- 13 Ocak 2020
- 44.519
- 167.546
- 33
Ay maşallah
Ben bi taneyi su an karnımda zor taşıyorum valla.
Belki konu sahibinin ilki tüp bebek filandır 2. de kendiliğinden olmuştur o yüzden ikiz olursa diye düşünmemiş olabilir.
Ay maşallahBenim ilk doğumum ikiz olsa ya ikincisi de ya ikiz olursa diye korkumdan doğuramazdım.
Bir akrabamız 2.ye niyetlendi 3üz doğuedu 4 oldular aralarında da 2.5 yaş var. Ayyy düşündükçe ben fena oluyorum.
Ayni anne babadan cok alakasiz cocuklar cikabilio ya. Sans işte. Ben mesela senin ikizler gibiymişim 9 aylikken ilk soyledigim kelime "başka" imis. Elime ne verseler nereye götürseler mütemadiyen başka diomusum. Hala asla tatmin olamam. Annem spagetti haslayip suzgece biraktiginda kafama gecirirmisim sessizce gelip kendime sac yaptim diye. Uyumazdim hic sallar dururlardi hatirliorum. Bi kere beni balkondan atmayi düşünmüş ahahhaha. Kardeşim de tam tersi 12 yasindaydim ben o dogdugunda asiri sakin mülayim bi cocuktu ben bakar ben uyuturdum bana birakip giderlerdi el kadar cocugu o kadar kolay sorunsuz bi bebekti. Şansına yaslari cok yakin ya :) durulurlar belki 3-4yas gibi.Of bende bilmiyorum neden boyleler. Daha önce tek çocuk hiç çocuk diyenlere dotumle guldugum için bana böylesi denk gelmiş olabilir karmadazekayı keşke başka yönlere akitsalar. Mesela çatal tutmamak için ellerini yumruk yapmasalar harika olurdu oglum çok sessiz kendi halinde bir bebekti,bunlar ayaklaninca sinir hastası yaptılar resmen,içli içli ağlıyor hergun iki tur 'anne bunlar arabamı almasın,anne onlar hemen uyusun'diye. Hepsini ben doğurdum hiçbirine kıyamıyorum fakat böyle de olmuyor. Oyun grubu işi çözecek insallah
Böyle düşünmeyin, eğitimci olmak ile anne olmak ayrı şeyler. İki rol birbirine karışamaz, karışmamalı.Okul öncesi öğretmeniyim ama maalesef kendi çocuklarımı güzel yetiştiremedim bu durum beni çok üzüyor.
3 tane çocuğum var biri 3, ikizler 6 yaşında
Çalışan anneyim ikizler birinci sınıfa gidiyor ama Üçü sürekli kavga ve didişme halinde ne yapsam çözüm olmadı. Daha sabah uyanır uyanmaz başlıyor kavgalar huysuzluklar Sürekli ya kavga yada birinden birisi huysuzluk halinde.
Okul bu sene çok yoğun çok yoruluyorum öğrenci sayım fazla yardımcım yok birde evdeki bu durum birde ev işi yemek ödevler derken iyice sinirlerim bozuldu.
Mesela bu akşam olan bir şeyi anlatayım bu öğlen ikizler okuldan gelince açıktılar diye pasta vardı evde pasta koydum mutfakta yiyorlar bende küçük oğlanla etkinlik yapıyorum.
Beş dakika geçti bir ağlama sesi ama nasıl ağlamak gittim yanlarına ikizlerden erkek olanın eli gözünde çığlık çığlığa dedim gözü çıktı herhalde elini kaldırdım gözüne diğeri pasta sürmüş o panikle gözü çıktı zannettim gözü resmen böğürtlenli pastayla kaplanmış. Kardeşini gösterdi o yaptı dedi ve ben o panik korkuyla ikizine vurdum.
