İş stresi, aile stresi!! Hiç iyi değilim lütfen akıl verin bana?

Seso35

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
9 Ağustos 2016
2.485
2.431
33
2 hafta oluyor yeni bir işe başlayalı diğer konularımdan bilen bilir belki. Her neyse 2 haftam işkence gibi geçti orda. Sabahın 5 buçuğunda kalkılmasından bir başlıyor gerginliğim ordaki dışlanmam ile gün boyu devam ediyor. Bana bir türlü alışamadılar ben de onlara.. Bise yapacakları zaman beni yalnız bırakıyorlar ben de öyle çok fazla yapışmayı seven bi tip olmadigim için görmemezlikten gelmeye çalışıyordum ama o yalnızlık ve dışlanma hissi ister istemez canımı sıkıyor işi bile öğrenmeme engel oluyordu. Evvelsi gün dışlayan kızlardan biri beni yanındakilerin yanında beni azarlamaya kalktı saçma konulardan üstümde hiç bir yetkisi olmadığı halde. Ve ben o sırada sınır krizi geçirmemek için zor tuttum kendimi. Tabi ne kadar tutsam da biriktirdiklerimden dolayı fena bi patlama yaşadım azarlama olayından yarim saat sonra ve kızla saniyenin ortasında baya kavga ettik. Sonuç olarak bugün de ise gitmedim ve hiç gidesim o ortama bo daha giresim yok yüzlerini dahi görmek istemiyorum. Onlar yüzünden 1 haftadır geceleri kalp çarpıntısı terlemelerle uyanıyorum kısa sürede dengemi şaşırttılar. Sorun şu ki babam da problemli bir insan ve işten çıkmak istediğimi söylediğimde ne kadar durumu izah etsem de sinirlencek laf söylücek. Genelde haklı bile olsam hep ben de arar sucu çünkü ve ağıza alınmıcak şeyler söyler. Hiç arkamda duran bir baba değildir. Benden tek beklentisi para kazanmam ve bi an önce evlenmem. Şuan ne yapacağımı bilmiyorum o iş yerine bir daha gitmek dahi istemiyorum ama bi yandan babamdan korkuyorum laf yapıcak diye. Annem bile sabah laf söyledi başkaları için isini yakıyorsun diye ama bu öyle bir durum değil psikolojim bozuldu resmen. Ama beni anlamıyorlar. Napmaliyim nolur bana bi akıl verin çünkü benimki durdu. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Aklımdan kötü şeyler geçiyor canıma kıymayı düşündüğüm anlar bile oluyor. Yardımlarınızı bekliyorum. Uzun yazdım ne kadar kısaltmaya çalışsam da kusura bakmayın lütfen okuyanlara da çok teşekkür ederim.
 
2 hafta oluyor yeni bir işe başlayalı diğer konularımdan bilen bilir belki. Her neyse 2 haftam işkence gibi geçti orda. Sabahın 5 buçuğunda kalkılmasından bir başlıyor gerginliğim ordaki dışlanmam ile gün boyu devam ediyor. Bana bir türlü alışamadılar ben de onlara.. Bise yapacakları zaman beni yalnız bırakıyorlar ben de öyle çok fazla yapışmayı seven bi tip olmadigim için görmemezlikten gelmeye çalışıyordum ama o yalnızlık ve dışlanma hissi ister istemez canımı sıkıyor işi bile öğrenmeme engel oluyordu. Evvelsi gün dışlayan kızlardan biri beni yanındakilerin yanında beni azarlamaya kalktı saçma konulardan üstümde hiç bir yetkisi olmadığı halde. Ve ben o sırada sınır krizi geçirmemek için zor tuttum kendimi. Tabi ne kadar tutsam da biriktirdiklerimden dolayı fena bi patlama yaşadım azarlama olayından yarim saat sonra ve kızla saniyenin ortasında baya kavga ettik. Sonuç olarak bugün de ise gitmedim ve hiç gidesim o ortama bo daha giresim yok yüzlerini dahi görmek istemiyorum. Onlar yüzünden 1 haftadır geceleri kalp çarpıntısı terlemelerle uyanıyorum kısa sürede dengemi şaşırttılar. Sorun şu ki babam da problemli bir insan ve işten çıkmak istediğimi söylediğimde ne kadar durumu izah etsem de sinirlencek laf söylücek. Genelde haklı bile olsam hep ben de arar sucu çünkü ve ağıza alınmıcak şeyler söyler. Hiç arkamda duran bir baba değildir. Benden tek beklentisi para kazanmam ve bi an önce evlenmem. Şuan ne yapacağımı bilmiyorum o iş yerine bir daha gitmek dahi istemiyorum ama bi yandan babamdan korkuyorum laf yapıcak diye. Annem bile sabah laf söyledi başkaları için isini yakıyorsun diye ama bu öyle bir durum değil psikolojim bozuldu resmen. Ama beni anlamıyorlar. Napmaliyim nolur bana bi akıl verin çünkü benimki durdu. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Aklımdan kötü şeyler geçiyor canıma kıymayı düşündüğüm anlar bile oluyor. Yardımlarınızı bekliyorum. Uzun yazdım ne kadar kısaltmaya çalışsam da kusura bakmayın lütfen okuyanlara da çok teşekkür ederim.
Sacma sapan dusuncelere girme derim ben
Mantiginla hareket et
Eger caktirmadan bi is bulabilirsen baska ise gec
Daha sonra isini garantilediginde ailene soylersin
 
