Günlüğüm, pembişim...
Hayat çok garip, hem de çok...
Rabbim bize neler neler yaşatıyor.
Tam her şey yoluna girdi şükür diyorsun, sonra bir bakıyorsun her şey altüst oluyor.
Neden ben diyor, isyan ediyorsun. Haketmedim bunu diye ağlayıp sızlıyorsun.
Ama unutuyorsun ki her şeyde bir hayır vardır.
Rabbim ne verdiyse, muhakkak iyiliğimiz için vermiştir.
O bizi çok sever değil mi günlüğüm ?
Kötülüğümüzü istemez değil mi ?
Hatalar yaptık, hem de en büyüğünden en küçüğüne kadar tonlarca hata...
Herkes yüzünü döndü bize, o asla...
Kafam allak bullak be pembişim...
Doğru, iyi dediğim ne varsa, gördüm ki hepsi sahteymiş.
Gördüm ki hayat, aslında böyle bir şeymiş...