Baya sinirlerim bozuldu çok kızdım bağırdım. İlk defa böyle bişey yaptım. Ama artık gerçekten sabır kalmadı. Şuanda da bu duruma ağlıyorum. Ona şiddet uyguladığım için ne yaparsam yapayım onlara yetemediğim onları güzel yetiştiremediğim için…
Bir yandan da kendime üzülüyorum bu tür anlattığım şeye benzer kaç şey yaşıyorum günde artık sabır kalmadı tükendiğimi hissediyorum.
Önerisi olan varmı sizler çocuklarınızla nasıl başa çıkıyorsunuz özellikle 2 ve daha fazla çocuğu olan anneler…? Çok moralim bozuk derdimi anlatacağım kimsem yok
Şuan için avantaj değil dezavantajlarini yaşıyoruz yaş farkının az oluşunun. Bunlar çete ya evde,kırıp dokme huyları yok fakat çocuğun oyununa çomak sokuyorlar sürekli. Arada 5 yaş olsa diyeceğim ki oğlum bırak dagitsinlar,onlar uyuyunca ikimiz oynarız ama yok yani. İstemiyorum diye ağlıyor çocuk. Ber ber (ver) diyip haraç mezat birşey alıyorlar elindenAyni anne babadan cok alakasiz cocuklar cikabilio ya. Sans işte. Ben mesela senin ikizler gibiymişim 9 aylikken ilk soyledigim kelime "başka" imis. Elime ne verseler nereye götürseler mütemadiyen başka diomusum. Hala asla tatmin olamam. Annem spagetti haslayip suzgece biraktiginda kafama gecirirmisim sessizce gelip kendime sac yaptim diye. Uyumazdim hic sallar dururlardi hatirliorum. Bi kere beni balkondan atmayi düşünmüş ahahhaha. Kardeşim de tam tersi 12 yasindaydim ben o dogdugunda asiri sakin mülayim bi cocuktu ben bakar ben uyuturdum bana birakip giderlerdi el kadar cocugu o kadar kolay sorunsuz bi bebekti. Şansına yaslari cok yakin ya :) durulurlar belki 3-4yas gibi.
15 aylık ikizlerim var benimde ve 24 ay olana kadar çalışmayacagim. 15 ayım sadece ve sadece onları buyutmekle geçti. Çok aşırı yıprandım. İş hayatıyla birlikte psikolojik olarak daha iyi olacağıma inanıyorum. Benim onbeş ay evde geçti. Ne bir arkadaş görüşmesi ne başka bir şey. Senin bir de küçük çocuğun var düşünemiyorum bile. Seni çok iyi anlıyorumOkul öncesi öğretmeniyim ama maalesef kendi çocuklarımı güzel yetiştiremedim bu durum beni çok üzüyor.
3 tane çocuğum var biri 3, ikizler 6 yaşında
Çalışan anneyim ikizler birinci sınıfa gidiyor ama Üçü sürekli kavga ve didişme halinde ne yapsam çözüm olmadı. Daha sabah uyanır uyanmaz başlıyor kavgalar huysuzluklar Sürekli ya kavga yada birinden birisi huysuzluk halinde.
Okul bu sene çok yoğun çok yoruluyorum öğrenci sayım fazla yardımcım yok birde evdeki bu durum birde ev işi yemek ödevler derken iyice sinirlerim bozuldu.
Mesela bu akşam olan bir şeyi anlatayım bu öğlen ikizler okuldan gelince açıktılar diye pasta vardı evde pasta koydum mutfakta yiyorlar bende küçük oğlanla etkinlik yapıyorum.
Beş dakika geçti bir ağlama sesi ama nasıl ağlamak gittim yanlarına ikizlerden erkek olanın eli gözünde çığlık çığlığa dedim gözü çıktı herhalde elini kaldırdım gözüne diğeri pasta sürmüş o panikle gözü çıktı zannettim gözü resmen böğürtlenli pastayla kaplanmış. Kardeşini gösterdi o yaptı dedi ve ben o panik korku
yla ikizine vurdum.
