- 16 Mayıs 2018
- 200
- 133
- 18
- 34
- Konu Sahibi Efsetefset
- #1
Herkese iyi gunler hanımlar..
Çok zor gunler geçiriyorum...
Iki yıla yakın bir zamandır nişanlıyım..
Nişanlım ile çok zor gunler geçirdik..
Nisanlandigimiz günden bu yana,Nisanlimin ailesi tarafından hiç kimse tarafından ne ailem nede ben aranilip sorulmadik.
Bir kahve icimine dahi davet edilmedim.
Edilmedik...
Aile olarak bu konu üzerinde dursak dahi nisanlimin bir suçu olmadığı için üzerine oda dislandigi için anne ve babam kendisine kucak açtılar .
Nisanlimin bazı gerçekleri gormesi uzun zaman aldı..
Ona göre; laf söz olmadığı için bunlar benim kuruntumdu ..
Aslında gerçekleri kendisi de biliyordu ama itiraf edemiyordu ...
En sonunda benim istenilmedigimi aile içinde birisinden duyunca inandı ve araya mesafe koydu..
Evlilik hazırlığı yapıyoruz, bir nevresim takımı dahi alan olmadı .
Beni aramayı geçtim artık onu da arayıp sormayı bıraktılar. .
Bunun yanında çok büyük sorunlar oldu manevi olarak hiç kimse destek olmadı .
Burada anlatmamin mümkün olmadığı...
Bu kadar olamaz istememeleri için bir sebep gerekiyor derseniz, hiç bir laf soz olmadı..
Ama hiç soğukluk da gitmedi.
Evlilik için ağustos ayını dusunuyoruz.
Nişanlımla oturup konuştum.
Bir değil defalarca. .
Şu an beni nedensiz istemiyorlar olur ya bir gün evime hangi yüzle gelcekler dedim..
Olur ya bir gün gelen olursa, agirlar göndeririz herkes gibi ...
Kapıya gelen kovalanmaz dedi.
Sana asla ara konuş git gel demem .
Nasıl istersen o şekilde olsun.
Hastalık olmadığı sürece bende aramam dedi...
Şimdi hanımlar, ablalar bana bir akıl verir misiniz ?
Çok ihtiyacım var ...
Çok zor gunler geçiriyorum...
Iki yıla yakın bir zamandır nişanlıyım..
Nişanlım ile çok zor gunler geçirdik..
Nisanlandigimiz günden bu yana,Nisanlimin ailesi tarafından hiç kimse tarafından ne ailem nede ben aranilip sorulmadik.
Bir kahve icimine dahi davet edilmedim.
Edilmedik...
Aile olarak bu konu üzerinde dursak dahi nisanlimin bir suçu olmadığı için üzerine oda dislandigi için anne ve babam kendisine kucak açtılar .
Nisanlimin bazı gerçekleri gormesi uzun zaman aldı..
Ona göre; laf söz olmadığı için bunlar benim kuruntumdu ..
Aslında gerçekleri kendisi de biliyordu ama itiraf edemiyordu ...
En sonunda benim istenilmedigimi aile içinde birisinden duyunca inandı ve araya mesafe koydu..
Evlilik hazırlığı yapıyoruz, bir nevresim takımı dahi alan olmadı .
Beni aramayı geçtim artık onu da arayıp sormayı bıraktılar. .
Bunun yanında çok büyük sorunlar oldu manevi olarak hiç kimse destek olmadı .
Burada anlatmamin mümkün olmadığı...
Bu kadar olamaz istememeleri için bir sebep gerekiyor derseniz, hiç bir laf soz olmadı..
Ama hiç soğukluk da gitmedi.
Evlilik için ağustos ayını dusunuyoruz.
Nişanlımla oturup konuştum.
Bir değil defalarca. .
Şu an beni nedensiz istemiyorlar olur ya bir gün evime hangi yüzle gelcekler dedim..
Olur ya bir gün gelen olursa, agirlar göndeririz herkes gibi ...
Kapıya gelen kovalanmaz dedi.
Sana asla ara konuş git gel demem .
Nasıl istersen o şekilde olsun.
Hastalık olmadığı sürece bende aramam dedi...
Şimdi hanımlar, ablalar bana bir akıl verir misiniz ?
Çok ihtiyacım var ...
size şimdiden mutluluklar
