aslında bir yerde haklısınız hanımefendi ama şöyle ailesi beni biliyor, babasıyla annesiyle telefonda çok konuşmuşluğumuz var hatta birlikte yaşadığımızı da biliyorlar, sadece yüz yüze tanışmadık çünkü ben istemedim daha okulum bitmedi kesin değil her şey diye ama şimdi işler ciddiye binerse diye düşünüyorum işte tanışmam gerekiyor diye. benim ailem de biliyor biri olduğunu ama öyle konuşmuşlukları yoktur ben çok çekiniyorum aile konularından çünkü, biraz da benim çekingenliğim. O bu yaz tanıştırmak istiyor beni hatta :/Evlenince daha beter olacqk,birde cocugun oldugunu dusun,kafami bir dinleyemedim off pof yapacak simdiden ilgisiz ,sevgi degil sizi bir arada tutan hoslanma ,uygun olma ,bizim ulkede kac kiz onunla yaşayabilir evlenmeden,sorumluluk yok,cinsellik vs ,iyi düşünun bir yola girerken evlilik baska bir durum,adam ciddi sa coktan ailesiyle tanistirirdi sizi ayrica
Sıkıntı yok o zamanaslında dediğiniz gibi taş koymaz ama mesela yazın çok tatile gittim onsuz, taş koymuyor ama gönül koyuyor üzülüyo yani ben de aşırı vicdan yapıyorum yaşadığım andan keyif alamıyorum
O biraz lafın gelişiydi.hergün çocuğa bakacağını sanmam o kadar da değil üşengeç zaten
evet bu da doğru ben bu kadar çok çalışmadım hiç onu da denedikten sonra belki biraz daha oturur bişeyler bende iş hayatına atılmayı düşünüyorum zaten işler ciddiye binmeden karar vermemde çok daha yardımcı olur :)Eğer böyle kabul ediyorsunuz evlilik düşünün. Karşınızda sohbeti, muhabbeti sevmeyen yorgun bir adam var. Dışarıdansa evde vakit geçirmeyi tercih ediyor. Asosyal bir insanla ben olamazdım mesela bana göre değil çünkü kendimi tanıyorum. Dikkatimi çeken bir nokta da siz şu an çalışmıyorsunuz. Çalışınca insanın inanın hali kalmıyor çoğu zaman. Elbette yapı meselesi bazı insanlar aynen sosyal hayatlarına devam edebiliyorlar ama sizin bunu bir deneyimlemeniz lazım
çok haklısınız bu şekilde iki farklı karakterin 6 sene yürütmesine çok sevindim umut oldu benim için :) maşallah evliliğiniz hep böyle anlaşarak geçer umarımSevgiliniz aynı ben. Ev kuşu. Siz de eşim gibisiniz. Evde durmak adama işkence gibidir. Biz 6 senedir yürütüyoruz öyle böyle. Biraz o evde durmaya alıştı biraz ben dışarı çıkmaya alıştım. Çok farklıyız karakter olarak. O çok dışa dönük, girişken ve sosyal biri. Enerjisi hiç bitmez. Ben içe dönük, yalnızlığı seven biriyim. Ben biraz kabuğumu kırdım eşim sayesinde. Bu noktada sevglinize biraz iş düşüyor. Haftasonu bi gün evde dinleniyorsa diğer gün sizle dışarı çıksa şahane olur. Sizin kendi çevrenizle sosyalleşmenize de surat asmaması lazım. Ben eşimi kısıtlamam bu konuda. O bensiz gider takılır geç gelir, hiç rahatsız etmem. Yani 2 taraf da elini taşın altına koymalı, yoksa olmaz.