Baya sinirlerim bozuldu çok kızdım bağırdım. İlk defa böyle bişey yaptım. Ama artık gerçekten sabır kalmadı. Şuanda da bu duruma ağlıyorum. Ona şiddet uyguladığım için ne yaparsam yapayım onlara yetemediğim onları güzel yetiştiremediğim için…
Bir yandan da kendime üzülüyorum bu tür anlattığım şeye benzer kaç şey yaşıyorum günde artık sabır kalmadı tükendiğimi hissediyorum.
Y BMW l
Benim onerim yardimci.acilen.yemeklerini hazir etsin.haftada enaz uc kez gelsin.bende calisan anneyim ikinciyi goze alamiyorum.Allah yardimcin olsun.sen hepsiyle nitelikli zaman gecirirsen daha az kavga ederler.ama cocuktur kavga olmasi normalOkul öncesi öğretmeniyim ama maalesef kendi çocuklarımı güzel yetiştiremedim bu durum beni çok üzüyor.
3 tane çocuğum var biri 3, ikizler 6 yaşında
Çalışan anneyim ikizler birinci sınıfa gidiyor ama Üçü sürekli kavga ve didişme halinde ne yapsam çözüm olmadı. Daha sabah uyanır uyanmaz başlıyor kavgalar huysuzluklar Sürekli ya kavga yada birinden birisi huysuzluk halinde.
Okul bu sene çok yoğun çok yoruluyorum öğrenci sayım fazla yardımcım yok birde evdeki bu durum birde ev işi yemek ödevler derken iyice sinirlerim bozuldu.
Mesela bu akşam olan bir şeyi anlatayım bu öğlen ikizler okuldan gelince açıktılar diye pasta vardı evde pasta koydum mutfakta yiyorlar bende küçük oğlanla etkinlik yapıyorum.
Beş dakika geçti bir ağlama sesi ama nasıl ağlamak gittim yanlarına ikizlerden erkek olanın eli gözünde çığlık çığlığa dedim gözü çıktı herhalde elini kaldırdım gözüne diğeri pasta sürmüş o panikle gözü çıktı zannettim gözü resmen böğürtlenli pastayla kaplanmış. Kardeşini gösterdi o yaptı dedi ve ben o panik korkuyla ikizine vurdum.
Baya sinirlerim bozuldu çok kızdım bağırdım. İlk defa böyle bişey yaptım. Ama artık gerçekten sabır kalmadı. Şuanda da bu duruma ağlıyorum. Ona şiddet uyguladığım için ne yaparsam yapayım onlara yetemediğim onları güzel yetiştiremediğim için…
Bir yandan da kendime üzülüyorum bu tür anlattığım şeye benzer kaç şey yaşıyorum günde artık sabır kalmadı tükendiğimi hissediyorum.
Önerisi olan varmı sizler çocuklarınızla nasıl başa çıkıyorsunuz özellikle 2 ve daha fazla çocuğu olan anneler…? Çok moralim bozuk derdimi anlatacağım kimsem yok
Ahhahah harbi çete olmuslar ya cok komiklermis. Oglun en azindan cok sabırlı olur ilerde kiyamam ya :)))Şuan için avantaj değil dezavantajlarini yaşıyoruz yaş farkının az oluşunun. Bunlar çete ya evde,kırıp dokme huyları yok fakat çocuğun oyununa çomak sokuyorlar sürekli. Arada 5 yaş olsa diyeceğim ki oğlum bırak dagitsinlar,onlar uyuyunca ikimiz oynarız ama yok yani. İstemiyorum diye ağlıyor çocuk. Ber ber (ver) diyip haraç mezat birşey alıyorlar elindenyeni nesil gümbür gümbür anacim,bize karşıdan kaş göz yaparlardı da kalkamazdik yerimizden
15 aylık ikizlerim var. Kız erkek. Huy, karakter hatta damak tadlarina varana kadar çok farklılar. Kızım zihinsel olarak ayından çok önde giden bir bebek. Algısal olarak şuan iki yaş çocuğu düzeyinde. Oğlum ayında gıdiyor. Oğlum kızımın saçını çekiyor. Nasıl vazgeçirecegimi bilemiyorum. Kızım çeken olsaydı anlıyor hayır dediğim de duruyor. Oğlum da aslında hayırin farkında çekmece dolap boşaltma gibi durumlarda hayır dediğim de duruyor ama saç çekmesini tamamen oyuna dönüştürdü. Kızım karşı koyamıyor sadece kaçabiliyorsa kaçıyor. Sürekli peşlerindeyim yalnız bırakmıyorum. Bir ara terk etmişti çok güzel oynuyorlardi ama şu iki haftadır tekrar başladı. Çok stres yapıyor bu durum bende. Sürekli onlarlayim. Ailelerle bakıyorum çocuklara yani tek yaptığım onlarla zaman geçirmek. Etkinlik kitapları var yapıyoruz oyun oynuyoruz ev içinde serbest bırakıyorum geziyorlar. Oyunda onlara serbest zaman veriyorum. Bakalım oğlum da kızım gibi anlayana kadar işimiz varMerhaba
7 yaşında ikizlerim(2kız)
2 yaşında bebeğim var.
