- 18 Ağustos 2016
- 4.809
- 19.799
-
- Konu Sahibi zlhlivanur
- #21
Firmada hangi bölümdesiniz? Ona göre akıl vericem
Ortacılık yapıyorum. nerde yapılacak bir iş varsa oradayım yani her gün bölümüm değişiyor. Aynı gün mesela bir işi bitiriyorum o bittikten sonra farklı birinin yanına veriyor.Firmada hangi bölümdesiniz? Ona göre akıl vericem
13 yaşımda psikoloğa gitmiştim ilk, o da psikiyatriste yönlendirmişti o zaman durumumu biraz ağır olarak gördüğü için. Depresyon olduğu anlaşılmış ve o dönem ilaç kullanmıştım. Yine bu dönem ayni hisleri yaşıyorum ama ailemin de morali bozulmasın diye onlara birşey söylemiyorum yani sürekli bunun için psikoloğa gitmek istemiyorum o yüzden.Kurumsal bir sirket ayarlayabilseydiniz boyle olmazdi atolye ortami ustalar boyledir ama siz basta onyargili baslamissiniz en ufak azarda dusmeyin gittiginiz her yerde her meslekte yanlis yapinca azar iaitebilirsiniz bukadar paniklemeniz normal degil iaterseniz ilac falan kullanin staji birakmayin bitirin yada anlasin naylon staj yapin ama sonra ise basladiginizda is ortamini bilmezseniz sorlanabilirsiniz
Bir iki densiz için okulunu bıraktığına değer mi hiç? Değmez tabiki. Boşver söyleşin dursun. Sen maaşlı çalışan da değilsin sorumluluğunda yok. Yapabildiğini yap. Gerisini de takma. Mutlaka okulunu bitir üniversiteyi devam ettir. Başarılar canım
Sizde öğretmensiniz sanırım. Teşekkür ederim anladığınız için belki de ilk günler diye böyle zor geldi. Haftaya tekrar iş yerine gideceğim zatenYanılmıyorsam haftada 3 gün stajın var, psikolojini anlıyorum. Öğrencilerimin çoğu stajlarında çok zorlandılar ve şu an hepsi diplomasını aldı. Yerinde olsam dişimi sıkardım. Mesleki bir adımın olduktan sonra oturup bir sene rahatça istediğin bölüme hazırlan
Hedefim de var çocukluğumdan beri subay olmak istiyordum. Çok hevesliyim o yüzden onun için çalışmaya. MSÜ'ye girmek istiyordum. Bu 15 tatilde göz ameliyatı olacaktım. Ama işte çok alakasız bir bölümde okuyorum. Severek yapmadığım bir işte çalışıyorum. Ailem açığa geçmeme izin vermez bunu onlara söylesem senin okumaya niyetin yok, iş hayatına atıl, iş hayatının zorluklarını öğren falan diyorlar. Tabi üniversiteyi de okumamı istiyorlar. İşten eve her geldiğimde çok mutsuz depresif hissediyorum.Meslek lisesenin tekstil bölümünde okuyorsun sanırım.
Ben çocuk gelişimi mezunuyum liseden.
Tekstil bölümünden arkadaşlarim da çok şikayet ederlerdi stajdan ben de o ortamı gördüm bı yakınım vasıtasıyla gerçekten kötü bir ortam seviye düşük.
Bir lise öğrencisi orada mutlu olamaz.
Yani bana göre tekstil diplomasiyla açıköğretim diplomasi arasında pek fark yok.
Önemli olan üniversite sınavı kazandığın bölüm.
Fen lisesinde okuyorum desen neyse.
Pek iş imkanı yok çünkü malesef.
Evde oturup sağlam ders çalışabilirim dersen açığa geçmek mantıklı geldi bana.