evet yorgunluğa bazen hak veriyorum ama oyun için şey diyo kafamı dağıtıyorum ama günlere bölmeyi teklif etmeyi düşşünüyorum en mantıklısı bu gibiİş yorgunluguna bir sey diyemem ben de bazen yorgunluktan eve gidince kimseyle konuşmam konusmak bile yorucu geliyor. Ama oyun oynayan erkek dusmani olarak iyi dusun derim. Ya sen de oyun sevip oynayacaksin yada konuşman lazim hoşlanmiyorum diye
Yani metin2 ye vakit buluyorsa sana da vakit ayırabilir aynı evde yaşıyorsunuz sonuçta nasıl olacağı az çok belli olur iyice düşün öyle evlen derim canım benimMerhaba ben aranızda yeniyim yani bu siteyle yeni ilgilenmeye başladım ama gerçekten birbirine çok akıl veren insanlar var hoşuma gitti ve hayatımdaki bir kararsızlığı sizinle paylaşmak istiyorum yargılamadan fikir verirseniz çok mutlu olurum, sitenin nasıl kullanılacağını tam bilmiyorum hata yaparsam kusura bakmayın :)
Ben 24 yaşındayım, erkek arkadaşımda 25. 3 yıldır birlikteyiz. Şimdi benim aklımı karıştıran durum şu;
Ben kendisini gerçekten seviyorum, o da beni seviyor. Aramız da iyi, zaten 2 yıldır da birlikte yaşıyoruz. Ancak ailesiyle tanışmadım, o da benimkilerle. Ama benimle evlenmek istediğini belirten çok cümle kurdu. Daha benim okulum bitmedi o çalışıyor asker, okulum eylülde bitince bu işlere girişilir diye düşünüyorum. Ama ortak noktada buluşamadığımız bazı önemli durumlar var, ben evde sohbet, konuşma çok severim o da işten gelince yorgun olur veya metin2 başına oturur. Benim gönlümü hoş etmek için bana az da olsa vakit ayırıp kendi çevresine dönüyor. Çok üstüne gitmek istemiyorum, yapı meselesi tabii ki ama her konuştuğumda zaten aynı evde yaşadığımızı ve sürekli bir şey konuşamayacağımızı söylüyor. Bu mantıklı mı? Evlenince beni çok mutsuz etmez mi ben çok muhabbet düşkünüyüm, gezmeyi tozmayı çok severim çok yorgun olsam da. Bu noktada da hiç aynı değiliz çalıştığı için zaten haftasonları da hep dinlenmek istiyor ben hep gezmek istiyorum. Benim de her gün ev dışında yoğunluğum var ama en azından çay içmeyi bile dışarda farklı ortamda severim. Arkadaşları kalabalığı severim çok ama o bana çok düşkün evlenince de hadi ben gidiyorum her gün arkadaşıma da olmaz gibi ya da her gün biri gelsin olmaz. Kaldı ki ben de çalışıcam zaten. Ama benim yapım böyle, o ise dinleniyim evde yatıyım kafasında. Şimdi bile beni darlayan konular bunlar. Onu sevsem de ortak paydada buluşamıyor olmak ilerde beni çok soğutur veya çekilmez hale getirir mi? Bu konuları çok çözmeye çalıştım ama çözülmüyor onun yapısı ve benimki çok başka ama birbirimizi de çok seviyoruz. Burada okuduğum bazı başlıklardan sonra biraz çekinmeye başladım çünkü evlenince zaten bir şeyler değişmiyor şimdiden böyle olan bir ilişkiyi sırf birbirimizi seviyoruz diye evliliğe götürsek aynı beklentileri karşılayamadık diye ayrılmaktan da zor şeyler içine gireriz diye korkuyorum. Şu an idare ettiğimiz şeyler 5 sene sonra bizi koparırsa? Sizce görünen köy kılavuz istemez diye mi düşünmeliyim yoksa birbirimizi seviyoruz her şeyin bi çaresi var diye mi? Tecrübeli herkesin fikri beni çok mutlu eder çünkü çok bunalıyorum bu konudan yardımcı olursanız çok mutlu olurum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?