Karantina... en çok zorlandığımız şeyler

Sevdiceğim farklı şehirde. Ben üniversite okuduğum şehirdeyim. Annem babam 6 saat uzaklıkta. Kediciğimle evdeyiz. Çok zorlanmıyorum açıkçası bolca uyuyorum, kitap okuyup ders çalışıyor, diziler filmler izliyorum. Sevgilim yanımda olabilseydi tadından yenmezdi. Şanslı kesim içerisindeyim. Zaten eylülden beri çoğunlukla böyle yaşıyordum. Öğrenci evim olan evimde yalnız olduğum sürece benden mutlusu yok. Sadece sevgilimi özlüyorum.

Belirsizlik korkutmaya tedirgin etmeye başladı, hayatın normale döneceği günü iple çekiyorum. O zaman da sevgilime gitmek dışında yine evimden çıkmayacağım.
Niye sevgiliniz kadar ailenizi anmadiniz ozlemediniz ve neden ailenizin yanına gitmediniz vaka çıkınca...tüm öğrenciler evlerine döndü de ........
 
Niye sevgiliniz kadar ailenizi anmadiniz ozlemediniz ve neden ailenizin yanına gitmediniz vaka çıkınca...tüm öğrenciler evlerine döndü de ........
Annem Alzheimer hastası, babam 61 yaşında kalp damarlarından biri tıkalı yüksek tansiyon hastası. Yanlarına gidip onlara virüs taşıma riskini alamadım. Dışarıdaki işlerini halleden tanıdıklarımız var. Bu şekilde içim daha rahat. Öğrencilerin evlere gitmesini iyi bir şey mi sanıyorsunuz? Tüm Türkiye’ye yayılmasının 2. sebebi budur. Şehirler arası yasağı okulları tatil etmeden önce getirmeleri gerekiyordu. Okulun ne olacağı kesin değilken, ailemin olduğu evde ders çalışamazken yanlarına gidemezdim. Okul “tatil” edilmiş olsa da ödevlerimiz sınavlarımız var. İnternet üzerinden de derslerimiz var, ailemin evinde internet yok mesela. Hâlâ kpss’ye gireceğim. Ailemin yanında çalışamıyorum. Yalnızlığı seviyorum. 23 yaşındayım. 17 yaşından beri ailemden ayrı yaşıyorum. Buna alışkınım. Şu karantina durumunda onlarla aynı eve tıkılmam sadece psikolojimi zorlardı. Sık sık görüntülü konuşuyorum babamla. Şimdilil yetiyor. Okulumu bitirdiğimde kpss’ye de girdikten sonra tekrar yanlarına taşınacağım zaten.
 
Annem Alzheimer hastası, babam 61 yaşında kalp damarlarından biri tıkalı yüksek tansiyon hastası. Yanlarına gidip onlara virüs taşıma riskini alamadım. Dışarıdaki işlerini halleden tanıdıklarımız var. Bu şekilde içim daha rahat. Öğrencilerin evlere gitmesini iyi bir şey mi sanıyorsunuz? Tüm Türkiye’ye yayılmasının 2. sebebi budur. Şehirler arası yasağı okulları tatil etmeden önce getirmeleri gerekiyordu. Okulun ne olacağı kesin değilken, ailemin olduğu evde ders çalışamazken yanlarına gidemezdim. Okul “tatil” edilmiş olsa da ödevlerimiz sınavlarımız var. İnternet üzerinden de derslerimiz var, ailemin evinde internet yok mesela. Hâlâ kpss’ye gireceğim. Ailemin yanında çalışamıyorum. Yalnızlığı seviyorum. 23 yaşındayım. 17 yaşından beri ailemden ayrı yaşıyorum. Buna alışkınım. Şu karantina durumunda onlarla aynı eve tıkılmam sadece psikolojimi zorlardı. Sık sık görüntülü konuşuyorum babamla. Şimdilil yetiyor. Okulumu bitirdiğimde kpss’ye de girdikten sonra tekrar yanlarına taşınacağım zaten.
Bence cildirmaniza gerek yok .ayrıca halen kastettigim şeye cevap alamadım

Gerçi bu konuda zaten bana değil de kendinize cevap vermelisiniz
Neden
'ailemi özledim
İlk ailemi gormeliyim Corona bitince '

şeklinde degilde
'sevgilimi gorucem ilk' seklinde düşünüyorum ailemi nasıl oteliyorum sevgilimi nasıl önceliğe koyabiliyorum diye ...

Anne babanız için şifalar diliyorum o da benim insanlığım
 
Bence cildirmaniza gerek yok .ayrıca halen kastettigim şeye cevap alamadım

Gerçi bu konuda zaten bana değil de kendinize cevap vermelisiniz
Neden
'ailemi özledim
İlk ailemi gormeliyim Corona bitince '

şeklinde degilde
'sevgilimi gorucem ilk' seklinde düşünüyorum ailemi nasıl oteliyorum sevgilimi nasıl önceliğe koyabiliyorum diye ...

