İyi hissetmek diye bir kitap var.(Dr david burns )online pdf bulabilirsiniz.duygudurum hk cok basarili dunyaca unlu bir kitapGerçekten birine zarar vermem ya da kendimi öldürmem değil mi? Psikoloğuma da psikiyatra da defalarca soruyorum bunu. Çıldıracak gibi hissediyorum. Hastaneye yatıracaklar beni en sonunda diye de korkuyorum. Her şeyden korkuyorum. Ama kurtulmak yaşamak istiyorum.
Konu sahibi, umarım iyisinizdirSize de hatırlatmak kesinlikle istemiyorum bu durumu. Tekrar nüksetmesini hiç istemem. Nasıl bir bela olduğunu maalesef bu günlerde deneyimliyorum. Ancak başkalarının da bu durumu yaşadığını bilmek, özellikle de kurtulduklarını bilmek beni rahatlatıyor. Bu sabah 6 buçukta uyandım, dün de aşırı yorgundum oysaki öğlene kadar uyurum diye düşünüyordum. Ama uyumak ne mümkün. Bir çarpıntı, intihar eder miyim düşünceleri başladı. Tam 1 saat. 7 de zaten ilaç alıyordum, aldim, dideral içtim bir tane de. Şimdi daha sakin ve iyiyim. Ama sin 3 4 gündür gün içinde tekrarlıyor maalesef. Bir gün bile tekrarlamasa içimde o kadar büyük bir umut ışığı yanacak ki. Tekrar hayata dönecek miyim? Çalışıp verimli başarılı olacak mıyım? Bunlara çok hasret kaldım. Beynimi artık kontrol edebilmek istiyorum.
Aynılarını bende doğum sonrası yaşadım doktora gittim bana OKB tanısı konuldu ama yanlış yönlendirmim sizinkide ona benziyor siz yine uzmana başvurun büyük ihtimal ilaç yazar bende bu zarar verir miyim dusuncesinden nerdeyse intihar edecektim baş edemiyordum ama şuan çok şükür çok iyiyim ama tedavi gerek kesinlikle kendi kendine gecmezGerçekten birine zarar vermem ya da kendimi öldürmem değil mi? Psikoloğuma da psikiyatra da defalarca soruyorum bunu. Çıldıracak gibi hissediyorum. Hastaneye yatıracaklar beni en sonunda diye de korkuyorum. Her şeyden korkuyorum. Ama kurtulmak yaşamak istiyorum.
Teshisiniz ne tam olarak ben de benzeri şeyler yasiyorumMerhaba,
Üst üste yaşadığım travmalarımı öncelikle anlatmak istiyorum. Geçen yılın Ocak ayında işten çıkarıldım. Nisan 31 de babam vefat etti. 20 dakika önce konuştuğum adamı benim yatağımda yatmış ve sesi bile çıkmadan ölmüş vaziyette buldum. Kalp krizi. Babamdan 22 gün önce de 5 yıldır evlat gibi baktığım köpeğim vefat etmişti. Yaklaşık 1 yıldır evdeyim. Bir erkek arkadaşım var. Sağ olsun iyi biri. Aramızda hiç problem yok. Zaten onunla tanıştıktan sonra işten çıkarılma, babamın ölümü vs. gerçekleşti. Hep yanımda olmaya çalıştı. Destek verdi bana. Babam vefat ettikten sonra biraz kendime gelebilmem için tatillere götürdü. Kafam dağılsın diye sırf. Ancak o ölümden sonra ben çok fazla ölümden sonra ne oluyor, madem öleceğiz neden bu çaba vs.gibi düşünceleri aklımdan atamadım. Yaptığım hiçbir şeyin anlamı yoktu. Ayaklarım beni bir yerlere götürüyordu ama içim ölmüştü, keyif almıyordum. Böyle 7 ay geçti. İş görüşmelerine gittim, kendimi olabildiğince zorladım, ayağa kalk diye telkin ettim. Dışarıya da çıktım, eğlenmeye de çalıştım. Ama o beyin mutsuzluğu gitmedi gitmedi gitmedi. Bu arada 6 aydır pro... 20 mg diye bir ilaç kullanıyordum doktorumun tavsiyesiyle. O ilacı daha önce üniversite zamanımda çok endişeli olduğum için kullanmıştım, işe de yaramıştı, çok iyiydim. Ama bu sefer asla yaramadı.