Çalışmayan bir kadınım.
Benzer bir yoğunluk bizde de var.
Fakat sizin işiniz de 'çocuk'
İşte bu, epey yorucu olan evdeki durumu kat kat arttırıyor.
Öncelikle ben çalışsaydım eve yardımcı alırdım sanırım (maddi durumunuzu bilemem, farazi konuşuyorum)
Ev işleri biraz sizden düşse sinirleriniz daha az yıpranır belki.
Benim ikizlerim de zaman zaman sürtüşüyor. Ama erkek çocukları bir tık daha şiddete meyyal ve hareketli, belki bunun da dezavantajı vardır sizde.
Birbirlerine iyi davranmamaları halinde yoksun bırakıyoruz biz böyle bir yol çizdik, yanlış veya doğru bilmem ama etki etti.
Tartışabilirler ama vuramazlar. Vururlarsa istedikleri şeyleri yapamazlar gibi.
Ama bizde aşırı kavgalar olmuyor.
Dersleri, ödevleri, küçüğün ihtiyaçları, yemektir oyundur yoğunuz tabii.
Babaları da ilgilidir.
Siz de babayı dahil edin. İkizlerle birebir de vakit geçirin. Güzel davranma oyunu oynayın.
Birbirlerini aslında ne kadar çok sevdiklerini hatırlatan şeyler yapın. Hediyeleşsinler, sürprizler falan.
Bizimkiler birbirlerine resim falan yaparlar
Geçecek bu günler
İkiz anneleri dernek kuralım yeminle tükendimOğlum 2.5 ,ikizlerim 1.5 yaşında. Evde bakıcı da var yardımcı da. Sabahları 9 gibi evden cikiyorum,kendi işim olduğu için çalışma saatlerim esnek diyelim. Bazen ise hiç gitmediğim/gidemedigim oluyor. Baştan ucuz gibi buyur diye kendimi baya alistirmistim bu duruma ,ki öyle de gidiyordu yani. Oğlanın bitmeyen 2yas sendromu ,akabinde ikizlerin ittifak kurarak çoğu zaman oğlanı saf dışı bırakmaları,gidip oyununu bozmalari,çocuğu çoğu zaman öfke nöbeti geçirecek kıvama getirmeleri beni en çok geren durum. Topluca yemek masasına oturduğumuzda 1saat mutfaktan çıkamıyorum. Anne x'e neden küçük çatal verdin,babama giderken x ve y gelmesin, ikizlerin durduk yere oğlana birşeyler atmaları ve uzayıp giden bu ve türevi şeyler. Bazen sessiz bir köşe bulup ağlıyorum,yetemiyorum yetişemiyorum. İkizler kendi aralarinda o elbise giydi bende giycem,onun bezi değişti benimki de degissin. Kısa süre önce yardımcımız işi bıraktı,yenisini bulana kadar mütemadiyen ağladım. Evin toplu ve temiz olmasında değilim,zaten olmuyor da en azından asgari anlassinlar istiyorum. Oğlanı bu sebeple Ocak ayında oyun grubuna vereceğim. Hem ikizler için hem de oğlanın ruh sağlığı için şart oldu. Sizi çok iyi anlıyorum ama keşke diğerine vurmasaydiniz,bu çözüm değil ki. Allah yar ve yardımcımız olsun inanın bende sizin kadar çaresizim
