ne zamandır bu saatlere kal(a)mıyordum. şimdi de uyku gözümden akıyor ama konuşacak kimsem yok uyanık, paylaşmam lazım günlük yoksa bu halde olsam da uyuyamam.
bugün o'nunla ayrılmamızın üzerinden 30-32 gün geçti ve biz iki ay önce aldığımız biletlerle beraber konsere gittik. yol arkadaşı olalım dedik, yolumuz uzun.
giderken şarkılardan göndermeler geldi o'ndan. ben duymamazlıktan geliyorum, aa orada bu var şurada şu var diyorum. konserde durumumuza uygun parçalar ve de bizim özel şarkılarımızdan çalınca, kulağıma doğru bağırarak söyledi bazı sözleri ben de efendim duyamıyorum dedim, bütün konser alanı aynı şarkıyı söylediği halde.:jeyyar:
neyse konser bitti, tam benim evimin oraya geldik ki, birden yine biz konusunu açtı. Tamam konserde yakın olacaktık belliydi, duygulanacaktık da, ama onun doğrudan konuyu açmasını beklemiyordum belki de henüz istemiyordum. Çünkü kafam çok karışık. Neredeyse bir saat arabada konuştuk. İkimiz de birbirimizi hala sevdiğimizi biliyoruz ama ben sevginin yetmediğini yetemediğini gördüğümüzü ve eskisi kadar sabırlı olamayacağımı da anladığımı, bildiğimi tekrar söylemek zorunda kaldım. Çünkü ona göre tekrar başlayabilirdik biraz daha anlayış gösterirsek karşımızdakine,ama ben 3 yıl boyunca çok yoruldum bunu unutuyor. Tekrar hatırladı... bilemiyoruz, ne nasıl olur, korkuyoruz, ona kalsa hemen bana kalsa hemen imkansızkafamçokkarıştı
bu kararsızlık doğal mıdır, değil midir bilmiyoruz. Ama ben düşünmekten yoruldum artık. Ama silip atamıyorum da, çünkü hala seviyorum, ama hadi tekrar da diyemiyorum, çünkü aynı şekilde devam edersek hiçbir anlamı kalmaz. Huylu da huyunda vazgeçmez, ikimiz açısından da. Ama insan zamanla bazı konularda değişiyor da. Ben bile 3 yıl önceki gibi değilim bazı konularda.
ooof off be günlük sen de olmasan halim dumanŞeniz
Eve geldim karmakarışık, hemen kk ya geldim, dolandım başlıklarda kendime geldimgamyoncuiremsu ama biliyorum içimde kaldı birine anlatmam lazımdı uyuyabilmek için. dinledin yine beni sağ olasın günlüka.s.:enbuyukkk: