Ben böyle durumlarda içimden geldiği gibi davranırım. Şartları zorlamam.
Mesela iş yerinden bir arkadaşım vardı. Çok tatlı biri olduğunu düşündüğüm, yardimlasarak çalışmaktan keyif aldığım. Ama hiç dışarıya bir buluşma taşımadık. Benim için samimiyet o noktada kilitli mesela. Hatta bu sene başka yerde çalıştığı için özlediğime dair hal hatır mesajı bile yazdım. Görüşelim falan dedik ancak öyle kaldı. Geldi hepimizi ziyarete davetiye getirdi. Tebrik ettim mutluluklar diledim. Gelme konusuna insalllah dedim. Kinasina da nikahına da gidemedim.
Ama hediye için ortak para toplanıyordu. Katıldım.
Sonra hiç bir özel açıklama yapmadim ama gelemedim diye.
Bugun bir yerde karsilassak guzel hoş sohbet eder nasıl gidiyor diye sorarım. Kusura bakma gelmek nasip olmadı der kapatırım.
Yani benim kapatmam yeterli esasen onun içinde ne düşündüğünün çok önemi yok:)