zadece onun kiskancliklari yuzundenmi korkuyorsunuz?
yoksa baska nedenleride varmi, ornegi cevrenizde yasadiginiz olumsuz evlilik ornekleri yuzunden olabilirmi, bu korkulariniz?
Bana oyle geliyorki, bu cocukdan daha iyi bir es bulamazsiniz.
Ona bekletilerinden bahsedip ne dusundugunu ogrenerek belki bir nefi sizi rahatlata bilir.
zaman,zaman her iliskide tartismalar oluyor, kiskanclik vs..
eyer karariniz bu cocukdan degilde bir baskasi olacaksa, o kisi ilede hic tartismayacaginisimi saniyorsunuz? ozaman yaniliyorsunuz.
ne guzel birlikde bir cok paylasdiginiz noktolar var.
Bir cok iliskide ne yazikki isteklerimiz bir kizmi engellenir, ama bu zadece kiz icin degil erkek icinde gecerli.
Bundan korkmamamiz gerekiyor.
mutlu olmak istiyorsan bu zadece ona degil, sizede bagli. Ayrica denemezsenizde mutlu olup, olmayacaginisi bilemeyizki biz, degilm? Bence denemeye deyer bu cocuk:)
Evet canım.Ben ona tamam dedikten sonra yine eski baskılarına maruz kalacağımdan,sinirlenince gözünün dönmesinden,aynı sahneleri tekrar izlemekten korkuyorum.
Başkasını seversem,birlikteliğm olursa da benzer sorunlar illaki olacaktır.
Kadam oldukça karışık bu yüzden.
Beni o kadar düşünüyorki,birdaha kimse tarafından böyle sevilemeyeceğimi düşünüyorum bazen,
Eski nişanlımla hiç ortak zevk aldığımız bişeyler yoktu.
O zamanlar hep eski sevdiğimle zevk aldığımız paylaşımlar aklıma gelirdi..
Her gün iş çıkışı bıkmadan,usanmadan yanıma gelirdi.
Yorgun oluyorsun eve git derdim,yorgunluğum seni görmeden geçmiyor derdi..
Yurtta kalıyordum o zamanlar,içme suyuma,peçeteme kadar düşünürdü.
Koli koli getiridi bana,odanda sakla,içim rahat etmiyor derdi.
Ailemden herkesi ayrı ayrı düşünür ilgilenirdi.
Sorunlarımızı kendi sornuymuş gibi irdeler çözüm getirmeden rahat edemezdi.
Bzaen diyorum ne olduda böye olduk
Son yıl o kadar uzaklaştım ki ondan.
O kadar soğudumki bazı şeylerden.
Yaşanacağı varmış diyorum.
Elle tutulur sebepte yok.
Birbirimizi hırpalayıp duruyorduk son zamanlar.
Onun deyimiyle biz nazara gelmiştik..
Eski fotoğraflarımızı hiç atamamıştım.
Nişanlandıktan sonra hiç bakmak istemedim,ama atmakta istemedim.
Üniversite hayatım onu kapsıyordu.
O resimleri silersem üniversite hayatımıda silicekmişim gibi geliyordu.
Hep iyi hatırlamak isityordum onu.
Bazen çok merak ediyordum.
Şuan ne yapıyordur diye..
Buraya yanıma geldiğinde,sabahtan akşama kadar birlikte gezim dolaştık.
Bian bile sıkıldığımı hatırlamaıyorum.
Tıpkı eski günlerdeki gibi.
Geçen bir 3 yılımız vardı her gün aralıksız görüştüğümüz..
Hiç sıkılmazdık yanyana olmaktan...
Ayrı olduğumuz heran sıkıcı gelirdi bize.
Sabaha kadar telefonda görüşsekte konuşacak konularımız hiç tükenmiyor..
Ama eski nişanlımda bunların hiçbirini göremedim.
Kıyaslamam bile ona haksızlık olur,nitekim onun yaptığı adiliği çevremde hiç kimseye yapıldığını da görmedim..
Çok uzun yazdım..
Öyle biran geliyorki ona mesaj atıp "tamam bi şans daha verelim hikayemize"diyesim geliyor..
Sonra dizginliyorum isteklerimi.
Boşlukta olabilceğim ihtimalini düşünüyorum
Duygularımdan emin olmaya çalışıyorum...
Tekrar yıpranmaktan çok korkuyorum.
Bazı engellerimizde var.Ailem çok sıcak bakmamıştı zamanında.Bazı sebeplerden dolayı.
Aşılabilcek sorunlar ama yinede kafamı kurcalıyor işte.
Herşeyin hayırlsı bakalım...
