Merhaba Hanımlar,Bana bir dert hasıl oldu, sizlerle paylaşmak istiyorum.. Baştan söylüyorum uzun uzun anlattım güzelce yorumlanabilsin diye.. Kısa değil maalesef :) Aslında amacım ben konuyu anlattığımda sizlerin tecrübesiyle neler hissedeceksiniz, nasıl bir enerji alacaksınız bu işin oluru var mıdır bu durumdan onu merak ediyorum...
Öncelikle 3 yıl dolmak üzere hayatımda kimse yok, kafama göre biri yok çünkü neyse bu burda dursun :)..
Bu işyerime gireli yaklaşık 1,5 yıl oldu. Oryantasyon sürecinde görüp beğendiğim bir bey vardı.Kendisi farklı bir birimin müdürüydü, adı Burak olsun.
Başlangıçta ben farklı bir lokasyondaydım.Beğeni ile kalmıştı sadece arada görüyordum,ama heyecanlanıyordum yine de..Sonra bir değişiklik oldu, ben merkeze geçtim, 9 ay oldu geçeli. Bu süreç içinde daha fazla görmeye başladım onu, gördükçe duygularım da ilerledi zamanla..
9 ay içinde neler oldu derseniz; Öncelikle sağa sola kulak kabarta kabarta, fake hesaplardan stalklaya stalklaya bekar olduğunu ve de yalnız yaşadığını öğrendim. Her gördüğümde uzaktan izledim onu, farkıma varmasını istedim hep.Gördüğümde en güzel gülümsememle günaydın vs dedim.Arada göz göze geldik,arada aynı yemek masasında denk geldik (ablanız göz göze gelmenin tek başına hiçbir anlam ifade etmeyeceğini bilecek yaşta :)) Arada ufak şeyler olduğunda acaba dedim.. nedir bunlar?Tabi böyle yazınca bir anlamı yok bunların tek başına.mesela;
-bir keresinde yemeğini yiyip yemekhaneden çıkarken ben arkasından bakıyordum,aniden arkasını dönüp direk bana baktı ve kapıdan çıktı.
-bir keresinde yemek alırken durduk yere bana afiyet olsun demişti (bir kere oldu bu, başka zaman demedi)
-bir keresinde yanımdan geçti,arkasını dönüp tam odasına girecekken durup kafasını çevirip bakmıştı (sanki kalçama bakmıştı gibi) çapraz camdan gördüm. vs vs..
Böyle böyle 9 ay geçti.Birimlerimiz farklı olduğu için sadece yemeklerde (o da benim saatime denk gelirse,istediği saatte çıkabiliyor) ya da molalarda (yine benim mola saatime denk gelirse) karşılaşıyorduk.Bazen de koridorda vs işte.Bir ara yanından geçerken adeta ben yokmuşum gibi ölü taklidiyle geçip gidiyordu.Yeri geldi aynı masada karşılıklı oturduk tek kelime etmedi.Bazen görünce gülümseyip günaydın dedi,bazen suratıma bakmadan geçip gitti.Yeri geldi aynı sigara içme alanında karşılaştık,sadece ikimizdik ve başını telefonundan kaldırmadı.Bir ortama ben giriyorsam bu çıkıyordu, ben çıkıyorsam bu yeni geliyordu vs vs..
Tabi arada ben bunun hakkında bazı söylentilere denk geldim, bir iş arkadaşımın anlattığına göre; işe yeni giren bir kız bunu sosyal medyadan ekliyor.Bu da kim bu ya diye ekibindekilere gösteriyor, bi ton dalga geçiyorlar falan..Bir de iş arkadaşım Burak beyi hiç sevmediğini, aslında kendisinin de kızlara baktığını ama sonra herkes bana bakıyor, ben müdürüm havalarında gezdiğini falan söyledi.Tabi şüphelenmesin diye nereden bu kadar çok detaya hakim olduğunu soramadım.Ama bunları duyunca bir korku geldi bana, ya bende bunları yaşarsam diye adamı hiç tanımıyorum çünkü.kafamda olumsuz anlamda soru işareti yaratacak bazı şeyler de gördüm falan neyse.
Yaklaşık 1 ay önce bir molada denk geldik.Bir arkadaşıyla konuşurken,durup dururken bana dönüp benimle de konuşmaya başladı.Bayağı muhabbet ediyor benimle..Nasıl şaşırdım anlatamam :) yeri geldi aynı masada karşımda suratıma bakmayıp tek kelime etmemiş adam bu..Bayağı merak ediyor nerede oturdugumu falan soruyor.Ertesi 2 gün boyunca her molada denk geldik basitte olsa muhabbet ettik.Bana "bu gidişle siz de burada sigaraya başlayacaksınız " diye sevimli sevimli konuştu :) aynı üniv.den mezunmuşuz bol bol üni yıllarından o ilden falan bahsettik..
Son molada yanında ekibinden biri vardı.O tipin de bana ilgisi var sanırım, her gördüğünde senli benli konuşup muhabbete girmeye çalışıyor.Yok sen üşüdün mü sana ceketimi vereyim falan diyor.Ben fazla muhabbete katılmadım,çünkü "tip" Burak beyle konuşmamı da domine ediyor.
Tabi şimdi ufakta olsa muhabbete başladık ya ben beklentiye girdim haliyle. Aynı saatte yemeğe çıkarız, molalarda daha fazla denk geliriz diye hayal kuruyorum. Acaba ilgisi mi var diye hülyalı hülyalı dalıyorum falan.. Ertesi sabah gördüm, günaydın dedim yine en güzel gülümsememle.. yüzüme baksa "geçmiş olsun dün depremi hissettiniz mi" diye muhabbete gireceğim, derken adam tam olarak suratıma bile bakmadan karşı duvara bakıp günaydın dedi.Öğlen yemeğine benden yarım saat önce çıktı falan.Ben de sinirlendim haliyle molada denk geldiğimizde de telefondan başımı kaldırmadım kendimce tepki verdim falan.. Sen misin bunu yapan... o günden sonra 2 hafta boyunca şirkette hiçbir şekilde denk gelmedik.Nasıl yaptı bilmiyorum,wc e giderken bile görmedim ya adamı :) arada müdürümle konuştuklarını duymasam bu şirkete gelmedi diye düşüneceğim....
Neyse uzatmayayım..Geçen hafta bir mucize oldu ve onların ekibinden birisiyle bizim ortak bir işimiz oldu.İşi bizim tarafta ben devraldım, onların taraftaki arkadaşta o hafta izinli olunca işi Burak Beyin yürüteceğini öğrendim.Yemekten sonra denk geldiğimizde direk yanına gidip bu işi sordum ona..Ve daha 3 gün öncesinde yine molada telefonuyla oynayan adamla ayak üstü başbaşa tam 6-7 dk konuştuk.Gercekte o projenin o kadar uzun konuşulacak bir yanı yok :) Bayağı yardımcı olur ve bilgilendirir tarzda konuştu.Genel anlamda nasihatler verdi falan.. en son dahili numaramı isteyip ben sizi bilgilendiririm deyip gitti.
Bayağı özet şekilde konuyu aktarmaya çalıştım. Kendisine karşı son 3 aydır duygularım zirve yapmış durumda.. bir türlü vazgeçemedim platonikliğimden.Kendisi çok karizmatik birisi olduğu için bir sürü ilgileneneni olduğunu düşünüyorum.
Ne dersiniz, sizce oluru var mıdır?Ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım tecrübeli KK Kadınları nolur bana yardım edin :)Buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim.Yorumlarınızı benim için kıymetli.