sana aylar önceside yazmistim
hala bir is bulamaman cok sasirtici gercekten
senin evde ya da disarida ugrasicak baska seylerin olsa kendini bu kadar yipratmazsin
ama esine gercekten cok üzülüyorum senin bir cok konunu okudum
bana kirilma ama gercekten bunalim icinde dahada bunalim veriyorsun esine
senin ona moral kaynagi olman gerekiyor
sart mi lüks is bulman gir bi bulasikciya ya da git temizlik islerine madem ki cok dardasin
avrupada heryer imbiss,lokanta,pizzaci kayniyor illaki is bulursun yeter ki calisma istegin olsun
sana hak veriyorum is konusunda fakat esiminde prensipleri var: turklerin yaninda calistirmamak gibi. Isler buldum tuhafina gitmesin cesitli nedenlerden gidemedim.. yalniz kusura bakmasin kimse esim bunalimdaysa bende bunalimdayim o erkek calisiyor diye ben kendimi sindiremem
mecbur calisacak ve ben mecbur moral verecem isine gucune bakacam
esimin bana olan hassasiyetini goz onune bulunduruyorum her zorlukta
ve kimin kimde ne kadar hakki var bunun hesabini yapamayiz
sadece birbirimizi cok seviyoruz o erkek olarak inciniyor ben kadin olarak yipraniyorum..
cogu arkadas ne demek istedigimi ala ala anlarken siz bu kadar neden yargiliyorsunuz onu anlamadim.. ben kendimi hakli gostermek icin yazmadim o kadar gerizekali degilim
sadece sabir sinirlarim zorlaniyor insan olarak.. karakterimden oturu huyumdan oturu
artik ne derseniz biraz motivasyon kazanmak icin yaziyorum ve kardesce dostca veya sadece disardan bir okuyucunun elestirisini ve bakis acisini aliyorum... ve bu yalnizlikta cok iyi geliyor bana..
ama cidden bedavadan o kadar yaraliyici insanlar varki.. mesela baskalarin bir kac konuya tepkisel cevap yazdigim zaman benim yazdigim konulari yuzume vuruyorlar
oysa insan olarak paylasiyorum kendime ait uslubum ve samimiyetimle ve bu tur yargilamarda bulunan arkadaslarin adina sevinir gibi oluyorum "hic zorluk gormediler yada benim kadar karamsar degiller bal kaymak hayatlari " diye
neysene ne..