İnsanlardan nefret ediyorum ... Kalbime, biri eliyle bastırıyor sanki .

canım yazdıklarını okudum ve inan tuylerım urperdıı bır öncekı konunuda okudum inan senı çok taktır ettım bır kere babanın o kadar yaptığı ettıği seylere karsı ona olan sevgıne hayran kaldımm en önemlısı o kadar küçük yasta bu kadar buyuk sorunların içersınde ayakta kalmana gıpta ile bakıorum kendımı senın yerıne koydum bır an ama inan ben senın kadar güçlü kalamazdım senı tebrık edıorum her seye rağmen hala ayakta kalmaya çalışıosun dım dık durmaya çalıosun buda senı taktır etmeye yeter de artardılerım kı hayat bır gun sanada gülsün ve allahım karsına öle bırını çıkarsınkı bu yasadıklarını zıhnınden alsın gtsın hayat dıledığın ne varsa versın sana neyı yasamak istıorsan onu sunsun tabağına bundan sonra umarım hayatın bundan sonra yoluna grer ve sende mutluluğu tadarsın bır gun
 

Ahhh canım. Her yerde anlatma. Nolur anlatma. Gözü değer insanların. Kötü niyetten değil, imrendikleri için değer. Maşallah yarabbim. Allah nazarlardan saklasın eşini ve seni inşallah. Allahım bana da böyle bir eş nasip etsin inşallah amin. Ben de seni yakın hissettim gerçekten. Yok yaşanılanlardan değil farkı bir his. Fotoğraftaki sen miisn?
 

Canım benim... Çok teşekkür ederim. İnan bana senin kalbinin güzelliği bu söylediklerin. Ve eğer böyle güzelse kalbin eminim sen de benim gibi güçlü kalırdın. Sırf babam değil, birini sevdiğim zaman, ne yaparsa yapsın yine vazgeçemiyorum. Bağlılık sorunum var. Çok bağlanıyorum. Ben eşyalarıma bile çok bağlıyım. Nasıl diyim, bir kazağımı çok seveyim ama ütüden yanmış olsun,giyilmeyecek halde olsun ben onu atamam bir süre biliyor musun ? Ne bunun adı, hastalık bu bence.Adını bilmiyorum bu hastalığın . Amin yarabbim, ALLAHIM sana da bu güzel kalbinin ekmeğini, karşılığını versin. Dilediğin güzellikler seninle olsun canım....
 

yok canım değilim ama bi benzeriyim :).. inşallah güzelim inşallah eşim hep der Allah sevdiği kuluna çile çektirir sınarmış ve çekemeyeceği yükü de yüklemezmiş omuzlarına diye inan ki öyle bitanem.. senin sonun da iyi olucak canım ben inanıyorum.. tek isteğim bi evlat sahibi olmak.. inşallah onun da zamanı var Allah ol demeyınce olmuyor..
 
Konularda şarkı paylaşmak yasak mı bilmiyorum, Yasaksa şimdiden yetkili kişiden özür diliyorum. Yasaksa, kaldırabilirler şarkımı. Ama bu gece ard arda bu şarkıyı dinliyorum.... Şarkının başı üzüntülü olsa da, Son iki cümlesi bana güç veriyor. Belki size de güç verir.


[video=youtube_share;Ko5fVamWT-E]http://youtu.be/Ko5fVamWT-E[/video]

Karanlığın içinde bir ışık söyle hiç yok mu ?
Sonunda bu savaşı kazanmak bu kadar zor mu ?
 


Benzerisin madem, söyleyim. Çok güzelsin canım. :) Maşallah. Gerçekten doğru mudur acaba? Annem de hep öyle söyler. Sevdiği kuluna çektirir mi gerçekten ? Yani çekmeyenleri sevmiyor o zaman. Hep düşünmüşümdür. Benim de tek istediğim evlat sahibi olmak aslında Ama bunun için eş lazım ya... Ondan onu da istiyorum mecburen :)
 

dertsiz insan yok ki tatlım hayatı dört dörtlük yaşasaydık ne anlamı kalırdı ki.. bence bizi daha çok seviyor annen de söylüyorsa kesinlikle doğrudur.. benim eşim söyledi annen onayladı :) artık tamamen inanabiliriz :)
 

Hehe :) Evet ben dört dörtlük zaten yaşamak istemem dört üçlük olsun ama yine de :) dört ikilik-birlik olmasın :/ Çok mutlu olursam, şiir-yazı yazamam. Ve bu benim açımdan kötü olur. Çünkü yazmayı seviyorum. En güzel motivasyon benim için. Artık tamamen inanıyorum bu söze.
Düşündüm de babamın eski eşinin şuan hiçbir sıkıntısı yok. Kadının parası pulu herşeyi yerinde. Düşününce eşinle annemin söylediği söz doğru bence de.
 
