Neden saldırır dille ifade ettiniz kendinizi anlayamadım, aslında ben bi anne olarak yaşam koşullarımızın zorluğunun altında ezilip onları da ezmek durumunda (mecburiyetinde) kalıyor olmanın olumsuzluğuna değinmek istemiştim.
Sizin mesajınız ciğerime değdiği için sizden alıntılama yaptım, aslında kendimi de eleştiriyordum mesajımda.
Bekarlık hayatım boyunca, evlilik hayatım boyunca hep çalıştım, çocuklarım olduktan sonra (birer yaş arayla doğdular) bir süre çalışmaya ara verdim, boşanma kararına varmış olmam planladığım çalışma tarihini biraz daha erkene çekti sadece.
Ben çalışmaya karşı değilim ama üzerimize yüklenen "güçlü kadın olma" mahlası yüzünden minicik çocuklarımızı sıcacık yataklarından kaldırıyor olmak, bize ihtiyaçları olduğunda onlara müdahale edemiyor olmak bende vicdan azabı yaartıyor ve bir gün çocuklarım büyüdüğünde bana "güçlüsün" deseler bile ben bu vicdan azabını yaşamaktan hiç vazgeçmicem.
Yazdığım mesajda kişiliğinize bi hakarette veya ithamda bulunmak istemedim, yanlış anlaşıldıysam kusurabakmayın lütfen.