Babacığım sağlığında çok endişeli, aşırı evhamlı, takıntılı bir adamdı. Bize bir şey olacağına dair çok ciddi takıntıları vardı. Mesela ocağı defalarca kontrol etmek, uyuduğumuzda iyi olup olmadığımızı öğrenmek için bizi uyandırıp ses vermemizi istemek gibi gibi. Bu çocukluğumdan beri böyleydi.
Bu ruh haliyle 2 ay önce ilk kez panik atak geçirdim. Hayatımda ilk kez nefes alamayıp kalp krizi geçirdiğimi düşündüm ve soluğu acilde aldım. EKG çekildi vs. tabii hiçbir şey çıkmadı. Zaten 20 dakika nefes alamayan biri ölür düşüncesiyle, bunun panik atak olduğunu ilk atağımda anladım. Sonrasında beni bu ataklar sinemada, metrobüste de ele geçirmeye çalıştı ancak ben panik atak olduğunu bildiğimden izin vermedim. Bir şekilde savuşturdum. Sonrasında bana nefes alamama vs.gibi şeylerle değil takıntılı düşüncelerle gelmeye başladı. Anneme kedilerime zarar verir miyim düşüncesi ile çarpıntı ve aşırı bir korku yaşıyordum. İntihar eder miyim? Kendimi öldürür müyüm düşüncesiyle de korku yaşıyordum. Yapmayacağımı biliyorum ama o atak sırasında gel de bana anlat bunları. Şizofreni başlangıcı mıyım diye korkuyordum ve vücudum zangır zangır titriyordu. Bu arada bütün bu ataklar gün boyu bile devam ediyor bazen. Karşı koyması aşırı zor.
Online psikolog randevusu aldım. Bir seans konuştuk 45 dakika. Bana bilişsel davranış terapisi uygulayacağını söyledi ama 2.seanstan önce psikiyatra da görünmemi istedi. İyi bir psikiyatr buldum, gittim. Beni çok iyi dinledi. Belki 1,5 saat. Lustr.... 50 mg yazdı. Çarpıntılarım için Didera... yazdı. İlacımı kullanmaya başlayalı 4 gün oldu. Ataklarımda hiçbir değişiklik yok. Çok kötüyüm. Ben bu hastalığımdan önce gittiğim bir iş görüşmemden dün olumlu sonuç aldım. Pazartesi başlamamı istiyorlar. Ama inanın her şeyden korkan, saçma sapan takıntılı düşüncelerimden atak geçiren biri olarak elim kolum bağlı ne yapacağımı bilmiyorum. Allahım yardım et diyorum sadece. Çok korkuyorum bundan kurtulamamaktan. Lütfen bunu bir şekilde aşmış kişiler yardım etsin bana. Bir şeyler desin.
Teshisiniz ne tam olarak ben de benzeri şeyler yasiyorum
Merhaba nasılsınızMerhaba,
Üst üste yaşadığım travmalarımı öncelikle anlatmak istiyorum. Geçen yılın Ocak ayında işten çıkarıldım. Nisan 31 de babam vefat etti. 20 dakika önce konuştuğum adamı benim yatağımda yatmış ve sesi bile çıkmadan ölmüş vaziyette buldum. Kalp krizi. Babamdan 22 gün önce de 5 yıldır evlat gibi baktığım köpeğim vefat etmişti. Yaklaşık 1 yıldır evdeyim. Bir erkek arkadaşım var. Sağ olsun iyi biri. Aramızda hiç problem yok. Zaten onunla tanıştıktan sonra işten çıkarılma, babamın ölümü vs. gerçekleşti. Hep yanımda olmaya çalıştı. Destek verdi bana. Babam vefat ettikten sonra biraz kendime gelebilmem için tatillere götürdü. Kafam dağılsın diye sırf. Ancak o ölümden sonra ben çok fazla ölümden sonra ne oluyor, madem öleceğiz neden bu çaba vs.gibi düşünceleri aklımdan atamadım. Yaptığım hiçbir şeyin anlamı yoktu. Ayaklarım beni bir yerlere götürüyordu ama içim ölmüştü, keyif almıyordum. Böyle 7 ay geçti. İş görüşmelerine gittim, kendimi olabildiğince zorladım, ayağa kalk diye telkin ettim. Dışarıya da çıktım, eğlenmeye de çalıştım. Ama o beyin mutsuzluğu gitmedi gitmedi gitmedi. Bu arada 6 aydır pro... 20 mg diye bir ilaç kullanıyordum doktorumun tavsiyesiyle. O ilacı daha önce üniversite zamanımda çok endişeli olduğum için kullanmıştım, işe de yaramıştı, çok iyiydim. Ama bu sefer asla yaramadı.