2 haftada kavga edecek kadar ne yaşadınız allah aşkına.
İnsanın yeni işe alışması ortalama 3 ay sürüyor. Siz ortama yabancısınız onlar size yabancı.
Nedir kavga sebebi?
2 haftada bu raddeye gelinmesine ben de anlam veremesem de malesef yaşandı. Kavga sebebi saçma bir anahtar muhabbetinden çıktı. Bana çatmak için zaten sürekli yer arıyorlardı. Ben de yeniyim diye sessiz kalmayı tercih ediyordum. Ben sessiz kaldıkça daha çok üstüme gelmeye başladılar ve dışladılar. Saçma geldi yaşadığım belli ki size ya da hissettiklerimi tam aktaramadım ama Allah kimseye kendini böyle hissettirmesin böyle çirkeflerle de yüz göz ettirmesin. Cevabınız için teşekkürler.
 
Sacma sapan dusuncelere girme derim ben
Mantiginla hareket et
Eger caktirmadan bi is bulabilirsen baska ise gec
Daha sonra isini garantilediginde ailene soylersin
Bir-kac gün daha oraya dayanabilecek gücüm yok düşünmesi bile tüylerimi diken diken ediyor :KK43:
 
Buna iş yerinde "mobbing" derler.
Ben olsam üst birime şikayet ederdim.

Ayrıca siz de profesyönel davranmıyorsunuz.
İş hayatında her türlü çirkeflik olur.
Hele ki alışma süreçlerinde...

Uzun bir iş hayatı olan birisi olarak, yılmayın insanların sizi yıldırmasına da izin vermeyin derim.
Çünkü bugün bu problemle başa çıkamazsanız, iş hayatınız boyunca karşılaşacağınız birçok problemle başa çıkamazsınız...
 
Buna iş yerinde "mobbing" derler.
Ben olsam üst birime şikayet ederdim.

Ayrıca siz de profesyönel davranmıyorsunuz.
İş hayatında her türlü çirkeflik olur.
Hele ki alışma süreçlerinde...

Uzun bir iş hayatı olan birisi olarak, yılmayın insanların sizi yıldırmasına da izin vermeyin derim.
Çünkü bugün bu problemle başa çıkamazsanız, iş hayatınız boyunca karşılaşacağınız birçok problemle başa çıkamazsınız...
Mobbing kelimesini duymak dahi istemiyorum artık irrite eder oldu. Üst birime şikayet ettim zaten. Bugün ikimizi de şantiye ofisine bekliyorlardı ama ben gitmedim ise o ise ne yaptı bilmiyorum. Ben yokken kendini haklı çıkarabilecek şekilde anlatmıştır anlatacaklarını yokluğumdan istifade muhtemelen. Bilmiyorum kafam karışık. Sırf yılmayım diye akıl sağlığımı da kaybetmek istemiyorum. Sıkıştım kaldım arada..
 