Sabri kalmadı artık onun da. Ağlamanın dozu giderek artıyor çünkü,yakında bağırma aşamasına geçer ki geçmeden umarım oyun grubuna başlamış oluruzAhhahah harbi çete olmuslar ya cok komiklermis. Oglun en azindan cok sabırlı olur ilerde kiyamam ya :)))
Ben 1saat 4lu oyun oynadıktan sonra pijamalarini giydirdigim gibi yatmaya götürüyorum. Odadan odaya bagiriyorlar artık birbirlerine. Tam totomu koltuğa koyuyorum oğlan geliyo anne hotopayka (otopark)oturmussun kalkaamışınİkiz anneleri dernek kuralım yeminle tükendim15 ayda bittim. Tek yaptığım onlara bakmak zaman geçirmek. Annemle kayınvalidem dönüşümlü olarak diğer işleri yüklendi ama bir bardak yıkamaya gidiyorum on dakika dönmüyorumm etkinlik yaptırıyorum, oyun oynuyoruz, serbest zaman veriyorum onlara. Öğretmenim bu arada. Ücretsiz izindeyim. Okula 26 aylık olduklarında başlamış olacağım. Okulun kapısını öpeceğim gideyim. Evimize dönüyoruz iki haftaya yardımcı ayarladım bakalım napacagiz eve gidince. Benimde kız yaman oğlum daha sakın. Oğlumun tek dezavantajı saç çekmesi. Kızım çok cazgır. Oğlanın elindeki oyuncağı almak istiyor. Oğlum daha iri gücü yetmiyor gidiyor başka bir oyuncak bulup getiriyor şirinlik yaparak oğlanın eline onu tutuşturup istediğini alıyor. Safim oğlan anlamıyor bile
İyi çocuk bakmanın tek yolu var bence sizin tahammül seviyenizin yüksek olması,mutlu olmanız.Okul öncesi öğretmeniyim ama maalesef kendi çocuklarımı güzel yetiştiremedim bu durum beni çok üzüyor.
3 tane çocuğum var biri 3, ikizler 6 yaşında
Çalışan anneyim ikizler birinci sınıfa gidiyor ama Üçü sürekli kavga ve didişme halinde ne yapsam çözüm olmadı. Daha sabah uyanır uyanmaz başlıyor kavgalar huysuzluklar Sürekli ya kavga yada birinden birisi huysuzluk halinde.
Okul bu sene çok yoğun çok yoruluyorum öğrenci sayım fazla yardımcım yok birde evdeki bu durum birde ev işi yemek ödevler derken iyice sinirlerim bozuldu.
Mesela bu akşam olan bir şeyi anlatayım bu öğlen ikizler okuldan gelince açıktılar diye pasta vardı evde pasta koydum mutfakta yiyorlar bende küçük oğlanla etkinlik yapıyorum.
Beş dakika geçti bir ağlama sesi ama nasıl ağlamak gittim yanlarına ikizlerden erkek olanın eli gözünde çığlık çığlığa dedim gözü çıktı herhalde elini kaldırdım gözüne diğeri pasta sürmüş o panikle gözü çıktı zannettim gözü resmen böğürtlenli pastayla kaplanmış. Kardeşini gösterdi o yaptı dedi ve ben o panik korkuyla ikizine vurdum.
