,çok güzel bir evim,sınırsız imkanlarım var. Belki kızacaksınız ama bu imkanlardan da vazgeçmek istemiyorum ama gururumu çıkarıp bir kenara bırakamıyorum. Sırf imkanlar için beni önemsemeyen bir insanla hayatımı geçirmek istemiyorum. Ama çok korkuyorum pişman olmaktan. İki türlüde pişmanlık duyacağım diye tırsıyorum. Onu bırakırsam çocuklarımla sürünmekten,bırakmazsam gurursuz davranmış olmaktan korkuyorum. Kendine olan saygımı yitirmeden çıkış yolu bulmak istiyorum.
Hepinizden rica ediyorum ne olur hırpalamadan cevap yazın. Zira canım çok yanıyor.
konunun özü burda.En canımı acıtan kısmı..vazgeçeceğim şey aslında çok sevdiğim ve tekrar sevilmek için öldüğüm kocam..Zaten siz bütün varlığınızı evlendikten sonra yapmışsınız,eşit olarak bölünüyor diye biliyorum.
Vazgeçeceğin tek şey seni istemeyen,önemsemeyen nikahlı olduğun adam.
Ondan da vazgeçmen zor olmasa gerek.
En çok istediğim şey ve belkide bende eksik olan en önemli şey eğitimim ama ders çalışamayacak kadar tembelimilk yapacağın şey bir okula girip diplomanı almak, ardından üst düzey çevren sayesinde eminim iyi bir iş bulup bu eski dosta tekmeyi basmak.. yani senin yerine kendimi koydum o yüzden hırpalamayacağım () aynen bu sıralamayla giderdim.. diplomam+ işimi elime aldıktan sonra kusura bakma ama 4 tarafımı Yunanlılar, Fransızlar çevirmişken "acaba beni bugün mü aldatacak-yarın mı?" diye düşünüdğüm ve beni öenmsemeyen biriyle devam etmezdim..
10 yıl önce ablam boşandı. Çok zor zamanlar geçirdi manevi olarak. Aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorum. Sanırım hazırlıklı değilim yalnızlığa ve belkide hiç hazırlıklı olamayacağımYa unutacaksin sineye cekeceksin ve hayatina icin aciyarak devam edeceksin ya da korkmayip bosanacaksin ama. Baska bir ihtimal yok ki?
Sen kendine yardım etmezsen kimse edemez. Adam yüksek lisansa başlamış sen daha üni terk. Sen ne kadar kendini geliştirirsen o da o kadar sana saygı ve sevgi gösterir. Zorla kendini başla bir ucundan.En çok istediğim şey ve belkide bende eksik olan en önemli şey eğitimim ama ders çalışamayacak kadar tembelimBiliyorum sorunumu ama çözemiyorum. Kızlarıma ders çalıştırırken bile fenalık geliyor içime ,kendimi ders çalışırken düşünemiyorum (
Adamın sana olan sevgisi biteli çok olmuş, bunu görmüyor musun?konunun özü burda.En canımı acıtan kısmı..vazgeçeceğim şey aslında çok sevdiğim ve tekrar sevilmek için öldüğüm kocam..
Tabi ki severek bayılarak evlendiğimiz insanlardan vazgeçmek kolay değil çok haklısın.konunun özü burda.En canımı acıtan kısmı..vazgeçeceğim şey aslında çok sevdiğim ve tekrar sevilmek için öldüğüm kocam..
En çok istediğim şey ve belkide bende eksik olan en önemli şey eğitimim ama ders çalışamayacak kadar tembelimBiliyorum sorunumu ama çözemiyorum. Kızlarıma ders çalıştırırken bile fenalık geliyor içime ,kendimi ders çalışırken düşünemiyorum (
Siz sanki yeni hayatınıza daha kolay adapte olmussunuz.. belki zaten varlıklı bir çocukluk geçirdiğiniz için.. sizin için mutluluk devam etmiş ama esiniz maddi olarak güçlendikce bunu tasiyamamis.. belki bi geçiş psikolojisi oluştu esinizde.. en iyi arkadaşım demek nadir bulunan birsey evlilikte.. çabuk karar vermeyin zamanla duzelebilir sanki..