İki konunu da okudum ve bu yaşta ne kadar olgun,
ne kadar güçlü olduğuna gıpta ile şaşırdım.
Gerçekten çok takdir ettim,kendini ifade ediş biçimini,
hayata karşı tutunuşunu,bütün iniş çıkışlarına rağmen
ayakta kalma mücadeleni ve vakur duruşunu...
sakın pes etme olur mu,sakın vazgeçme hayata tutunmaktan.
Daha gidecek çok yolun,yaşayıp görecek çok şeyin var.
Ve kendini sakın şanssız doğanlardan hissetme.
Şanslısın aslında,yaşadıklarıyla erken büyümek zorunda kalan herkes kadar.
Ben çok eminim senin çok güzel bir evliliğin olacağına.
Çok mutlu,çok dingin bir hayat kuracağına.
Ama işte şimdi,tam da şu sıralar öyle kritik bir dönemdesin ki,
her zamankinden daha savunmasız,daha hata yapabilitesi olan bir dönemindesin.
Sakın gaflete kapılıp,boşluğa düşüp sırf o evden o kadından kurtulmak adına yanlış bir karar verme olur mu.
Kendini dinleme bu aralar,duygusal düşünme.
Kişisel de alma yapılanları.Baban zaafları olan bir adam,
zeynep ve türevleri kadınlar da bu zaafları çok iyi kullanan avcılar...
sen sakın duygusal boşluğa kapılıp,hayatının şekillenmesinde çok önemli olan şu yaşlarında
seni etkilemelerine izin verme.
Ne yapıyorsun,okuyor musun?çalışıyor musun?
Her ne yapıyorsan ona yoğunlaş ve iyi yapmaya çalış.
Senin hayatın baban ve sevgililerinden ibaret değil ki!
Babandan da şefkat beklemekten vazgeç olur mu,
bazı babalar böyledir,kendi zaaflarına yenik düşüp
anlık mutluluklarını tatmin etme çabalarından çocuklarına bile gereken özeni göstermeye vakit ayıramazlar.
Babanı da böyle kabul et.Bırak hatalarını kendisi farketsin.
Sen dile getirdikçe aranızda ki mesafeler dağ olur.
Hiç aşamazsın.Yetemezsin onun gözünü açmaya.Bırak baban da hayattan kendisine düşen payı alsın.
Çok şey yazabilirim sana bu konuda ama senden yaşça büyük biri olarak kabul edersen bir abla tavsiyesi;
Sen babana hiç benzemeyen birini seç olur mu,daha sakin,daha dingin,daha sıradan bir hayat kur.
Varsın sana 3500 liralık değerli takılar almasın,sana değerini maddiyatla hissettirmesin.
Ama çocuklarına mükemmel bir baba,sana sırtını güvenle yaslayabileceğin bir eş olsun.
Hayatında buna çok dikkat lütfen.Çünkü konumun,sıfatın,ünvanın,kariyerin,titrin ne olursa olsun
yanlış bir evlilik yaptığında hepsi uçar gider.
Ve hiçbirinin önemi,anlamı kalmaz.
Sen bunun ayırdını yapabilecek kapasitedesin.
Yeter ki bu dönemi en az hasarla atlatıp,hayatını doğru şekillendir.
 

eh yanii ) sonumuz ıyı olsun yeter ki parayı pulu yıyecek kadınlar belli zaten :)
 


O kadar güzel, o kadar uzun ve o kadar içten yazmışsınız ki... Yazılarınız resmen ben şevkat akıyorum diyor. Ben merhametliyim diye bağırıyor. Şevkatinizin sıcaklığını oturduğum yerden hissettim. Bence de şanslıyım aslında, eğer Allah bunları vermeseydi, ayırt edebilme becerim olmayabilirdi belki.
İleriyi göremeyen, kör biri olurdum belki. Ve o zaman bir çok hata yapar günahkar olurdum belki. Asla, pişman değilim ve asla kızmıyorum Allaha. Hatta bazen ona diyorum "beni sevdiğini biliyorum ! Ama artık beni sevgimle sınama, öğrenemeyeceğim işte kimseyi kendimden çok sevmemeyi, sınama beni sevgiyle.Hem korkma senden çok kimseyi sevmiyorum,sevemem" diyorum. Allahın beni çoooooook sevdiğini , çok derinlerde hissediyorum. Zaten onu düşününce ışıkla çevreleniyorum sanki. Dedim ya, annem ve Allah inancım bu kadar çok olmasa asla şuanda burada bunları yazıyor olmazdım ben. Çünkü hayatımın belli ve sık dönemlerinde pilimin bittiğini hissettim çoğu zaman. Hayatım boyunca hep mutsuzdum diyemem. Mutlu da oldum. Ama hiçbir zaman, hiçbir şeyi takmadığım olmadı. Merak etmeyin, Allahın izniyle, öyle bir hata yapmayacağım inşallah. Sırf kurtulmak , sığınmak adına kötü biriyle yuva kurmayacağım. Allahımın, bu kadarına izin vereceğini sanmıyorum. Ve hep dedim, diyorum; Annemle babamın 2 evliliğinde de kuramadığı güzel yuvayı, Allah bana nasip edecek,biliyorum. Asla... Maddiyat değil eşimden beklediğim, sevsin ,seveyim. Normal ihtiyaçlarımı karşılayalım hayatımızı idare edelim. Lükse gerek yok.Başımızı sokacak bir evimiz olsun, güvende olalım yeter. Okuyorum, son senem inşallah. Çalışmaya başlayacağım da, kendimi hiç hazır hissetmiyorum. İş dünyası da acımasız bir dünya bilirsiniz. Ordaki kötü insanlarla karşılaşmaya hazır değilim sanki :) Nasıl derler? Ekmek aslanın ağzında. Ve o ekmeği alabilmek için , insanlar birbirlerinin canlarını yakıyor, birbirlerinin günahlarına giriyorlar. Ben de yumuşak başlı olduğum için korkuyorum iş hayatından. Canı yanan olmaktan. Ama herşeyin bir zamanı var. Zamanı gelince herşey hayırlısı ile olur. Teşekkür ederim uzun,içten,şevkatli,anaç yorumunuz için.....
 