Babacığım sağlığında çok endişeli, aşırı evhamlı, takıntılı bir adamdı. Bize bir şey olacağına dair çok ciddi takıntıları vardı. Mesela ocağı defalarca kontrol etmek, uyuduğumuzda iyi olup olmadığımızı öğrenmek için bizi uyandırıp ses vermemizi istemek gibi gibi. Bu çocukluğumdan beri böyleydi.
Bu ruh haliyle 2 ay önce ilk kez panik atak geçirdim. Hayatımda ilk kez nefes alamayıp kalp krizi geçirdiğimi düşündüm ve soluğu acilde aldım. EKG çekildi vs. tabii hiçbir şey çıkmadı. Zaten 20 dakika nefes alamayan biri ölür düşüncesiyle, bunun panik atak olduğunu ilk atağımda anladım. Sonrasında beni bu ataklar sinemada, metrobüste de ele geçirmeye çalıştı ancak ben panik atak olduğunu bildiğimden izin vermedim. Bir şekilde savuşturdum. Sonrasında bana nefes alamama vs.gibi şeylerle değil takıntılı düşüncelerle gelmeye başladı. Anneme kedilerime zarar verir miyim düşüncesi ile çarpıntı ve aşırı bir korku yaşıyordum. İntihar eder miyim? Kendimi öldürür müyüm düşüncesiyle de korku yaşıyordum. Yapmayacağımı biliyorum ama o atak sırasında gel de bana anlat bunları. Şizofreni başlangıcı mıyım diye korkuyordum ve vücudum zangır zangır titriyordu. Bu arada bütün bu ataklar gün boyu bile devam ediyor bazen. Karşı koyması aşırı zor.
Online psikolog randevusu aldım. Bir seans konuştuk 45 dakika. Bana bilişsel davranış terapisi uygulayacağını söyledi ama 2.seanstan önce psikiyatra da görünmemi istedi. İyi bir psikiyatr buldum, gittim. Beni çok iyi dinledi. Belki 1,5 saat. Lustr.... 50 mg yazdı. Çarpıntılarım için Didera... yazdı. İlacımı kullanmaya başlayalı 4 gün oldu. Ataklarımda hiçbir değişiklik yok. Çok kötüyüm. Ben bu hastalığımdan önce gittiğim bir iş görüşmemden dün olumlu sonuç aldım. Pazartesi başlamamı istiyorlar. Ama inanın her şeyden korkan, saçma sapan takıntılı düşüncelerimden atak geçiren biri olarak elim kolum bağlı ne yapacağımı bilmiyorum. Allahım yardım et diyorum sadece. Çok korkuyorum bundan kurtulamamaktan. Lütfen bunu bir şekilde aşmış kişiler yardım etsin bana. Bir şeyler desin.
Regl döneminde atak zaman zaman yokladı ama alıştım artık. Şuan iyiyim, yalnız herhangi bir belirsizlik veya sorun yaşadığımda kendimi bitkin, yılgın, endişeli hissediyorum. Kalp çarpıntım oluyor, ne yapacağımı bilemiyorum.Merhaba nasılsınız
İlaç kullanıyormusunuzRegl döneminde atak zaman zaman yokladı ama alıştım artık. Şuan iyiyim, yalnız herhangi bir belirsizlik veya sorun yaşadığımda kendimi bitkin, yılgın, endişeli hissediyorum. Kalp çarpıntım oluyor, ne yapacağımı bilemiyorum.
Hala kullanıyorum ama artık bırakmak istiyorum.İlaç kullanıyormusunuz
İyileştiniz miHala kullanıyorum ama artık bırakmak istiyorum.
Merhaba nasılsınız hangi ilaçları kullandınız ne zaman etkisini gördünüzAynılarını bende doğum sonrası yaşadım doktora gittim bana OKB tanısı konuldu ama yanlış yönlendirmim sizinkide ona benziyor siz yine uzmana başvurun büyük ihtimal ilaç yazar bende bu zarar verir miyim dusuncesinden nerdeyse intihar edecektim baş edemiyordum ama şuan çok şükür çok iyiyim ama tedavi gerek kesinlikle kendi kendine gecmez
Merhabalr evet ıyılestım özelden yazarsınız yardımcı olayımMerhaba nasılsınız hangi ilaçları kullandınız ne zaman etkisini gördünüz
Merhabalar, benimle de süreci özelden paylasir misiniz? Suan hala tedaviye devam ediyor musunuz?Merhabalr evet ıyılestım özelden yazarsınız yardımcı olayım