- 30 Mayıs 2011
- 667
- 1
-
- Konu Sahibi sevdalinka84
- #1
Merhaba arkadaşlar,
26 aylık oğlum var. Ücretsiz iznimin bitti ve bu hafta işe başladım. Artık haftaiçi annem bizde kalıp oğluma bakacak Haftasonu evine gidecek. İşe başladım diye oğluma karşı vicdan azabı çekiyorum. Akşamı iple çekiyorum. Bütün gün akşam onunla ne oynayalım ne yapalım onu düşünüyorum ama o bana çok soğuk davranıyor. Dün üçüncü günümdü bize babaannesi de gelmiş. Eve gittiğimde hiç kucağıma gelmedi. Geldiğime hiç sevinmedi. Bana hep sen git babaannem gelsin diyor bu da zoruma gidiyor. Babaannesi de bu duruma bayılıyor kıs kıs gülüyor. Dün saatlerce bana gelmediği için zaten üzgündüm oğlumda yaramazlık yapıyordu yapma diye güzellikle kaç kere uyardım en son dayanamadım bağırdım ağlamaya başladı ben de kimi seviyosan onun yanına git diye kızdım. Oğlum iyice ağlamaya başladı. Yaptığım şeyler hiç doğru değil bunu çok iyi biliyorum ama çok istemsizce yapılan şeylerdi. Sinirlerim çok yıpranmış durumda. Birileriyle konuşmaya rahatlamaya ihtiyacım var. Kayınvalidemden nefret etmeye başladım. Dul 3 tane oğlu var ama o her tatil her hafta sonu bizimle iki torunu var diğeri 24 aylık diğeri umrunda değil sanki benim oğlumu o doğurmuş gibi hep onun peşinde hal böyle olunca da oğlum babaanneye aşırı düşkün çünkü o hiçbirşeyi yapma demiyor sürekli oyun oynuyor. Tatil günlerini ben kayınvalidemle geçirmek istemiyorum. O hep bizimle oldukça oğlum bana hiç yaklaşmayacak. Bunu eşime nasıl anlatmalıyım ne olur yardımcı olun. Bu arada zannetmeyin ki ben hiç oğluma vakit ayırmıyorum birlikte resim yapıyoruz elişi kağıtlarıyla şekiller kesiyorum ona yapıştırtıyorum. legolarla arabalarla oynuyoruz, top oynuyoruz, kutu kutu pense, saklanbaç oynuyoruz. kitap okuyorum, parka götürüyorum, poğağaça kurabiye yapıyoruz aklınıza ne gelirse yani en iyi şekilde kaliteli vakit geçirmeye çalışıyorum ama o yine babaannesini benden çok seviyor.
26 aylık oğlum var. Ücretsiz iznimin bitti ve bu hafta işe başladım. Artık haftaiçi annem bizde kalıp oğluma bakacak Haftasonu evine gidecek. İşe başladım diye oğluma karşı vicdan azabı çekiyorum. Akşamı iple çekiyorum. Bütün gün akşam onunla ne oynayalım ne yapalım onu düşünüyorum ama o bana çok soğuk davranıyor. Dün üçüncü günümdü bize babaannesi de gelmiş. Eve gittiğimde hiç kucağıma gelmedi. Geldiğime hiç sevinmedi. Bana hep sen git babaannem gelsin diyor bu da zoruma gidiyor. Babaannesi de bu duruma bayılıyor kıs kıs gülüyor. Dün saatlerce bana gelmediği için zaten üzgündüm oğlumda yaramazlık yapıyordu yapma diye güzellikle kaç kere uyardım en son dayanamadım bağırdım ağlamaya başladı ben de kimi seviyosan onun yanına git diye kızdım. Oğlum iyice ağlamaya başladı. Yaptığım şeyler hiç doğru değil bunu çok iyi biliyorum ama çok istemsizce yapılan şeylerdi. Sinirlerim çok yıpranmış durumda. Birileriyle konuşmaya rahatlamaya ihtiyacım var. Kayınvalidemden nefret etmeye başladım. Dul 3 tane oğlu var ama o her tatil her hafta sonu bizimle iki torunu var diğeri 24 aylık diğeri umrunda değil sanki benim oğlumu o doğurmuş gibi hep onun peşinde hal böyle olunca da oğlum babaanneye aşırı düşkün çünkü o hiçbirşeyi yapma demiyor sürekli oyun oynuyor. Tatil günlerini ben kayınvalidemle geçirmek istemiyorum. O hep bizimle oldukça oğlum bana hiç yaklaşmayacak. Bunu eşime nasıl anlatmalıyım ne olur yardımcı olun. Bu arada zannetmeyin ki ben hiç oğluma vakit ayırmıyorum birlikte resim yapıyoruz elişi kağıtlarıyla şekiller kesiyorum ona yapıştırtıyorum. legolarla arabalarla oynuyoruz, top oynuyoruz, kutu kutu pense, saklanbaç oynuyoruz. kitap okuyorum, parka götürüyorum, poğağaça kurabiye yapıyoruz aklınıza ne gelirse yani en iyi şekilde kaliteli vakit geçirmeye çalışıyorum ama o yine babaannesini benden çok seviyor.