Kafamdaki şüphelerden yoruldum artık...Artık onlarla yaşayamıyorum:(

Arkadaşlar yaklaşık 5 yıldır ilaçla tedavi görüyorum fakat hala beynimi kemiren kıskançlık şüpheleri artık bütün hayatımı zehir etti. Hiçbirşeyden zevk almıyorum anne olduğumu bile unuttum. Sadece kıskançlık değil herkes için şüphe yapmaktan yoruldumm böyle yaşayamıyorum artık. Ne yapacağımı bilemiyorum...Fikirlerinize ihtiyacım varr!

daha önce başka bir bayana da yazmıştım

ilaçlar tedavi amaçlı değildir, sorununuzu ASLA çözmez sadece sorun çözmede size yardımcı olur.. bence terapiye gidin. yani işi uzmanına bırakın ki sizi tedavi edebilsin :) ama aslolan ilaç değil telkinler ve sorunun kaynağını bulup çözümüne gitmektir.. adı üstünde "psikolojik" yani fizyolojik değil ki ilaç gitsin hastalığı bulsun ve yok etsin...

ılaç kullanmşsın, peki hastalığın teşhisi ne konuldu acaba sana? anladığım kadarıyla eşini çok kıskanıyorsun, olmadık şeyleri kafanda kurguluyorsun,bunlarda kaygılarını arttırıyordur. Aşırı kıskançlık bir hastalıktır ve bunu pskoterapi alarak yenmelisin. Kafanda oluşan nevrotik düşüncelerin saçma olduğunu kendine inandırmalısın, sağlıksız düşüncelerin yerine sağlıklı düşüncelerle kendini rahatlatmalısın.Ama en önemlisi babyleon dediği gibi doktora görünmelisin..

Konu sahibi arkadaşım bende kıskançlık değilde ilaç ve panikatakdan sonra insanları çabuk kırar oldum
Kırıyorum pişman oluyorum ama o an gözüm bişe görmüyor kimse gelmesin istiyorum bazen kimseyle konuşmak istemiyorum sanırım farklı yönlerde etkiliyor bizleri
Kimine kıskançlık kimine içine kapanıklık gibi yönleriyle etkiliyor
Npcaz nasıl yenicez bende bilemiyorum..

bramble .!.:

Arkadaşlar yaklaşık 5 yıldır ilaçla tedavi görüyorum fakat hala beynimi kemiren kıskançlık şüpheleri artık bütün hayatımı zehir etti. Hiçbirşeyden zevk almıyorum anne olduğumu bile unuttum. Sadece kıskançlık değil herkes için şüphe yapmaktan yoruldumm böyle yaşayamıyorum artık. Ne yapacağımı bilemiyorum...Fikirlerinize ihtiyacım varr!

Genişletmek için tıkla...

bende böyleyim insanlara güvenimi kaybettim.biri bana 'canım' dediğinde;kesin içinden canın çıksın diyordur diye düşünüyorum.bu en basiti bu tarz şüphelerim yüzünden çevremde insan bırakmadım.ve ilaçla tedavi kesinlikle hiçbir işe yaramıyor,yani en azından ben yarayanını görmedim:) ben biraz umursamayarak birazda gözlem yaparak azalttım.gözlem dediğim mesela kafamda kurduklarımı zamanla izledim,ve zamanla gerçek olmayanlarının olanlara oranla daha fazla olduğunu farkettim.ve yersiz şüphelerle sadece kendimi yorduğumu.ha diyelim şüphemin gerçekleştiği oldu,onlarıda umursamamaya başladım(şimdi bu şüphem gerçek olsa ne olurki EN FAZLA?:)gibi) belli ölçüde rahatladım ama tamamen kurtulamıyorum.şüphelenmeyi kesemiyorum ama en azından bu şüphelerimin beynimi yiyip bitirmesine izin vermiyorum artık:)

bramble .!.:

Arkadaşlar yaklaşık 5 yıldır ilaçla tedavi görüyorum fakat hala beynimi kemiren kıskançlık şüpheleri artık bütün hayatımı zehir etti. Hiçbirşeyden zevk almıyorum anne olduğumu bile unuttum. Sadece kıskançlık değil herkes için şüphe yapmaktan yoruldumm böyle yaşayamıyorum artık. Ne yapacağımı bilemiyorum...Fikirlerinize ihtiyacım varr!

