- 12 Temmuz 2006
- 643
- 9
- 48
Ne gariptir ki hep kabul edince çok şeyi kabullenmiş oluyorsun. Yanındaki paket programı da kabul etmiş oluyorsun ki bu paketler aç aç bitmiyor. Açtırma kutuyu söyletme gibi sanki… Paylaşmak istediklerimin yarısında bi kafesin içinde hapis hissederken buluyorum kendimi. Ne ifade edebiliyorum ne dile getirebiliyorum. İlginç bi şey yaşamıştım, bir sevgili ilişkisi hatta sevgili bile denilemez ki bu konuyu bizi yakından tanıyan bir dostumla paylaşmıştım bana söyledikleri oldukça ilginçti. “çok düzgün bir insan bende çok seviyorum ama sen komün yaşantıların içinde olamıyorsun bu hep başına gelmedi mi? Onunda hayatında çok şey var, gerçi bilemem nasıl sevgili olur kendisinden ama bu söylediklerimi de bir düşün istersen” demişti. Haklıydı sözleri hep kulağıma bi küpe oldu. Ben mi hatalıyım diyorum bazen kendime sonra düşünüp hata bulamıyorum mıknatıs bu çekim KAKAsı. Bi bayan olarak ilgi çekici halimden usanmış yaşıyorum. Erkeklerin doyumsuzluklarına gülümseyerek bakıyorum. Tanışmış olduğum erkeklerin gözlerinde %80 bana karşı bi parlama görüyorum. Bundan bi insan ne kadar daralabilir? Evet, biliyorum ki bende bişeyler arıyorum orası kesin. Bu güne dek sevgilim olmuş insanlarla oldukça güzel ilişkiler yaşadım, neden mi devam etmedi? :) gülümseyip hayat diyelim… Tek birey olarak düşünemiyoruz hiç birimiz. Aldığımız kararları ince eleyip sık dokurken peşindeki, onun peşindeki ve onun peşinin peşindeki küçücük bir detayı bile atlamadan yaşamaya çalışmaktandır beklide. İstiyorum ki bazen âşık olayım kütük gibi :) sanırım bu insanın hayatında her zaman gerçekleşemiyor, gerçekleşse de üzerine basıp geçmesi bi taraf için hep kolay oluyor diyelim bu kadar şeyi niye mi yazdım? İçim daraldı biraz nedense, Aşkı özledim yaşayamadığım ilişkileri değil. Bi an karşıma bi varlık çıktı beklemediğim ama hep olduğu bi yerden, hiç hayatımda kimsenin peşinden koşmamıştım bu güne kadar, hazır bu kadar etkilenmişken biraz tadını çıkartayım dedim küçük bir aşk oyunu… Belki bi renk gelir dedim :) ilgisiz görünen ama deli gibi kalbi çarpan küçük kız oluyordum yanında. Beraber geçirdiğimiz zamanın huzuru hep yanında olmak istetiyordu. Kaldı ki hayatını yalnız yasamayı seven birisi olması herkesten arınmış olması en etkilendiğim tarafıydı. Derken pufff aşk balonum sönüverdi ya da hala söndürmeye çalışıyorum :) taşınacaktı ve bi ev buldu menajeri ile aynı eve taşınacaktı ve şu aralar taşınmış olmalı =) komün yaşamdan uzak mı demiştim :) ne kadar saçma sapan şeyler istiyorum şu hayatta, ben gezen dolaşan eğlenen ve bu yaptıklarımdan da çok zevk alan biriyken kapalı bi kutunun içinde hele ki paket program patchlerinden uzak olmak istiyorum ne acı gereksiz bi istem bu böyle. Samanlıkta iğne aramak mı? İneğin altında buzağı mı? Kafam karışmış benim toparlayana kadar bu yazıyı yazdım idare edin :)