Of ayril baban ne diyecek? susar birkac gune tuhaf tuhaf insanlarimi cekeceksin?otur evinde kafani dinle,, benzerini yasadim ,baska bir mevzu, son ayimdayim ayrilicam bende ,igrenc insanlar var ,ne demek kalp carpintisi falan guclu ol.kuzum yat dinlen evinde sagligin tehlikeye girmis
 
Belki kendinizi doğru ifade edemediniz. Belki ordaki herkese kendinizi doğru ifade edebilmeniz için bu tartışmanın yaşanması gerekiyordu. Keşke yüzleşmek için gitseydiniz, şimdi diyolardır bak suçlu ki gelmedi. Gitseydiniz karşılıklı bir özürle herşey düzelecekti belki de, istediğiniz gibi herkesle anlaşabileceğiniz bi pozisyona gelecektiniz. Yine yüzleşmek durumunda kalırsanız suçlarcasına değil de, yanlış anlaşıldığınızı ve yanlış anlamış olabileceğinizi söyleyin. Sonuçta karşınızdaki kadın da bir insan ve sizi anlayacağına eminim. Umarım herşey yoluna girer.
 
Daha başlayalı iki hafta olmuş hemen iş yerinizdekilerle can ciğer kuzu sarması olamazsınız ancak siz de kendinizi geri çekmeyin girişken olun sizi gruba almıyolarsa onlara dahil olmaya çalışın.Ayrıca işinizi yapıp gidin illa milletle çok samimi olmanız da gerekmiyio. Her şeyin ilacı zaman biraz zamana bırakın aceleci olmayın.
 
Of ayril baban ne diyecek? susar birkac gune tuhaf tuhaf insanlarimi cekeceksin?otur evinde kafani dinle,, benzerini yasadim ,baska bir mevzu, son ayimdayim ayrilicam bende ,igrenc insanlar var ,ne demek kalp carpintisi falan guclu ol.kuzum yat dinlen evinde sagligin tehlikeye girmis
Geçimsizsin, senden birşey olmaz gibi gurur kırıcı sözler söyleyecek ve her sinirlendiğinde tekrar tekrar yüzüme vuracak biliyorum :KK43: bu soylediklerim en hafifleri hatta daha neler neler söyler de yazamıyorum buraya.. Güçlü görünmeye çalıştıkça stresten başladı çarpıntılarım terlemelerim muhtemelen. Iğrenç bi his ilk kez böyle oluyorum
 
Belki kendinizi doğru ifade edemediniz. Belki ordaki herkese kendinizi doğru ifade edebilmeniz için bu tartışmanın yaşanması gerekiyordu. Keşke yüzleşmek için gitseydiniz, şimdi diyolardır bak suçlu ki gelmedi. Gitseydiniz karşılıklı bir özürle herşey düzelecekti belki de, istediğiniz gibi herkesle anlaşabileceğiniz bi pozisyona gelecektiniz. Yine yüzleşmek durumunda kalırsanız suçlarcasına değil de, yanlış anlaşıldığınızı ve yanlış anlamış olabileceğinizi söyleyin. Sonuçta karşınızdaki kadın da bir insan ve sizi anlayacağına eminim. Umarım herşey yoluna girer.
Yok o insan falan olamaz ya şeytan resmen! Ben birşey demiyordum ki zaten hiç hep susuyordum güler yüz göstermeye çalışıyordum konuşurlarsa konuşuyordum ki çok konuşmakta istemiyorlar benimle bunu hissediyorum. Böyle bi ortama adapte olamam gibi :KK43: Dün bugün için iş var yine diye ağlamaktan ne tatilimi düzgün geçirebildim ne kafamı dinleyebildim.
 
Daha başlayalı iki hafta olmuş hemen iş yerinizdekilerle can ciğer kuzu sarması olamazsınız ancak siz de kendinizi geri çekmeyin girişken olun sizi gruba almıyolarsa onlara dahil olmaya çalışın.Ayrıca işinizi yapıp gidin illa milletle çok samimi olmanız da gerekmiyio. Her şeyin ilacı zaman biraz zamana bırakın aceleci olmayın.
Amacım can ciğer kuzu sarması olmak değildi ama böyle bir muamele görmekte değildi. Is kadar iş ortamı da önemli benim için. Ortam mutlu etmiyorsa işten verim alınamaz diye düşünüyorum ki ben 2 haftadır bu ruh hastalarını kafaya takmaktan işi bile öğrenemedim.
 