Genişletmek için tıkla...

aynı sorunu 17 yaşımda bende yaşadım biri bana gülse ya niye gülüo komikmiyim acaba, birinin canı bişeye sıkkın olsa naptım acaba sonra annem bişeye somurtsa neye somurtuyorsun gibi gelişiyordu. Dahası insanalra inanmıyordum paylaşmak istemiyordum kimseyi derken psikolojik tedavi gördüm. Ve bunun sebebinin anne babam ayrı ve babamdan dolayı insanalara güvensizlik ve yanlızlık korkusu olduğu ortaya çıktı. Ayrıca merie gibi bende ee nolmuş, böyle olsa ne olablirki, bende yapmıyormuyum aynılarını gibi kendime telkinler vererek azalttım. Bir eczane ilaç içseniz fayda etmez öncelikle siz istemelisiniz sonucu değiştrmeyi ama gerçekten istemelisiniz. Benim doktorum çok iyidi önerebilirm Zafer Oka. Ne kadar büyük bir sorun olduğunu yaşamayan anlayamaz insan ilişkilerimi etkiliyordu. Düzenli uzun süreli arkadaşlık ilişkilerim olmadı bu yüzden. Neyseki geçti şu anda gayet düzenli bir hayatım var.

Mutlaka doktora gidin. Çünkü ilaç da kullanmışsınız. ılaçların düzesiz kullanımı ya da doktora danışılmadan bırakılması çok kötü sonuçlar doğurabilir. Doktorla görüşüp teddaviyi gözden geçirin. Çünkü onlar işin uzmanı ve emin olun sizin gibi bir sürü insanla karşılaşıyorlar her gün. Sorunu en hızlı onlardan destek alarak çözebilirsiniz.
Onun dışında arkadaşça bir tavsiye, bu yersiz şüphelerden vazgeçmek için kendinizi zorlayın. Daha olumlu bakmaya çalışın olaylara kötü düşünmeyin. Çünkü etrafınızdaki insanlar sizin tutumunuzdan etkilenir, aslında boşuna şüphelendiğiniz şeyler sonradan gerçeğe dönüşebilir. Karşınızdaki insanlar da haksız yere onlardan şüphe duymanızın sonucunda bir süre sonra, "nasıl olsa ben yapmasam da yaptım diye düşünüyor" diyerek size olan güvenlerini yitirirler. Yanlış ve sizin şüphelendiğiniz şeyleri yapmaya başlarlar. ınsan psikolojisi böyle.. Olumlu düşünün ki herşey daha olumlu şekilde ilerlesin ve etrafınızdaki insanlara da haksızlık etmeyin. Onlar sizi seviyor ki yanınızdalar, siz de onlara sevgiyle ve güvenle karşılık vermelisiniz.

ben de çok kıskancım ve şüpheci güvensizim. tuhaf senaryolar yazıyorum. ve sevgilim her şeyini takip ediyorum. tüm ayrıntılar otomatik giriyor beynime:s ve her şeyini kontrol etmeye çalışıyorum kıyafetinden tırnak kesimine... ve çevresinden bıçak gibi ilişkisini kesmesini sağlıyorum . çıldıracağım yaa sevgili değil anne oldum !

bende kurtuldum bu durumdan en azindan arkadaslarin dedigi gibi kendimi yemiorum cogunun hatta hepsinin yersiz oldugunu gözlemledim 4 yil sonunda bitti

ben de aynı durumdayım karşımdakine güvensizliğimi hissettirirsem "nasıl olsa yapmasam da yaptım sanıyor" diye düşünebilir biliyorum ama bunu bilmek sadece beni daha fazla endişelendiriyo ve bi de bunun için tekrar paranoya yapıyorum. her şey için doktora psikoloğa gitmek istemiyorum artık kendi başıma çözebilmeliyim diye düşünüyorum ararsam geçmişte sebeplerini de bulabilirim ama bulduğum bu sebeplerle ne yapacağım ya da nasıl düzeltebilirm bilemedim yıllardır.

basardim .!.:

bende kurtuldum bu durumdan en azindan arkadaslarin dedigi gibi kendimi yemiorum cogunun hatta hepsinin yersiz oldugunu gözlemledim 4 yil sonunda bitti

Genişletmek için tıkla...

cnm sen nasıl başardın? Çünkü benimde arkadaşlarla aynı problemlerim var ve nasıl başarabilirim bilmiyorum doktora gittim ilaç verdi ama yok ya pek bişey farketmio