Merhaba Günlük Kardeş..
Dün yazmadım sana zira bir önceki gün bahsettiğim üzere arkadaşımın düğünü vardı ve aynı zaman da kk'da insana cinnet geçirtecek bir yavaşlık vardı..Az buçuk çözmüşler zannımca fakat hali hazırda ara ara insanın sinilerini bozuyor..
Bugün önce herkesin günlüklerini okudum,çok ayıp değil mi?
Başkalarının günlüğünü okumak ama ben okudum..
şunu anladım ki hayat ilerledikçe sorunlar ne katlanıyor ne azalıyor,sadece büründüğü kılık değişiyor..
Bebek hasretinden canı yananlar,canımı yaktı..Elbette kader elbette kısmet.. belki de şöyle düşünmek gerek,hayırlı olmayacaktı,belki yıllar sonra çok daha büyük acı verecek sonuçlar olacaktı..isyan etmek hem bünyeye hem kalbe zararlı..Allah kalplerine göre versin,melekli nicki olan arkadaşa nickini kim bulmuşsa tebrik etmek gerek.. onun yazılarını okuyunca evindeki fotoğraları geldi aklıma,ışıl ışıl gülüyordu..benim için ağlamasını hayal etmek imkansız..Allah hayırlısıyla evlat versin ona,inşallah..kendisi gibi güzel bir kızı olur inşallah.. seneye bu vakitler de onun odasının fotoğraflarına bakarız..
Mapıstan dönenlere de sevindim günlük..
ne bileyim bir adresleri falan da yoktu,temiz çamaşır,cigara falan göndermek istesek..
ben o ekibi seviyorum..
çok yaklaşmıyorum ama izlemeyi seviyorum..
buradaki haraketin,sıcaklığın asıl sahipleri onlar bence..
şimdi merak etmişsindir sen ..
neler oldu son iki günde diye..hemen anlatayım şekerim..
dün öğle saatlerinde 48 saatlik müşaade süresi bitmeden çaldı telefonum..aradı yani.. üstelik tüm hayallerime planlarıma rağmen açıktı telefonum..
hani sinirlenmiş kapatmış,çok kızmış açmayacak atristliğim vardı ya onu da beceremedim yani.. aramasaydı ne olacaktı müşaade süresi bittikten sonra B planını sokacaktım devreye.. B planı nedir diye sorma bilmiyorum hep öyle derler ya filmlerde falan ..
neden 48 saat dersen birbirimizi en uzun aramama süresi 48 saat bu rekoru egale etmek istemiyordum bu sebeple..
aradı,hiçbirşey olmamış gibi konuştu.. böyle sakin ve hatta safça..
- naber,nasılsın?
- iyiyim,sen nasıl?
gibi gayet birincil ilişkilerde olan diyolog tipi ..
şimdi içimdeki kurt durmuyor,sor ,saldır bıdı bıdı ye beynini adamın diyor,diğer tarafım dana gibi 2 gündür aramasını bekliyorsun..azcık hanımefendi dursan ölmezsin değil mi derinss ? arkadaşım da dediydi,suçlusun azıcık çeneni tut adam zaten kıyamıyor herşeyi 2. gün unutuyor demişti.. ama ben bu sefer korkmuştum,ne bileyim öyle soğuktu ki.. cidden canımı yakmıştı soğukluğu ,neyse ki kendi kendine tedavi etmiş yaralarını..
gündüz pek de verimli olmayan görüşmenin ardından kendimi kuaföre attım.. metrekareye 9 kişi düşüyordu,fön sıcaklığı sesi,boya kokusu,çocuklar,fabrikadan çıkmış bukleli saçlar.. aman ya rabbim 1 saat kadar durdum kaçtım sonra..
akşama düğün vardı.. hazırlandım ve ben aradım bu kez onu.. haber verdim gidiyorum diye.. güle güle dedi ama konuşası içini dökesi varmış başladı anlatmaya..
bütün aksilikler üstüste gelmiş,hayal ettiğimiz izni alamıyormuş,berbat bir pozisyona görevlendirilmiş..vs vs.. çökmüş resmen .. dedim an bu andır .. destek!!! elimden geldiğince destek oldum ama izin işinin suya düşmesi hepten daralmama neden oldu.. komutanına saydım sövdüm biras,başka adam mı yok benim danayı seçtiniz diye..en nihayetinde subay da olsa askerde olduğuna kanaat getirdim ve herşeye şükür etmeye çalıştım..yeterince şanslıydık zaten her açıdan..
ve düğün.. düğünlerin en sevdiğim kısmı,uzun zamandır görmediğiniz insanları görmektir.. ve gördüm.. bundan 13 yıl önce tanıştığım onca insanı yıllar sonra bir arada gördüm.. neler geçti hafızamdan neler.. ilk sigara içme denemelerimiz,ilk aşklar,her ay yinelenen disiplin cezaları,hep birlikte olmanın arkadaş olmanın 10 sonra 15 sonra 18 ve şimdi 24 olmanın getirdiği tüm o farklı duygular..liseye başlamanın heyecanı,genç kızlığa adım atmanın verdiği tüm utangaçlıklar,öğretmenlerle bazen kendinle yaşadığın savaşlar.. ailenden bile yakın olduğun anlar.. dostuğun ne demek olduğunu öğrendiğin okul sıraları..
beni bana anlatan,gözlerimi dolduran daha içten olanlarını tanmadığım kıymetli dostlarım..
bağıra bağıra şu şarkıyı söylediğimiz hepsi birer pırlanta arkadaşlarım..
Ah ne kahraman, ne cesur
Ne güzel çocuklardık
Her yeni günü ümitle
Nasıl kucaklardık
Ah kaldırımlar biliyor
Bir devir muhteşemdik
Güz güneşinden hüzünlü
İlk yazdan şendik
Hem utangaç, hem hevesli
Mektepli sevgililerdik
Pek kırılgan, pek acemi
Bir söyler, bin gülerdik
Hoşçakal günlük,çok duygulandım ben..