- 26 Ağustos 2022
- 246
- 46
-
- Konu Sahibi Sihirlikutu
- #1
Gerçekten birine zarar vermem ya da kendimi öldürmem değil mi? Psikoloğuma da psikiyatra da defalarca soruyorum bunu. Çıldıracak gibi hissediyorum. Hastaneye yatıracaklar beni en sonunda diye de korkuyorum. Her şeyden korkuyorum. Ama kurtulmak yaşamak istiyorum.Merhaba. Öncelikle yaşadığınız şeyleri çoğu kişi yaşıyor. Anlatıyolar ya da anlatmıyolar. Çağımızın hastalığı bu malesef. Beyin kontrol ediyim derken daha da büyük bi bataklığa sürükleniyo ve deliricek gibi oluyosun. Sizi anlayabiliyorum. Şu dönemde ilk mudahelenin psikiyatrik olması iyi olmuş. İlaçların etki göstermesi en aşağı 2 ay. Ben de aynı süreçten geçtim, takıntı değildi ama depresyondu. Sabır isteyen bi süreç size şuan ne desem de fayda etmez. Ama bilişsel davranışcı terapi baya etkili bi uygulama terapi almaya devam etmenizi tavsiye ederim. Biraz zaman biraz çapa. Kendinizi salmayın yeter ki. Uğraşıcak bişeyiniz olsun. İşe başlayınca mecbur daha güçlü olursunuz öyle düşünün
terapilerinizi aksatmayalım lütfen. ilaçlarınızı da düzenli kullanın. böyle devam ederse zarar vermezsiniz. geçmiş olsun çokGerçekten birine zarar vermem ya da kendimi öldürmem değil mi? Psikoloğuma da psikiyatra da defalarca soruyorum bunu. Çıldıracak gibi hissediyorum. Hastaneye yatıracaklar beni en sonunda diye de korkuyorum. Her şeyden korkuyorum. Ama kurtulmak yaşamak istiyorum.
Çok teşekkür ederim. Bir an önce geçse gitse...terapilerinizi aksatmayalım lütfen. ilaçlarınızı da düzenli kullanın. böyle devam ederse zarar vermezsiniz. geçmiş olsun çok
Endişe etmeyin gerçekten intihar edenler ya da baskasına zarar verenler bu korkuya kapılmazlar. Bunu yapmıycak olanlar en büyük korkuyu yaşayanlardırGerçekten birine zarar vermem ya da kendimi öldürmem değil mi? Psikoloğuma da psikiyatra da defalarca soruyorum bunu. Çıldıracak gibi hissediyorum. Hastaneye yatıracaklar beni en sonunda diye de korkuyorum. Her şeyden korkuyorum. Ama kurtulmak yaşamak istiyorum.
Peki panik atak hastalarında bu şekilde zarar verir miyim, kendime de bir şey yapar mıyım korkusu olur mu? Bu takıntılıca değil mi? Mesela insanlarla sohbet etmek beni o an için çok rahatlatıyor. Olabildiğince yalnız kalmamaya çalışıyorum. Demin işe başlama tarihimi de 1 Mart'a erteledim. İlacımı 12 sinde kullanmaya başladım. 1 Mart'a kadar etki eder mi dersiniz?İlaç zaten hemen etki etmiyor. Bir kaç güne rahatlar vücudunuz ve zihniniz. Kendi kendinize evham yapmayın panik atak hastasıyım kimseyi öldürmezler Allah'ın CC izniyle.
Sakin kalmaya çalışın. Hepimizin başına geliyor olaylar güçlü olmaya çalışın
Defalarca psikiyatrım da söyledi. Bunları başkalarından da ısrarla duymak istiyorum. Ne illet bir hastalıkmış.Endişe etmeyin gerçekten intihar edenler ya da baskasına zarar verenler bu korkuya kapılmazlar. Bunu yapmıycak olanlar en büyük korkuyu yaşayanlardır
Depresyonun en yoğun zamanında annemden babamdan eşimden kardeşimden defalarca duyduğum sorunun cevabını her seferinde yüzlerce kere sordum. Sizi anlıyorum. Geçicek hiç merak etmeyin. Geçicek mi? Diye sorardım. Gözümde yaşla yazıyorum bunları. Her seferinde geçicek derlerdi ama ben yine de sorardım. Psikiyatrik hastalıklar çooook zor.Defalarca psikiyatrım da söyledi. Bunları başkalarından da ısrarla duymak istiyorum. Ne illet bir hastalıkmış.
Geçsin, bir an önce geçsin. Böyle yaşamak çok zor. Sizinle konuşmak, bunu yaşamış birileriyle konuşmak rahatlatır beni...Depresyonun en yoğun zamanında annemden babamdan eşimden kardeşimden defalarca duyduğum sorunun cevabını her seferinde yüzlerce kere sordum. Sizi anlıyorum. Geçicek hiç merak etmeyin. Geçicek mi? Diye sorardım. Gözümde yaşla yazıyorum bunları. Her seferinde geçicek derlerdi ama ben yine de sorardım. Psikiyatrik hastalıklar çooook zor.
diyebileceğim tek şey şu olurdu yeni bir başlangıç yapın yeni iş yeni cevre,sizi mutsuzluğa umutsuzluğa iten ne varsa geride bırakın çünkü onlar bir yere gitmiyor siz düşündükçe yanınızdalar düşünmemek zor biliyorum ama oldular ve geride kaldılar ilaç fln değil çözüm tek çözüm sizde o da iradeniz siz bundan sonra yeni bir bakış açısıyla yeni bir başlangıç yapın zevk almaya bakın doğru hepimiz ölecez ama madem hepimiz ölecez öncesinde iyi yaşayalım o da güzel siz pozitif olun dünya güzel olsunMerhaba,
Üst üste yaşadığım travmalarımı öncelikle anlatmak istiyorum. Geçen yılın Ocak ayında işten çıkarıldım. Nisan 31 de babam vefat etti. 20 dakika önce konuştuğum adamı benim yatağımda yatmış ve sesi bile çıkmadan ölmüş vaziyette buldum. Kalp krizi. Babamdan 22 gün önce de 5 yıldır evlat gibi baktığım köpeğim vefat etmişti. Yaklaşık 1 yıldır evdeyim. Bir erkek arkadaşım var. Sağ olsun iyi biri. Aramızda hiç problem yok. Zaten onunla tanıştıktan sonra işten çıkarılma, babamın ölümü vs. gerçekleşti. Hep yanımda olmaya çalıştı. Destek verdi bana. Babam vefat ettikten sonra biraz kendime gelebilmem için tatillere götürdü. Kafam dağılsın diye sırf. Ancak o ölümden sonra ben çok fazla ölümden sonra ne oluyor, madem öleceğiz neden bu çaba vs.gibi düşünceleri aklımdan atamadım. Yaptığım hiçbir şeyin anlamı yoktu. Ayaklarım beni bir yerlere götürüyordu ama içim ölmüştü, keyif almıyordum. Böyle 7 ay geçti. İş görüşmelerine gittim, kendimi olabildiğince zorladım, ayağa kalk diye telkin ettim. Dışarıya da çıktım, eğlenmeye de çalıştım. Ama o beyin mutsuzluğu gitmedi gitmedi gitmedi. Bu arada 6 aydır pro... 20 mg diye bir ilaç kullanıyordum doktorumun tavsiyesiyle. O ilacı daha önce üniversite zamanımda çok endişeli olduğum için kullanmıştım, işe de yaramıştı, çok iyiydim. Ama bu sefer asla yaramadı.
Babacığım sağlığında çok endişeli, aşırı evhamlı, takıntılı bir adamdı. Bize bir şey olacağına dair çok ciddi takıntıları vardı. Mesela ocağı defalarca kontrol etmek, uyuduğumuzda iyi olup olmadığımızı öğrenmek için bizi uyandırıp ses vermemizi istemek gibi gibi. Bu çocukluğumdan beri böyleydi.
