- 10 Haziran 2017
- 746
- 1.138
- 31
-
- Konu Sahibi whitesneaker
- #1
Herkese selam
Hanımlar ben 6 yıldır aralıksız çalıştım ama şuan 1 yıldır bulunduğum şirketten iş bulmadan ayrılmayı düşünüyorum. Sebeplerine gelecek olursak amirim ilgisiz, sorunları görmezden gelen, bir problem ilettiğinizde çözüm bulmayan, bana herkesten daha umursamaz davranan, ek personel taleplerimi hallediyorum hallediyorum diyerek beni oyalayan ama üst yönetimden talep dahi etmeyen ve bilgisi olan ve yönlendirmesini kendi yaptığı bir konuda problem çıkmasından sonra haberim yoktu diyerek beni üst yönetime satan birisi. Ve diğer ekip arkadaşlarımla da benzer problemleri yaşıyorum.
Başka insanlara dedikodumun yapıldığını duyuyorum.
En başından beri kabullenilmedim çünkü mesafeli biriyim. Dedikoducu olmadığım, mesafeli olduğum ve insanların özel hayatına burnumu sokmadığım için.. Ve bana sen resmisin mesafelisin diyorlar. Sınırlarım olduğu için.
Gel gelelim ben bu amirle 6 ay kadar önce konuştum çünkü bildiğiniz beni yok sayıyordu. Bir problem mi var? İşimde eksik kaldığım noktalar mı var ? Diye sorduğumda olur mu öyle şey biz çok memnunuz dedi ben de demek ki karakter olarak sevmiyor benle bir problemi olsa yüzüme söylerdi kendiyle alakalı o zaman kendi çözsün dedim kapattım konuyu. Ama bu hal ve tavır hala devam etti. Ve beni sattığı an ben kişisel olarak memnuniyetsizliğini işe de yansıttığı ve bir lider asla olamayacağını farkettim. Ve ben artık çalıştığım yerden nefret ettim hanımlar. Psikolojim bozuldu. Rüyalarıma giriyor. Sürekli baş ağrısı yaşıyorum ve işi düşündükçe afakanlar basıyor. Tabi biraz da hassas bir insanım. Ben sessiz mobbinge uğradığımı hissediyorum.
Bayram tatilinde kendi kendime dedim ki bu eziyeti çekme bir kaç ay iş ararsın sonunda bulursun bir yer psikolojinden huzurundan önemli değil.
Evlilik nedeniyle tazminat alma hakkım da 1 ay sonra bitecek. Tazminat ve son maaşım ile bi kaç ay idare edebilir miyim dye düşünüyorum. Tazminat ve son maaş 40a yakın olacak.
Eşimin maaşı 18-19k civarı son zam sonrası. Kira vermiyoruz büyük borçlarımız yok. Kenarda da az da olsa birikmiş altın döviz var.
Sizce bu koşullar altında istifa etmek mantıklı mı? Elbette önceliğim iş bularak çıkmak ama 1 ay içerisinde bulamaz ve bir kaç ay işsiz kalırsam bunun psikolojisi ile mücadele etmek sandığımdan zor mu olur ?
Keşke işten çıkartılsam bari işsizlik maaşı alırdım diyorum ki böyle düşünmek çok üzücü geliyor.
Sizin bu konudaki tecrübeleriniz nelerdir ?
Toksik bir şirketten ayrılınca iş bulamasanız dahi ferahladınız mı ? İşsiz kalma psikolojisi zannettiğimden daha mı ağırdır ?
Yorumlarınızı bekliyorum şimdiden teşekkür ederim
Hanımlar ben 6 yıldır aralıksız çalıştım ama şuan 1 yıldır bulunduğum şirketten iş bulmadan ayrılmayı düşünüyorum. Sebeplerine gelecek olursak amirim ilgisiz, sorunları görmezden gelen, bir problem ilettiğinizde çözüm bulmayan, bana herkesten daha umursamaz davranan, ek personel taleplerimi hallediyorum hallediyorum diyerek beni oyalayan ama üst yönetimden talep dahi etmeyen ve bilgisi olan ve yönlendirmesini kendi yaptığı bir konuda problem çıkmasından sonra haberim yoktu diyerek beni üst yönetime satan birisi. Ve diğer ekip arkadaşlarımla da benzer problemleri yaşıyorum.
Başka insanlara dedikodumun yapıldığını duyuyorum.
En başından beri kabullenilmedim çünkü mesafeli biriyim. Dedikoducu olmadığım, mesafeli olduğum ve insanların özel hayatına burnumu sokmadığım için.. Ve bana sen resmisin mesafelisin diyorlar. Sınırlarım olduğu için.
Gel gelelim ben bu amirle 6 ay kadar önce konuştum çünkü bildiğiniz beni yok sayıyordu. Bir problem mi var? İşimde eksik kaldığım noktalar mı var ? Diye sorduğumda olur mu öyle şey biz çok memnunuz dedi ben de demek ki karakter olarak sevmiyor benle bir problemi olsa yüzüme söylerdi kendiyle alakalı o zaman kendi çözsün dedim kapattım konuyu. Ama bu hal ve tavır hala devam etti. Ve beni sattığı an ben kişisel olarak memnuniyetsizliğini işe de yansıttığı ve bir lider asla olamayacağını farkettim. Ve ben artık çalıştığım yerden nefret ettim hanımlar. Psikolojim bozuldu. Rüyalarıma giriyor. Sürekli baş ağrısı yaşıyorum ve işi düşündükçe afakanlar basıyor. Tabi biraz da hassas bir insanım. Ben sessiz mobbinge uğradığımı hissediyorum.
Bayram tatilinde kendi kendime dedim ki bu eziyeti çekme bir kaç ay iş ararsın sonunda bulursun bir yer psikolojinden huzurundan önemli değil.
Evlilik nedeniyle tazminat alma hakkım da 1 ay sonra bitecek. Tazminat ve son maaşım ile bi kaç ay idare edebilir miyim dye düşünüyorum. Tazminat ve son maaş 40a yakın olacak.
Eşimin maaşı 18-19k civarı son zam sonrası. Kira vermiyoruz büyük borçlarımız yok. Kenarda da az da olsa birikmiş altın döviz var.
Sizce bu koşullar altında istifa etmek mantıklı mı? Elbette önceliğim iş bularak çıkmak ama 1 ay içerisinde bulamaz ve bir kaç ay işsiz kalırsam bunun psikolojisi ile mücadele etmek sandığımdan zor mu olur ?
Keşke işten çıkartılsam bari işsizlik maaşı alırdım diyorum ki böyle düşünmek çok üzücü geliyor.
Sizin bu konudaki tecrübeleriniz nelerdir ?
Toksik bir şirketten ayrılınca iş bulamasanız dahi ferahladınız mı ? İşsiz kalma psikolojisi zannettiğimden daha mı ağırdır ?
Yorumlarınızı bekliyorum şimdiden teşekkür ederim