Gunlukum! hihoyyyt
Kabus dolu gunlerden mutluluga dogru gecis yapiyorum yavas yavas. Aklimdaki soru isaretleri hala var, yok degil..ama garip bir huzur var iste icimde. biraz oluruna biraktim sanirim herseyi ondan. aslinda aklimdaki soru isaretleri sadece bazi sorunlari nasil asacagimi dusundugum icin..zamani geldiginde halledicem insallah herseyi tek tek... :Saruboceq:
bebegimle yeniden daha sIk gorusmeye basladik...annemler yanimda 3 ay kalinca, bir de turkiye'ye ani gidis yapinca butun yazi ayri gecirdik nerdeyse. Persembe gunu telefon acip "cuma beraber yemege cikalim mi?" dedi..sanki 3,5 senedir beraber degiliz de, beni tavlamaya calisiyormus gibi, cookk hosuma gitti ya kaydirigubbakcemile3
yemekten sonra tam onu arabasina birakirken eve gidince beni ara dedim.."cok gec olur askim sacmalama ya, birak artik su huyunu, anlamiyorum niye bekliyosun ki? dedi.."ben oyleyim iste askim, icim rahatliyor eve gittigini duyunca, hem ayni evde bile olsak beklerim" dedim...gozlerinde garip bir isilti belirdi, cakmak cakmak oldu bir anda gozleri..onune dogru bakti, sonra yeniden bana bakti..sustu, gulumsedi.."ne oldu?" dedim, "hiicc oyle bir an ayni evde oldugumuzu hayal ettim" dedi, "ne dusundun" dedim, "hicc hadi gitmem lazim" dedi ve gulumseyerek gitti. dayanamadim aradim ve bir daha sordum ne dusundugunu, "hic askim oyle bir an gozumde canlandirdim iste" dedi, "iyi miydi, kotu muydu" dedim, "evliligin kotusu olur mu bebegim, tabii ki iyi seyler hayal ettim" dedi....icimden mutluluk cigliklari attim...!!! yanimda olsa sarilmaktan delirtirdim onu. Şeniz kaydirigubbakcemile3
coookkk uzun zamandir ilk kez bu kadar mutluydum biliyor musun? :asigim: