- Konu Sahibi kariyerkadin
- #1
Herkese iyi akşamlar
Ben 2019 Ekim ayında çağrı merkezinde online bir alışveriş sitesinin müşteri temsilcisi olarak çalışmaya başlamıştım. Bize girerken 2 aylığına alıyoruz, Aralık 2019da çıkaracağız demişlerdi. Kabul ettim ve çalıştığım ortamı, yaptığım işi çok seviyordum. Sonra aralık geldi çattı ama bizi ne çıkaran oldu ne de sözleşmeyi yenileyen... Birçok kişi bu belirsizliğe dayanamayıp kendileri çıktı. Ben de ev geçindiriyoruz sonuçta, bu belirsizlik nereye kadar, hep oyalanıyoruz mantığıyla işten çıkmak istedim. Biraz da arkadaşlarımın gazına geldim açıkçası... Yeni bir iş buldum ve yeni işin eğitimine başlamam için eski iş yerinden ayrılmam gerekiyordu. Vardiyalar oluşturulmuş ve haftanın ikinci günü gelmişken ben takım liderine istifa etmek istediğimi söyledim. Adam da dolayısıyla hafta sonunu bekle, artık vardiyan oluşturuldu dedi. Haklıydı ama ben biraz o an ilk iş tecrübem olması nedeniyle de artistlik yaptım ve hastayım diye çıktım gittim hafta sonuna kadar rapor aldım doktordan işe gitmedim. Sonra da istifamı verdim...
Ama diğer işte hiç mutlu olamadım, her gün eve gelip ağladım. Alışırım sandım bırakmadım bir süre. İki ay dayanabildim. Sonra virüs çıktı ve o bahaneyle oradan da ayrıldım. Home office çalışma çıktı sonra ve eski iş yerimdekiler de öyle çalışıyordu. Güncel ilan görünce eski iş yerimi özleyip hemen başvurdum ama mülakat iyi geçmesine rağmen alınmadım. Acaba ismimi kara listeye mi aldılar diye kendimi yedim hep...
Şimdi o işi çok özlüyorum. Çok başarılıydım, çok rahattım. Ve çok kurumsal, resmi, katı bir yer olmadığı için de geri dönmek için şansımı zorlayabileceğimi düşündüm. Ne kaybederim ki dedim. Bu hafta gidip takım liderini bulup konuşmayı düşünüyorum. İlanları sürekli güncel, işe alım var. O zaman daha 20 yaşındaydım, ilk tecrübemdi, doğru düşünemedim, oysaki tekrar girsem eskisinden daha özverili olacağım demek istiyorum. En fazla tekrar reddedilirim ama yaptığım çok mu özsaygısızca? Yani iş dilenmiş gibi mi olurum? Yaptığım mantıklı mı? Çok istiyorum o işi, çok pişman oldum. Gerekirse mesaiye kalır telafi ederim o derece sevdiğim ve kolay yapabildiğim bir iş...
Ben 2019 Ekim ayında çağrı merkezinde online bir alışveriş sitesinin müşteri temsilcisi olarak çalışmaya başlamıştım. Bize girerken 2 aylığına alıyoruz, Aralık 2019da çıkaracağız demişlerdi. Kabul ettim ve çalıştığım ortamı, yaptığım işi çok seviyordum. Sonra aralık geldi çattı ama bizi ne çıkaran oldu ne de sözleşmeyi yenileyen... Birçok kişi bu belirsizliğe dayanamayıp kendileri çıktı. Ben de ev geçindiriyoruz sonuçta, bu belirsizlik nereye kadar, hep oyalanıyoruz mantığıyla işten çıkmak istedim. Biraz da arkadaşlarımın gazına geldim açıkçası... Yeni bir iş buldum ve yeni işin eğitimine başlamam için eski iş yerinden ayrılmam gerekiyordu. Vardiyalar oluşturulmuş ve haftanın ikinci günü gelmişken ben takım liderine istifa etmek istediğimi söyledim. Adam da dolayısıyla hafta sonunu bekle, artık vardiyan oluşturuldu dedi. Haklıydı ama ben biraz o an ilk iş tecrübem olması nedeniyle de artistlik yaptım ve hastayım diye çıktım gittim hafta sonuna kadar rapor aldım doktordan işe gitmedim. Sonra da istifamı verdim...
Ama diğer işte hiç mutlu olamadım, her gün eve gelip ağladım. Alışırım sandım bırakmadım bir süre. İki ay dayanabildim. Sonra virüs çıktı ve o bahaneyle oradan da ayrıldım. Home office çalışma çıktı sonra ve eski iş yerimdekiler de öyle çalışıyordu. Güncel ilan görünce eski iş yerimi özleyip hemen başvurdum ama mülakat iyi geçmesine rağmen alınmadım. Acaba ismimi kara listeye mi aldılar diye kendimi yedim hep...
Şimdi o işi çok özlüyorum. Çok başarılıydım, çok rahattım. Ve çok kurumsal, resmi, katı bir yer olmadığı için de geri dönmek için şansımı zorlayabileceğimi düşündüm. Ne kaybederim ki dedim. Bu hafta gidip takım liderini bulup konuşmayı düşünüyorum. İlanları sürekli güncel, işe alım var. O zaman daha 20 yaşındaydım, ilk tecrübemdi, doğru düşünemedim, oysaki tekrar girsem eskisinden daha özverili olacağım demek istiyorum. En fazla tekrar reddedilirim ama yaptığım çok mu özsaygısızca? Yani iş dilenmiş gibi mi olurum? Yaptığım mantıklı mı? Çok istiyorum o işi, çok pişman oldum. Gerekirse mesaiye kalır telafi ederim o derece sevdiğim ve kolay yapabildiğim bir iş...