Baya sinirlerim bozuldu çok kızdım bağırdım. İlk defa böyle bişey yaptım. Ama artık gerçekten sabır kalmadı. Şuanda da bu duruma ağlıyorum. Ona şiddet uyguladığım için ne yaparsam yapayım onlara yetemediğim onları güzel yetiştiremediğim için…
Bir yandan da kendime üzülüyorum bu tür anlattığım şeye benzer kaç şey yaşıyorum günde artık sabır kalmadı tükendiğimi hissediyorum.
Önerisi olan varmı sizler çocuklarınızla nasıl başa çıkıyorsunuz özellikle 2 ve daha fazla çocuğu olan anneler…? Çok moralim bozuk derdimi anlatacağım kimsem yok
Bakıcıya çocuk+ diğer işlerin sorumluluğu yüklendiğinde yüksek bir verim alamazlar ki. Çocuk zaten çok sorumluluk isteyen birseyYatılı bakıcı dışında çözüm göremedim.
Hepsi öyle mi bilmiyorum ama arkadaşımın bakıcısı hem çocuklara bakıyor hem de akşam yemek ve toplama işlerinden sorumlu. Ama dip köşe temizliğe başkası 2 haftada 1 başkası geliyor.
Hangi şehirdesiniz bilmiyorum ama İstanbulda yatılı bakıcı rahatça bulabilirsiniz. Muhtemelen en fazla şu an ödediğinizden 500-750 fazla ödersiniz.
O sanırım bakıcının potansiyeline bağlı. Benim arkadaşımınki maşallah çocuklarla da çok güzel ilgilenip ek olarak yemek ve yemeği toplama işini yapıyor. Benim gözlemlediğim yemek ve bulaşık toplama sırasında annesi ilgileniyor çocuklarla.Bakıcıya çocuk+ diğer işlerin sorumluluğu yüklendiğinde yüksek bir verim alamazlar ki. Çocuk zaten çok sorumluluk isteyen birsey
Ben üç bebeyle bakıcıya su bardagi bile yikatmiyorum,zaten ucuyle canı çıkıyor,yapabilene saygı duyarimO sanırım bakıcının potansiyeline bağlı. Benim arkadaşımınki maşallah çocuklarla da çok güzel ilgilenip ek olarak yemek ve yemeği toplama işini yapıyor. Benim gözlemlediğim yemek ve bulaşık toplama sırasında annesi ilgileniyor çocuklarla.
Ama zaten bakıcı ilgilenirse anne de rahatlıkla yapar. Beraber idare edebilirler.
Off güldüm ya kusura bakmayın TV dizisi çocukları gibilerŞuan için avantaj değil dezavantajlarini yaşıyoruz yaş farkının az oluşunun. Bunlar çete ya evde,kırıp dokme huyları yok fakat çocuğun oyununa çomak sokuyorlar sürekli. Arada 5 yaş olsa diyeceğim ki oğlum bırak dagitsinlar,onlar uyuyunca ikimiz oynarız ama yok yani. İstemiyorum diye ağlıyor çocuk. Ber ber (ver) diyip haraç mezat birşey alıyorlar elindenyeni nesil gümbür gümbür anacim,bize karşıdan kaş göz yaparlardı da kalkamazdik yerimizden
Maddi durumunuz el veriyorsa işden bir sure uzaklaşin çocuklarla vakit geçirin. Babasinin da evlatlari uzerinde gorevi olduğunu unutmamali. Paşalar bir dişarida çalişiyorlar diye evde çoraplarini bile makineye atmiyorlar. Bu luksu neden veriyoruz onlara? Çocukla sadece anne ilgilenir dusuncesini neden onlarda yaratiyoruz? Her şey bir yana. Ben diyorumki çocuğum olursa 3-4 sene çalişmiycam. Hemen kendini jş kadini sanan arkadaşlarim diyorki ' e napicaksin, çocukmu bakacaksin?' Bi de kahkaha patlatiyor. Sanki kendi çocuğuna bakmak bir eksiklikmiş gibi. Ama kimse anlamiyor. çocuklar doğar dogmaz onlari