mesleğiniz ne

şantiye vs diyorsunuz

yeni bir iş yerinde işe alışmak süreçtir ki iki hafta falan çok kısa

yeniyseniz herkesin yemek çay kahve arkadaşı vs vardır

eskiler için de yeniyi çağırsan bir dert çağırmasan bir derttir vs vs

hiç unutmam mesleğinin başında bir arkadaş vardı

ben bir iş yapacağım ofis dışında o iş neyse

o da gelsin seninle öğrensin dediler

gittik birlikte işte

kızla muhabbet ettik vs vs

bir yandan da anlatıyorum etrafla muhabbet vs ediyorum

bana en son dedi ki

"siz yalnız kalmayasınız diye geldim, yoksa ofiste de kalırdım ben"

ben o işi yıllardır yalnız yapıyorum ona ihtiyacım olmadığı açık, bu öğrenmeye kapalı bir kişi oluyor işte

ve çalışma ortamımızda varlığı kısa sürdü ki ben bunu amire anlatmamıştım bile gençtir, tevcrübesizdir demiştim sesimi çıkarmamıştım

siz de çuvaldızı karşıya batırırlen biraz da iğneyi kendinize batırın

mesela neden babanız size geçimsiz diyor

yani neden başka kelime değil de geçimsiz

bir de profesyonellikte ben evde kaldım gitmedim yok

en azından amiriniz kim ise ona gidip imzaları atıp işten çıkmanız gerektiği açık
 
2 hafta oluyor yeni bir işe başlayalı diğer konularımdan bilen bilir belki. Her neyse 2 haftam işkence gibi geçti orda. Sabahın 5 buçuğunda kalkılmasından bir başlıyor gerginliğim ordaki dışlanmam ile gün boyu devam ediyor. Bana bir türlü alışamadılar ben de onlara.. Bise yapacakları zaman beni yalnız bırakıyorlar ben de öyle çok fazla yapışmayı seven bi tip olmadigim için görmemezlikten gelmeye çalışıyordum ama o yalnızlık ve dışlanma hissi ister istemez canımı sıkıyor işi bile öğrenmeme engel oluyordu. Evvelsi gün dışlayan kızlardan biri beni yanındakilerin yanında beni azarlamaya kalktı saçma konulardan üstümde hiç bir yetkisi olmadığı halde. Ve ben o sırada sınır krizi geçirmemek için zor tuttum kendimi. Tabi ne kadar tutsam da biriktirdiklerimden dolayı fena bi patlama yaşadım azarlama olayından yarim saat sonra ve kızla saniyenin ortasında baya kavga ettik. Sonuç olarak bugün de ise gitmedim ve hiç gidesim o ortama bo daha giresim yok yüzlerini dahi görmek istemiyorum. Onlar yüzünden 1 haftadır geceleri kalp çarpıntısı terlemelerle uyanıyorum kısa sürede dengemi şaşırttılar. Sorun şu ki babam da problemli bir insan ve işten çıkmak istediğimi söylediğimde ne kadar durumu izah etsem de sinirlencek laf söylücek. Genelde haklı bile olsam hep ben de arar sucu çünkü ve ağıza alınmıcak şeyler söyler. Hiç arkamda duran bir baba değildir. Benden tek beklentisi para kazanmam ve bi an önce evlenmem. Şuan ne yapacağımı bilmiyorum o iş yerine bir daha gitmek dahi istemiyorum ama bi yandan babamdan korkuyorum laf yapıcak diye. Annem bile sabah laf söyledi başkaları için isini yakıyorsun diye ama bu öyle bir durum değil psikolojim bozuldu resmen. Ama beni anlamıyorlar. Napmaliyim nolur bana bi akıl verin çünkü benimki durdu. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Aklımdan kötü şeyler geçiyor canıma kıymayı düşündüğüm anlar bile oluyor. Yardımlarınızı bekliyorum. Uzun yazdım ne kadar kısaltmaya çalışsam da kusura bakmayın lütfen okuyanlara da çok teşekkür ederim.
Hayat takı en zor durumlardan biridir sevmediğiniz yere çalışmak iki sene bi yerde o kahri çektim maf etti beni hem maaş azdı hem iş çöktü cesaretimi topladım verdim istifayi bir hafta sonra küçük bi yerde başladım iki katı maaşla oh be dedim hiç kendini strese sokma başka kapılar açılır mutlaka
 