Stajyerlere neden bu kadar yükleniyorlar ki?Hiçbir işyerinde stajyerlere normal çalışan kadar yüklenilmez.Fazla kafaya takma,diplomanı almak için sık dişini biraz.Sonra farkli bir alana geçersin ve kpss için uğraşırsın çünkü özel sektör sana göre değil anladığım kadarıylaÜniversite hedefim var kazanmayı da istiyorum. Bir tek haftasonlarım boş oluyor o zaman çalışmayı düşünüyorum. Şikayet ettiğim konu ustaların sert davranması. Tekstil ortamında şunu farkettim çalışana insan gibi bakmıyor üst kademedekiler sanki. Ve farklı farklı insanlar var. Bu yüzden ben bilerek samimiyet kurmuyorum. İlk başladığım günden beri aileme de bağırıyordum mesela eve geliyordum nasıl geçti diye soruyorlardı kimseyle konuşasım gelmiyor işten sonra. Bir de azar yiyince gözüm doldu. Yemek de yemedim o gün iş yerinde. Daha önce de çocukluğumda antidepresan kullandım yani hassas bir yapım var çabuk etkileniyorum ve 1 sene burada durunca daha neler yaşacağım bilmiyorum. Bana verilen görevler basit olsa da çok fazla fiziksel olarak sorun yaşıyorum vücut ağrıları olsun, tansiyon düşmesi olsun vs. Şu an bile pazartesiyi düşünüp stres yapıyorum...
Kesinlikle sabret. Çünkü her yer aynı.Merhaba, sadece bu konuda fikir alabilirim diye üyelik açtım ve ondan sonra üyeliğimi sileceğim. Çünkü çevremde anlatabileceğim bir yakın arkadaşım yok. Ben lise son öğrencisiyim meslekte okuyorum ve bu dönem staj var. Ortaokulda derslerim düşüktü, depresyon nedeniyle antidepresan kullanıyordum vs. bu nedenle maalesef meslek lisesine gelmek zorunda kaldım ve sevmediğim bir bölümü okudum. Staj yerim tekstilde. Pazartesi başladım. Oldukça yorucu bazen tansiyonum düşer gibi oluyor ayakta duruyorum iş gereği, ortamı farklı geliyor. Çalışanlar ilk gün bana iyi yaklaştı, konuştuğum insanlar oldu ama ileriki günler bana nasıl davranırlar bilmiyorum. En başından beri yanlış yapma korkum vardı daha önce iş tecrübem yok. Oradaki çalışan bir abla da yanlış yapmaktan korkma sen öğrenmek için buradasın demişti. 2. güne kadar zaten kimseden azar falan yemedim kimseden kötü bir davranış görmedim. Ama dün 3. gün ufak bir yanlışlık yaptım. Ve usta başı bana " sen renkleri görebiliyor musun, senin yüzünden bunlar yanlış mı dikilsin bir daha göstermeyeceğim bu konuda soru sorma" dedi. Çok ağrıma gitti. Gözüm doldu zaten bu aralar kötü hissediyordum kendimi ve bu işi 1 sene boyunca kaldırabilir miyim bilmiyorum. İnternette tekstil hakkında yazılanları okurdum ve bire bir gerçek çıktı diyebilirim. İçine kapanık, mesafeli ve kimseyle yakınlık kurmayan bir insanım sadece verilen işleri yapıp saatim gelince çıkıyorum. Eğer stajı bırakırsam lise mezunu olamayacağım. Ailem de açığa geçmemi istemiyor. İş tecrübesi edinmemi hayata atılmamı istiyorlar. İşten eve geldiğimde çok sinirli oluyorum, moralim bozuk oluyor. Yer değişikliği de yapmak istemiyorum çünkü tekstil ortamını biliyorum artık. Ailem açığa geçmeme izin vermez. Sizce ne yapmalıyım bu durumda?
Harika bir yorum ve nasihatKaçmak alışkanlık yapar.
Bu işi bırakırsan bundan sonra hayatın boyunca biraz zorlandığında hep kaçma, bırakma yolunu seçersin.
Burada sana olağanüstü kötü bir muamele veya mobbing yok. iş hayatı burayı bıraksan bile hep böyle olacak.
