Günlüküm..Sorma başıma gelenleri..cuma günü işyerinde merdivenlerden düştüm..Düştüm de denemez yuvarlandım resmen...
resmen kafaüstü düştüm, düşerken de boynumu dik tuttum kafamı kurtarmaya çalıştım vurmuyayaım diye...hele bir vursaydım kafamı, günlük kesin ölürdüm....Allahım kuvvet verdi kafamı düşündüm hep yuvarlanırken, ve çarpmadan kurtulabildim...Tabi bu arada vücudumu ordan oraya savurduğum için her tarafım morluk ve ezik içinde...
düşünce şoka girmişim, çünkü hep öleceğimi düşünüyordum yuvarlanırken..ambulans filan geldi...Rabbim kimseyi sokmasın o arabaya...ınanılmaz kötüydüm günlükçüm..Haftasonu toparlandım biraz...
ınan bu müsibet bana hep unuttuğumuz şeyi bir kez daha hatırlattı..Hayat gerçekten de saniyelere bağlı..Orda başımı bir çarpsaydım, tüm hayallerim, gerginliklerim, kızgınlıklarım, isteklerim herşey ama herşey birden son bulacaktı...Hepsi boş be günlük..Hayata herşeye rağmen güzel...