Anne babanız için şifalar diliyorum o da benim insanlığım

Herkes sizin kadar ailesine bağlı olmak zorunda değil ki. Ayrıca çıldırmadım, durumu anlattım. Duygusal değil mantıklı ilerlemeye çalıştım böyle bir dönemde. Okulda son dönemim, mezun olmam ve kpss'den iyi bir puan alıp atanmam ailemle zaman geçirmemden daha ön planda şu an için. Dediğim gibi işlerini halleden insanlar var. Eve girmeden market işlrini banka işlerini. Orada olsam bu işleri ben yapar yine aynı evin içine girerek onlara virüsü taşıyabilirdim. Elbete ki onlar için endişeliyim ama yıllardır ayrı olduğum kendi başımın çaresine bakabildiğim için ailemin kanatları altına sığınma ihtiyacı hissetmedim. 2019 eylülden bu yana da sevgilimle 17 gün, ailemle 4 ayımı birlikte geçirdim zaten. Yıllardır uzakta okuyan bir insan olarak ailemi yaz tatili dışında 2 hafta görürüm bu yıl normalden fazla görüştüğümüz için yetti benim açımdan. Hani zaten fazla görüştüm ve tekrar yanlarına taşınacağım, ama daha önce birlikte yaşadığım sevgilimin yanına en erken 2021 şubatta taşınabilirim. Ailemi zaten göreceğim bu olağan bir şey, olağan bir şeyi de iple çekmiyorum.
 
Ennn zorlandigim sey...
Kizimin koronavirusler bitsin artik disari cjkabileyim oynayabileyim diye duasi...
Evde kalmaktan kmseyi gormemekten skldgndan kapi calsa heyecaniii kosup kapiya gidisi ... dedemleri cok ozluyorum diye aglamasi ...

Bunlara kendi yasadklarmdan dha cok zorlaniyorum...

Aynen bende..
Kendimi gectim cocuklarin evde bunalmasi canimi inanilmaz sIkiyor 😢
 
Niye sevgiliniz kadar ailenizi anmadiniz ozlemediniz ve neden ailenizin yanına gitmediniz vaka çıkınca...tüm öğrenciler evlerine döndü de ........
Neden insanları yargılıyorsunuz? Bilmediğiniz bir sürü dinamik olabilir ya da olmayabilir. Bunu söyleme hakkını kimden aldınız?
 
Belki hanımefendi de benim gibi ömrü boyunca istenmeyen çocuk olmanın ağırlığını yaşasaydı, annesinden onun hayatını nasil mahvettiğini dinleseydi ailesinin yanına koşmak için çok heyecanlanmazdı.
Hayir hic bir sey de olmayabilir, bu sizin tercihinizdir ve herkesi dogrusu kendisinindir. Herkes ailesine gitti diye siz gitmek zorunda degilsiniz zaten. Amaan bosverin.
 
Herkese merhaba.
Şimdi bu evde karantina beni de sizleri de bunalttı.
En çok zorlandığımız taraflarını burada paylaşırsak biraz rahatlarız belki.
En zorlandığım yanı, herşeyin aniden başlaması sanırım. Hiç ihtimal vermiyordum . Kimin aklına gelirdi zaten. O yüzden psikolojik olarak hazır değildim bu durumuma.
Annem hastanede çalışıyor. 66 yaşında. Ben kronik hastayım. Evde ikimiz kalıyoruz. Bu hafta üst solunum yolu enfeksiyonu geçiriyorum. ( evet hem de böyle zamanda nasıl başardım bilmiyorum)
Sizlerin en çok zorlandığı tarafı ne oldu.
kolaylaştırmak için yaptığım şeyler
. Balkona çıkmak
. Çok fazla haber takip etmemek ( yeteri kadar araştırıyorum )
. Telefonla yakınlarımla iletişime geçmek . Onlara da moral vermek için hep gülerek konuşuyorum. Ne kadar bunaldığımı hissettirmemeye çalışıyorum.

Bardağın dolu tarafından bakmaya gayret ediyoruz. Aile büyüklerimiz hep hasta onlar için endişe ediyoruz. İnşallah bunuda atlatırız.
Benim çocuklarım çok sıkıldı. Bebeğim daha küçük ben nerdeysem orda huzurlu ama büyükler için hayat daha sıkıcı ve zor.
Onlarla vakit geçirecek etkinlikler Vs yapıyoruz anne baba olarak...

Eşim yıllık iznini kullandı bakalım haftaya nasıl bir yol çizecek şirket.

Hepimizde bir endişe bir gayret var hayata tutunmak için.

Bende alerjik reaksiyon başladı sabah nafes amalamdım , uykudan uyandım diyorum eğer virüs bana bulaşırsa hiç şansım yok nefessiz kalır ölürüm.

Eşim kızdı bana ama hal böyle...

İnsan ister istemez düşünüyor.
 
Doğuda yaşıyorum 5 aydır karın bitmesini bekliyoruz. Kar bitti bahar geldi. Güneş pırıl pırıl. Ama çıkamıyoruz 😥
Benimde bebeğim rahatsızdı nötropeni hastasıydı düzeldi gibi tam artık dışarı çıkabiliriz bebeğimle dilediğimizce eğleniriz derken böyle oldu Allah ne yazdıysa onu yaşıyoruz bunada şükür
 
Dişçiye gitmem gerekiyor gidemiyorum,basit bir estetik operasyon olmak istiyorum olamıyorum, dershaneye gidiyordum kapaninca ders calisma düzenimi oturtamadım. Sporum aksadı.Yaptığım en büyük etkinlik çok bunalınca parka çıkıp yürüyüş yapmak.
 
Özel soru olduğu için bunun cevabını bana değil içinizde kendinize vermelisiniz dedim. Bazen insanlara bir takım sorular yoneltmezsek iyice değerlerini kaybediyorlar.hatirlatmali sert veya yumuşak.
Kan değerini kastediyorsunuz herhalde yoksa kimsenin değerlerine karışma gibi bir terbiyesizlik yapmayacağınızı umuyorum. Siz ailenizi seviyorsunuz diye herkesinde ailesini sevmesini iyi olmasını bekleyemezsiniz. Empati yapın.
 
X