Bu ruh haliyle 2 ay önce ilk kez panik atak geçirdim. Hayatımda ilk kez nefes alamayıp kalp krizi geçirdiğimi düşündüm ve soluğu acilde aldım. EKG çekildi vs. tabii hiçbir şey çıkmadı. Zaten 20 dakika nefes alamayan biri ölür düşüncesiyle, bunun panik atak olduğunu ilk atağımda anladım. Sonrasında beni bu ataklar sinemada, metrobüste de ele geçirmeye çalıştı ancak ben panik atak olduğunu bildiğimden izin vermedim. Bir şekilde savuşturdum. Sonrasında bana nefes alamama vs.gibi şeylerle değil takıntılı düşüncelerle gelmeye başladı. Anneme kedilerime zarar verir miyim düşüncesi ile çarpıntı ve aşırı bir korku yaşıyordum. İntihar eder miyim? Kendimi öldürür müyüm düşüncesiyle de korku yaşıyordum. Yapmayacağımı biliyorum ama o atak sırasında gel de bana anlat bunları. Şizofreni başlangıcı mıyım diye korkuyordum ve vücudum zangır zangır titriyordu. Bu arada bütün bu ataklar gün boyu bile devam ediyor bazen. Karşı koyması aşırı zor.
Online psikolog randevusu aldım. Bir seans konuştuk 45 dakika. Bana bilişsel davranış terapisi uygulayacağını söyledi ama 2.seanstan önce psikiyatra da görünmemi istedi. İyi bir psikiyatr buldum, gittim. Beni çok iyi dinledi. Belki 1,5 saat. Lustr.... 50 mg yazdı. Çarpıntılarım için Didera... yazdı. İlacımı kullanmaya başlayalı 4 gün oldu. Ataklarımda hiçbir değişiklik yok. Çok kötüyüm. Ben bu hastalığımdan önce gittiğim bir iş görüşmemden dün olumlu sonuç aldım. Pazartesi başlamamı istiyorlar. Ama inanın her şeyden korkan, saçma sapan takıntılı düşüncelerimden atak geçiren biri olarak elim kolum bağlı ne yapacağımı bilmiyorum. Allahım yardım et diyorum sadece. Çok korkuyorum bundan kurtulamamaktan. Lütfen bunu bir şekilde aşmış kişiler yardım etsin bana. Bir şeyler desin.
Size ne teşhis konuldu? O korku geldiğinde neler hissediyorsunuz fizyolojik olarak?Sağlık herşeyin başında gelir bende tedavi görüyorum şuan kendime zarar verme korkum olduğu için tedavilerinize dikkat edin ani ilaç
bırakmayın sakın
İnanın bu hastalıktan önce o kadar pozitif mutlu, başkalarına nefes egzersizleri meditasyonlar öneren cıvıl cıvıl bir insandım. Öyle bir çöktüm ki kendim de şaşırıyorum.diyebileceğim tek şey şu olurdu yeni bir başlangıç yapın yeni iş yeni cevre,sizi mutsuzluğa umutsuzluğa iten ne varsa geride bırakın çünkü onlar bir yere gitmiyor siz düşündükçe yanınızdalar düşünmemek zor biliyorum ama oldular ve geride kaldılar ilaç fln değil çözüm tek çözüm sizde o da iradeniz siz bundan sonra yeni bir bakış açısıyla yeni bir başlangıç yapın zevk almaya bakın doğru hepimiz ölecez ama madem hepimiz ölecez öncesinde iyi yaşayalım o da güzel siz pozitif olun dünya güzel olsun
Yanınızdayım. Her zaman bana yazabilirsiniz. Aynı süreci yaşadım. Bi nebze iyi hissettiriyorsa ne mutlu banaGeçsin, bir an önce geçsin. Böyle yaşamak çok zor. Sizinle konuşmak, bunu yaşamış birileriyle konuşmak rahatlatır beni...
Tekrar öyle oluyorsunuz merak etmeyin. Hatta eskisinden de iyiİnanın bu hastalıktan önce o kadar pozitif mutlu, başkalarına nefes egzersizleri meditasyonlar öneren cıvıl cıvıl bir insandım. Öyle bir çöktüm ki kendim de şaşırıyorum.
Şu an ağlamak istiyorum. Yanınızdayım kelimesini okuduktan sonra çok duygulandım. Ama ağlayamıyorum. Çok iyi ve sağ duyulu bir insansınız.Yanınızdayım. Her zaman bana yazabilirsiniz. Aynı süreci yaşadım. Bi nebze iyi hissettiriyorsa ne mutlu bana