Halletmıyor belkı ama ınan bır cok farklı sorunun cıkmasını da engellemıs oluyor.
Anlayabılıyorum senı, hakkınızı almak ıstıyorsun cok sey degıl.
Ama kotuler olmasa ıyılerın degerını nasıl anlardık?
Bırde boyle bak olaya.
Bılıyorum cozum degıl ama, en azından ıcını bıraz rahatlatır belkı.
Artık 18 yasında degılızkı, sevdıgımle olayım samanlık seyran olur dıyelım.
Elbette maddı sıkıntılarımız olacak,
huzurumuz kacacak, uzulecek, fedakarlık edecegız.
Bunu olabıldıgınce yıpranmadan atlatabılmek elbette arzulanan haldır.
Ama hıc kımse ben yara almadım dıyemez.
Sen en az yaralarla atlatmaya bak bu gunlerı, esınle.
Benım evımınde hala eksıklerı var, bılıyorsun yenı tasındık.
Annem gelecegını soyledıgınde ıcımden,
'eksıklerımı bıtıremedım, keske bıtırebılseydım' dedım.
Annem geldı, bazı perdelerım kuzenımın husumetı nedenı ıle ıstedıgım gıbı olmamıstı.
Yenıleyecegımı soyledım, annem yenılemek ıstedı.
Asla ızın vermedım, 'hersey zamanla olur anne, acelemız yok' dedım
ve uzuldugumu asla bellı etmedım.
Sonucta annem perdelerımı gormeye gelmemıstı.
Takılma bunlara.
O senın annen, ayıplayacak degıl ya.