Yok o insan falan olamaz ya şeytan resmen! Ben birşey demiyordum ki zaten hiç hep susuyordum güler yüz göstermeye çalışıyordum konuşurlarsa konuşuyordum ki çok konuşmakta istemiyorlar benimle bunu hissediyorum. Böyle bi ortama adapte olamam gibi :KK43: Dün bugün için iş var yine diye ağlamaktan ne tatilimi düzgün geçirebildim ne kafamı dinleyebildim.

ama somut örnek versenize

yani şimdi ben evleniyordum örneğin

arkadaşlarım benimle bu konuda muhabbet ediyorlar işte odama girip çıkıyorlar aman bir şey lazım mı vs vs

o hafta oda arkadaşım işe yeni başladı

ona da hoş geldin, kolay gelsin vs diyorlardı

şimdi benimle samimiler ve düğünüm var o hafta sonu

öbürünü kimse tanımıyor onunla ne konuşulacak, hadi yemeğe çıkalım deniyor hatta kıza ismi işle hadi X de deniyordu mesela

ama o günlerde o siz çıkın ben şunu yazayım sonra çıkarım vs vs diyordu

zira ortamda yabancı idi

sonra hep beraber alıştık birbirimizi hep birlikte bir yerlere gitmeye başladık

biraz zaman tanımak lazım
 
mesleğiniz ne

şantiye vs diyorsunuz

yeni bir iş yerinde işe alışmak süreçtir ki iki hafta falan çok kısa

yeniyseniz herkesin yemek çay kahve arkadaşı vs vardır

eskiler için de yeniyi çağırsan bir dert çağırmasan bir derttir vs vs

hiç unutmam mesleğinin başında bir arkadaş vardı

ben bir iş yapacağım ofis dışında o iş neyse

o da gelsin seninle öğrensin dediler

gittik birlikte işte

kızla muhabbet ettik vs vs

bir yandan da anlatıyorum etrafla muhabbet vs ediyorum

bana en son dedi ki

"siz yalnız kalmayasınız diye geldim, yoksa ofiste de kalırdım ben"

ben o işi yıllardır yalnız yapıyorum ona ihtiyacım olmadığı açık, bu öğrenmeye kapalı bir kişi oluyor işte

ve çalışma ortamımızda varlığı kısa sürdü ki ben bunu amire anlatmamıştım bile gençtir, tevcrübesizdir demiştim sesimi çıkarmamıştım

siz de çuvaldızı karşıya batırırlen biraz da iğneyi kendinize batırın

mesela neden babanız size geçimsiz diyor

yani neden başka kelime değil de geçimsiz

bir de profesyonellikte ben evde kaldım gitmedim yok

en azından amiriniz kim ise ona gidip imzaları atıp işten çıkmanız gerektiği açık
Teknik emniyet iş güvenliği oradaki işim. Evet kısa bir süre bunu biliyorum. Ama bu tarz cephe almaları da beni henüz tanımadan çok saçma ve bunun için de kısa bir süre.
Geçimsiz neden mi der? Kendisi öyle olduğu için bizi de kendi gibi sandığından... Bizi bela olarak gören bir baba. Her neyse bu konuya çok girmek istemiyorum.
Bugün kafamı toparlamak istiyorum. Aksama da babamdan laf yerim muhtemelen bolca. Yarında belki çıkışımı almaya giderim.
 
Hayat takı en zor durumlardan biridir sevmediğiniz yere çalışmak iki sene bi yerde o kahri çektim maf etti beni hem maaş azdı hem iş çöktü cesaretimi topladım verdim istifayi bir hafta sonra küçük bi yerde başladım iki katı maaşla oh be dedim hiç kendini strese sokma başka kapılar açılır mutlaka
Gerçekten berbat bir hismiş ben 2 haftada çöktüm siz 2 yıl dayanmışsınız tebrik ederim.. Insanın ömrünü kısaltır Allah kimseye yasatmasın beni de en kisa zamanda kurtarsin bu durumdan
 
X