Bence şöyle düşün sana tavsiyem. Sen orada herkes gibi birisin, sıradansın. Bugün seni eleştiren yarın başkasını eleştirir, yeri gelir ileride sen birinin yaptığı işi eleştirirsin. Yani yaşadıkların sen olduğun için yaşanmıyor, herkes yaşıyor bunları. İnsanlar için o kadar da önemli değilsin ki bu rahatlatmalı seni:)
Git işine bak soru sor dikkatli ol, canın isterse konuş isterse konuşma, rahat olmaya çalış.
Asıl atölyede stajyere iş veren sorumlu olur. Stajyer işi bilmeyen öğrenmek için orada olan kişi. Bize de gelir stajyer. Biz kamu kurumları yapıyoruz. Nasıl deriz bu projeyi çiz kontrolünü yap ihalesini yap parasını öde! Diyemeyiz tabi öğretiriz. Onlarda böyle davranamaz.Tekstil atölyesinde , o an fark edilmese yapılan hata sonucu binlerce tl lik ürün zarar ve ziyanına karşı uyarılan ve dikkatli olması istenen bir birey var karşınızda.
Sorumluluğun yok denilemez. Şu an kendisi orada bir çalışan. Aktif olarak çalışma ortamını görmek , işi öğrenmek ve çalışmak için orada bulunuyor.
Canım olaya farklı bir taraftan bakmanı tavsiye ederim. İş sıkıntı olabilir ancak senin verdiğin tepkiler, eve gelince aşırı stres ağzının kuruması terlemen vs. aşırı stres ve anksiyeteden. Hayatta hepimiz istemediğimiz yerlerde bulunuruz, bırakmak elbette kolay ancak bu yer geçici. Sen de stres dolu tepkiler veriyorsun, bunun üzerine gitmeni tavsiye ederim. Subliminaller dinleyebilirsin olumlama yapabilirsin. Bu yerin geçici olduğunu kendine hep hatırlat, hepsi birer tecrübe ve burdan ne alabiliryorsan sömür gitsin.Merhaba, sadece bu konuda fikir alabilirim diye üyelik açtım ve ondan sonra üyeliğimi sileceğim. Çünkü çevremde anlatabileceğim bir yakın arkadaşım yok. Ben lise son öğrencisiyim meslekte okuyorum ve bu dönem staj var. Ortaokulda derslerim düşüktü, depresyon nedeniyle antidepresan kullanıyordum vs. bu nedenle maalesef meslek lisesine gelmek zorunda kaldım ve sevmediğim bir bölümü okudum. Staj yerim tekstilde. Pazartesi başladım. Oldukça yorucu bazen tansiyonum düşer gibi oluyor ayakta duruyorum iş gereği, ortamı farklı geliyor. Çalışanlar ilk gün bana iyi yaklaştı, konuştuğum insanlar oldu ama ileriki günler bana nasıl davranırlar bilmiyorum. En başından beri yanlış yapma korkum vardı daha önce iş tecrübem yok. Oradaki çalışan bir abla da yanlış yapmaktan korkma sen öğrenmek için buradasın demişti. 2. güne kadar zaten kimseden azar falan yemedim kimseden kötü bir davranış görmedim. Ama dün 3. gün ufak bir yanlışlık yaptım. Ve usta başı bana " sen renkleri görebiliyor musun, senin yüzünden bunlar yanlış mı dikilsin bir daha göstermeyeceğim bu konuda soru sorma" dedi. Çok ağrıma gitti. Gözüm doldu zaten bu aralar kötü hissediyordum kendimi ve bu işi 1 sene boyunca kaldırabilir miyim bilmiyorum. İnternette tekstil hakkında yazılanları okurdum ve bire bir gerçek çıktı diyebilirim. İçine kapanık, mesafeli ve kimseyle yakınlık kurmayan bir insanım sadece verilen işleri yapıp saatim gelince çıkıyorum. Eğer stajı bırakırsam lise mezunu olamayacağım. Ailem de açığa geçmemi istemiyor. İş tecrübesi edinmemi hayata atılmamı istiyorlar. İşten eve geldiğimde çok sinirli oluyorum, moralim bozuk oluyor. Yer değişikliği de yapmak istemiyorum çünkü tekstil ortamını biliyorum artık. Ailem açığa geçmeme izin vermez. Sizce ne yapmalıyım bu durumda?