kendimizden ayiriyoruz. Dadi, nine bakiyor daha yaşina girmeden işe çikiyoruz. E çocuk 2-3 yaşina gelince de kreş. Sonra okul. Peki bizler ne zaman çocuğumuzun yaninda olucaz? Malesef maddi zorluk kadinlarimizi çocuklarindan çok işi duşunmesine neden oluyor. Maddi guç imkan veriyorsa biraz ara vermek iyi olur. Bir kere bir yerde okumuşdum. Bir kadin psikologa diyorki çocuğum ergenliyini çok zor geçiriyor. Hiç lafjmi dinlemiyor. Asla sozumu anlatamiyorum diye. Doktor demişdi ki 4 yaşina kadar onunla nasildiniz? Çocuk ilk çaglarinda ailesiyle ne kadar guzel zaman geçirirse ergenliginde de bilinçaltinda saygi sevgi oluşur. Lutfen yalniş anlamayim sizin ogretiminize yanaşmaniza asla bir şry demiyorum. Zaten çocuklariniz da buyuk. Evde oturman anlamsiz. Sadece biraz hiç olmazsa 2 hafta gibi sirf çocuklarla ilgilenmek için uzaklaşa bilirsen iyi olurdu. Tabi ogretmen için çok zor durum. Dersler aksiyor. Işi idare edemiyorsan çocuklarinla konuş. Bir yetişkin gibi. Guzelce anlat. Birbirlerinden ozur dilemeyi bilsinler. Belki beş kere soylerseniz anlamiycaklar ama hep konuşun. Ve onlara inandiginizi soyleyin. Inaniyorum artik beni uzmiyceksiniz, birbirinizle guzel geçiniceksiniz. Size guveniyorum diyin. Bir de opucuk kondurun) ablamin huysuz çocuklarinda uygulamişdim ablam bile şok olmuşdu etkisine. Zaman aliyor ama inanin iletişimle hallolmuycak sorun yokturOkul öncesi öğretmeniyim ama maalesef kendi çocuklarımı güzel yetiştiremedim bu durum beni çok üzüyor.
3 tane çocuğum var biri 3, ikizler 6 yaşında
Çalışan anneyim ikizler birinci sınıfa gidiyor ama Üçü sürekli kavga ve didişme halinde ne yapsam çözüm olmadı. Daha sabah uyanır uyanmaz başlıyor kavgalar huysuzluklar Sürekli ya kavga yada birinden birisi huysuzluk halinde.
Okul bu sene çok yoğun çok yoruluyorum öğrenci sayım fazla yardımcım yok birde evdeki bu durum birde ev işi yemek ödevler derken iyice sinirlerim bozuldu.
Mesela bu akşam olan bir şeyi anlatayım bu öğlen ikizler okuldan gelince açıktılar diye pasta vardı evde pasta koydum mutfakta yiyorlar bende küçük oğlanla etkinlik yapıyorum.
Beş dakika geçti bir ağlama sesi ama nasıl ağlamak gittim yanlarına ikizlerden erkek olanın eli gözünde çığlık çığlığa dedim gözü çıktı herhalde elini kaldırdım gözüne diğeri pasta sürmüş o panikle gözü çıktı zannettim gözü resmen böğürtlenli pastayla kaplanmış. Kardeşini gösterdi o yaptı dedi ve ben o panik korkuyla ikizine vurdum.
Baya sinirlerim bozuldu çok kızdım bağırdım. İlk defa böyle bişey yaptım. Ama artık gerçekten sabır kalmadı. Şuanda da bu duruma ağlıyorum. Ona şiddet uyguladığım için ne yaparsam yapayım onlara yetemediğim onları güzel yetiştiremediğim için…
Bir yandan da kendime üzülüyorum bu tür anlattığım şeye benzer kaç şey yaşıyorum günde artık sabır kalmadı tükendiğimi hissediyorum.
Önerisi olan varmı sizler çocuklarınızla nasıl başa çıkıyorsunuz özellikle 2 ve daha fazla çocuğu olan anneler…? Çok moralim bozuk derdimi anlatacağım kimsem yok