Çok da bitik değilim :) Üni okumayo düşünüyorum ama çalışmak şimdi değil. Hem çocuklar,hem okul ,hem iş mümkün görünmüyor.bu tamamen kendini motive etmenle alakalı aslında. Eşin sana saygı duymuyor ve görünüşe göre de değişecekmiş gibi görünmüyor. Bu durumda yapacağın 2 şey var, ya bu olayı kanıtsayıp yaşamını eşinle ev arkadaşı kıvamında ve evlatlarına adayarak geçireceksin, ya da silkinip küllerinden doğacaksın :) tembellik senin için kader olacaksa hayatının bundan sonrasının bir önemi kalmıyor ne yazık ki.. hangi ülkedesin? hem çalışıp hem okuyabileceğin bir ülke ise hiç durma, inan bana evlatlarının bile bitik bir anneye saygısı olmaz, bir an evvel silkelen..
Kırıldım gerçekten dann diye yazmanıza. Sevgisi bittiysede çok olmamıştır diye tahmin ediyorum.zira gözümün içine bakıyor şuanda karşımda. Üzülmeme üzülüyor bunu çok iyi biliyorum.Adamın sana olan sevgisi biteli çok olmuş, bunu görmüyor musun?
Eşim dışında hayatım var. Ama ben hep onu istiyorum yanımda. Hayattan onunla zevk alıyorum.Ondan çok daha geniş çevrem var ama bu yeterli olmuyor. Açıkçası onsuz hayat istemiyorumeşin dışında hayatın olmayabilir mi?
mesela eşinin tanımadığı arkadaşlar edinsen eşin onsuz da çevren olduğunu görse seni merak etse
alkollü iken yapılan yanlış bence affedilir birşey
sonuçta genelde kontrol ediyormuşsunuz
adam belki de hayatından
sürekli stres sahibi ( fazla sorumluluktan) bıktı
o düşünmeden onun ve aileniz için neler yaptınız?
neyse konuya döneyim
alkollüyken yapılan yanlış affedilebilir
Bir yanlışlık var bu işte.Kırıldım gerçekten dann diye yazmanıza. Sevgisi bittiysede çok olmamıştır diye tahmin ediyorum.zira gözümün içine bakıyor şuanda karşımda. Üzülmeme üzülüyor bunu çok iyi biliyorum.
Benimde aklım buna takıldı. Ben yokmuşum gibi davrandı. Demekki gerçekten olmasam başka şeylerde olabilirdi. Bazı şeyler ona yakıştıramıyorum. Sevgisizlik ve biz pek yanyana yakışacak kelimeler değildi bizim hayatımızdaTabi ki severek bayılarak evlendiğimiz insanlardan vazgeçmek kolay değil çok haklısın.
Koşa koşa boşanmalısın da demiyorum,gerçekten kolay değil yuva bozmak.
Aynı yastığa baş koyduğunuz,en aciz zamanlarınızda yanınızda olan insandan ,hastayken sizi düşünen,gereği gibi sevmesini bilen insandan vazgeçilmez.Fakaat;
Sizin yanınızda başkalarıyla ilgilenebilme cesareti var adamın,sarhoşluk bahane.Aklında olmasa idi çıkmazdı dışarı içince.
O kadar umursamıyor ki yoksunuz onun için .
Bunlardan da vazgeçmeniz zor değil.
Tekrar sevilmek için de sanırım yapmanız gerekenler var ve bunları yapamayacak kadar tembelim diyorsunuz.
Bir psikolog en iyi çözüm olacaktır sizin için.Maddi imkanlarınız da var.
Çok faydasını görürsünüz.
Ona kırıldım zaten. Hemde çok. Kalbim öyle acıyorki hiçbir yere sığamıyorum şuandaBir yanlışlık var bu işte.
Kırılman gereken ben değilim,sana saygısız ve sevgisiz davranan eşin olmalıydı bana göre.
Ben yaşarken sinir oluyorum. Hayatım benim kontrolümden çıktı gibi hissediyorum şuanda. Ve yanlış karar vermekten deli gibi korkuyorum.Bu erkekler neden sonradan değişiyor anlamıyorum, adam resmen hayatı değiştikçe beğenmemeye başlamış, siz de üniversiteyi bitirin, yükselin kıymete binersiniz bu kez o başlar sizi incelemeye bence hala da olmuyorsa boşanılır, okurken sinir oldum.
Zaten normal bir kadının böyle bir konuyu affetmesi,unutması,sindirebilmesi mümkün değil.Ona kırıldım zaten. Hemde çok. Kalbim öyle acıyorki hiçbir yere sığamıyorum şuanda
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?