İşimden vaz mı geçmeliyim yoksa hem çocuk hem kariyer mi?kafam karışık...

merhaba arkadaşlar 3 yıllık evliyim 2 yaşında bir oğlum var evlendikten 1 hafta sonra eşimle kendi işimizi kurduk telekomünikasyon & güvenlik sistemleri alanında hizmet veriyoruz bu yıl kendime ait bebek şekerleri üzerine farklı bir iş yeri açtım bu işi çok seviyorum diğer işimi de çok seviyorum ikisinin de bütün yükü omuzlarımda eşim sadece iş görüşmeleri montaj ve servis gibi dışarı işleriyle ilgileniyor diğer teklifler ve bütün şirket iş detayları benim üzerimde benim sorunum çocuğumu bakıcıya bırakamamak veremiyorum korkuyorum 3 yıldır ofisimde hem çalıştım hem çocuğuma baktım tabi akşam bide ev hanımlığı var ve üstümde ki yorgunluğu tahmin ediyorsunuzdur bedenen ve psikolojik olarak karma karışığım diğer işimiz daire katında ofis olarak çalışıyorduk oğluma çok rahat bir ortam hazırlamıştım ama burası küçük bi dükkan ve burda o imkan yok 1 aydır diğer ofise adım atmadığımız için artık oraya gerek duymadığımız için orayı kapatmaya ve tek dükkan olarak o işimizide burdan devam ettirmeye karar verdik bi tarafım diyor bırak evden idare et herşeyi çocuğuna bak diyor diğer tarafım bu kadar didindin zorluk çektin hayallerini gerçekleştirdin şimdi vaz mı geçiyorsun diyor ve ben ne yapmalıyım gerçekten bilmiyorum kaldım sanki öylece ortada beynim durdu düşünemiyorum acaba diyorum ben mi çok kasıyorum kendimi annelik iç güdüsü ya herşeyin en iyisi olsun çocuğum buralarda rezil olmasın ona iyi bakamam burda diye düşünüyorum bi yandan bakıyorum o burda olmaktan mutlu yani kısacası ben işin içinden çıkamadım çevremdekiler de aynı şekilde tarafsız olarak bana akıl verecek insanlara ihtiyacım var beni en iyi sizler anlarsınız ne yapmalıyım???

bence bir süre daha devam edin cocugunuzu 2 yasindaymis. 3 yasinda krese verebilirsiniz. Cocugunuzla gecirdiginiz saatleride daha kaliteli bir sekilde düzenleyebilirsiniz. Sonra icinizde kalir. Keskelerle yasamak inanin daha zor.

sumuzz .!.:

bence bir süre daha devam edin cocugunuzu 2 yasindaymis. 3 yasinda krese verebilirsiniz. Cocugunuzla gecirdiginiz saatleride daha kaliteli bir sekilde düzenleyebilirsiniz. Sonra icinizde kalir. Keskelerle yasamak inanin daha zor.

Genişletmek için tıkla...

teşekkür ederim haklısın yazdım tavsiyenizi bir kenara..

çocuğu bakıcıya bırakmak tabi ki zor.. çocuk yine yanınızda olsun, yanınıza bir yardımcı alın... ya da ev işleri için bir yardımcı alın, bir şekilde bir yerden hafifletmeye çalışın yükünüzü.. ama işi bırakmayın bence de, bu kadar tempolu çalışma hayatında sonra evde çok sıkılırsınız.. ki zaten 1-2 seneye çocugunuzu kreşe verirsiniz

dişinizle tırnağınızla iş kurmuşsunuz, belli bir seviyeyede getirmişsiniz

verin bir müddet bakıcıya

anane babane biri yoksa bakacak bakıcı tutun

3'ten sonra kreşe verirsiniz zaten

annelik illa çocuğun yanında olmak değil
ona gelecek hazırlamak da annelik

işiniz kötü gitse kasmayın derim
ya da başkasının yanında kariyer sunmayan dandik bi iş yapsanız, yine uğraşmayın derim
ama kendi işiniz, yolundaymış herşey
niye yarıda bırakasınız

siz zaten zor kısmı atlatmışsınız ki.. çocuğunuz 2 yaşına gelmiş.. bence yarım gün oyun grubuna verin, kalan zamanda yanınızda idare edersiniz.. kreşe alışınca da tam güne çevirirsiniz..

Allah kolaylık versın ısınızede..Ailenizede tat.. Herseyınızı cocuga uygun hale getırmışsiniz..Üstelik işleride buyutmusunuz..Çok verimli,anaç,güçlü ve süper bir eş görüyorum ben bu anlattıklarınızda.. Sanırım yılların verdıgı yorgunlukla kararlarınızı revıze ederken emeklılıkle cocugunuza ıstedıgını veremezsınız yine aynı seyler..Nacizhane tavsityem Egıtımıne katkıda bulunmak ıcın gelecekte calısmaya devam edın, kısa bı sure tatıl yapın ve evınıze buyuk ıslerı yapması ıcın temızlıkcı alın mutlaka..

teşekkür ediyorum hepinize arkadaşlar etrafımda ailemde eşim hariç herkes 'amannn kapat boşver otur çocuğuna bak kocanın işi iyi nasıl olsa ' gibi cümleler kura kura beynimi yıkadılar insanın kendi elleriyle yaptığı birşeyi yıkması çok zor geri adım atmak çok zor sanki kaybetmek gibi yaptığın halde yapamamış gibi gözükmek ben 2 yıldır çocuğuma gayet güzel baktım evime eşime en güzel şekilde baktım evet çok yoruldum yıprandım ama yaptım şimdi nasıl yıkabilirim heveslerimi hayallerimi bunlar için eşimi çocuğumuda ihmal etmedim hep yanımda tuttum lafta kapat demesi kolay ama dediğiniz gibi zoru atlattım ben 40 'ı çıktı ertesi günü işe başladık oğlumla yaz kış sabahın erken saatinde düştük yollara bunlar boşuna olmamalı şimdi o benim yanımda benle olmaktan mutlu büyüycek kreşi olacak anaokulu olarak sonra okul derken yıllar geçecek ve ben o geçen yıllarda üzülmek keşke vazgeçmeseydim demek istemiyorum...

işinde senin çocuğun olmuş.. emek vermişsin büyütmüşsün.. vazgeçmemelisin...

teşekkürler arkadaşlar hepinize çok güzel tavsiyeler verdiniz bana diğer seçenekle çok mutsuz olurum sanki damarlarımdan kanım çekilir gibi hissediyorum haklısınız işimde benim çocuğum oldu vazgeçemem yok sayamam artık...