Herkese merhaba , uzun zamandır buradaki mesajları okuyorum ve sonunda ben de bir şey yazmak istedim. Henüz 18 yaşındayım düşüncelerim size ne kadar dokunur bilmiyorum ama umarım biraz da olsa yardımcı olur. Anladığım kadarıyla hemen hemen herkes 20 yaşından büyük , evli ya da çocuklu. Bu durumla yıllardır mücadele ettiğinize , birçoğunuzun kendinizle barışmaya çalıştığınıza eminim. gençken yaptığınız hatalar yüzünden eminim '' keşke '' kelimesini her gün kullanıyorsunuz ve yaraların bir gün yok olmasını diliyorsunuz. Üzgünüm ama kendi kendine asla bu olmayacak. Ben 13-14 yaşındayken annem yeni biriyle evlenip farklı bir şehire taşınmıştık. Sırf annemden daha fazla ilgi görmek için kendime zarar vermiştim ve pskiyatra götürdüler. Normal yaralar gibi yok olacağını sanıyodum ve ilk başlarda umursamıyordum ama son 2 yıldır psikolojik olarak beni çok etkiledi . Buraları okuyup duruyordum sürekli acaba biri iyi bir sonuca ulaşmış mı diye. 361 yorumun içinde bir tane bile istediğim yorumu bulamadım ve bu beni çok üzdü. Bir ara cidden çok kafaya taktım '' ya insanlar görse bana hasta muamelesi yapsalar ya kimse benimle birlikte olmak istemezse '' diye düşünüyordum. ''Neden kendimi mahvettim denize bile gidemeyeceğim , ne kadar aptalmışım '' diye diye kendimi hırpaladım. Açıkçası özgüveni çok etkileyen bir şey. Herkes mükemmel vücutlara sahip olmayı ve istediklerini giyebilmeyi ister. Benim yaşımdaki biri bunu biraz daha şiddetli yaşıyodur diye düşünüyorum. Yargılanmaktan çok korkuyodum , hala korkuyorum ama eskisi gibi '' keşke '' demeyi bıraktım. Hayatta herkes hata yaparak büyüyor , herkesin yaptığı düşüncesizce şeyler mevcut. Ben de çocuktum , siz de düşünemediniz. Bu sizi kötü biri yapmaz. Emin olun olduğunuz halde mükemmelsiniz çünkü yaşadığınız şeyler size insanları yargılamamayı öğretti. Dünyada binbir çeşit insan var , binbir çeşit acı var. Lütfen bunu unutmayın ve biri sizi yargılarsa aldırış göstermemeye çalışın. Yaralarınızdan kurtulmaya çalışabilirsiniz bu çok normal ama geçmezse de kendinizi üzmeyin. İyi insanlar sizi her halinizle severler. gençken ya da kötü hissettiğinizde hata yapmanız çok normal. Bazen herkes intihar etmeyi , çekip gitmeyi , başkalarından ilgi almayı isteyebilir. Kendinizle barışmayı deneyip yapamayan kişiler de vardır eminim. Yaşımdan ötürü ne kadar yardımcı olabilirim bilmiyorum. Mükemmel biri değilim ,yeterince kendimi geliştirdiğimi de düşünmüyorum ve söylemek istediğim çok şeyim var ama hepsini yazıya dökemiyorum keşke dökebilsem ve herkes birazcık olsa kendini daha iyi ve yalnız hissetmese. Lütfen kendinizi ve insanları sevin. Çok kötü bir psikolojideyseniz de yılmamaya çalışın lütfen. Hepiniz insansınız kimse sizi saymasa da siz kendinizi varolduğunuz için sevin ve hayattan çok çabuk vazgeçmeyin.
Son olarak son zamanlarda sevdiğim bir şarkıyı sizinle paylaşmak istiyorum.