Çok bunaldım artık 128 gün kaldı ama bende bitim. Günler geçiyor ama delipte geçiyor bir gelse bu yaralarım iyileşecek biliyorum.
Çok zoruma gidiyor her şey, taşımak zor kaldıramıyorum , çığ oldu içimde biriktirdiklerim.
Gelde bitsin bu yaşananlar , gelde huzura erelim. Biliyorum sende bunaldın, sende dayanamıyorsun artık
bazen senide üzüyorum sonra seni üzdüğüm için üzülüyorum, karma karışık hallerdeyim.
Yüreğim yangın yerine döndü , kan oldu içime akıttığım gözyaşlarım.
Biliyorduk böyle olacağını o yüzden şikayet etmiyorum ama çok zaman oldu sevdiğim tam 7 ay 1 haftadır yüzüne hasretim.
Biçareyim, elim kolum bağlı yere göğe sığamıyor bedenim ve yüreğim.
Bİr sen vardın bana kanat geren bir sendin limanım, bir sana sığınırdım sorgusuzca.
Sen gittin fırtınalara yenik düştü yüreğim , bedenim dimdik ama. Belli etmiyorum çaresizliğimi , kimseye hissettirmiyorum virane halimi.
Gülerken ağlamayıda öğrendim , gözyaşlarımı saklamayıda.
Çok şey öğretti sensizlik bana , çok kişiyi tanıttı , çok anlamlar kattı hayatıma hasretlik, çok şeylerde alıp götürdü yanında.