 

tanimiyorum 20 yil gecti aradan ...evet zaten oyle dusunmesem yenilirdim sadece allahin adeletine inaniyorum birgun herkes hakettigini bulcak ....bendede öyleydi seni cok iyi anliyorum ama lutfen susma illerde buyuk sorunlar yaratiyor kitap da alabilirsin tedavi olanana kadar bu yonde kitaplarda var yol gosteren simdiki suskunluk aslinda tehlike sessiz suskunluk ,.. simdi hersey iyi ama izler var hayati cogu zaman zorlastiran yorucu kilan, yara acan bir insandi yarama merhem olan yine bir insan ve inancim
 
Son mesajında kendimi gördüm sanki.
Şu iş hayatından korkan masum köylü hali:)
Ama bunu yen mutlaka,bunu o yaşlarda yenemezsen
bu korku çöreklenip kalıyor hayatına.
Bir iki girişimden sonra zaten az olan hırsın bitiyor.
İsteğin yok oluyor ve bu parlayan ışığınla dört duvar arasında köreliyorsun zamanla.
Aslında körelmek yanlış bir deyim oldu.
Ama işte enerjini kendi kendine tüketmek,
bazılarından çok farklı çok özelken,
onlardan çok başka bir hayat sürmek.
kendini köreltmek oluyor belki.Ben bunu yaptım.
Pişman mıyım?Zaman zaman...
Çünkü benim ki tercihti.Hep,sana anlattığım gibi sakin,dingin,
iş hayatının karmaşasından,tozundan dumanından,hırsından,hoyratlığından uzak,
yara almadan yaşayabileceğim küçük bir dünyam olsun istedim.
Başardım da,bağlılığından hiç şüphe etmeyeceğim,beni benden çok düşünen,
pazara birlikte çıkabildiğim,ev işlerinde bana yardım eden,
hastalandığımda sıcak su torbamdan,vitaminlerime kadar düşünen bir eşe sahip oldum.
Galiba çocuğum olana kadar hayatta ki tek ve en büyük başarım da evliliğim:)
Sıradan bir hayatın,huzurlu küçük bir dünyanın insanları olduk.
İyi ki böyle kurduk dünyamızı.Fazlasının çok da mutluluk getirmediğini,aksine huzur kaçırdığını biliyorum çünkü.
Ama dedim ya zaman zaman da ''harcanıyorum buralarda''geyiğini yaparken içim burkulmuyor değil hani.
Geç değil tabi yaşım da çok kemale ermedi başlamak için ama tercih meselesi dedim ya.
İstek olmalı,tabi en önemlisi de o tercihe sürükleyecek isteği köreltmemek.
O hayalini kurduğun hayat zaten idealim ama malesef şu yaşta mümkün değil o ortamı sağlamak.
Küçük sahil kasabası,şirin tek katlı bahçeli bir ev,bahçesinde domates biber ekebileceğin bir alan:)
bisikletle meydana,çarşıya,pazara inmek,akşamüstü balık tutmak.Eşle birlikte açabileceğin küçük bir dükkan...
Ahhh hayaller...
olur inşallah bir gün...
 
Son düzenleme:
Bu arada psikolog demişsin de,yardım almaya karşı değilim asla.
Ama sen kendi kendine aşabilecek güçtesin bence.
Birinin sana verebileceği önerilerden ziyade,bulunduğun durumu
aşabileceğin güç zaten sende mevcut.
Ellerini kavuşturup baş parmaklarını döndüren,
ve oturduğu yerden ''anlıyorum,haklısın,kendine farklı meşgaleler bul,
kafanı dağıt,sorunların olan insanlara neler hissettiğini açık açık söyle''
tarzında aslında pek de işe yaramayan ve senin tamamen bildiğin şeyleri sana dışardan bir sesin söylemesi
:44:işe yarıyor belki ama kendi kendine aşman çok önemli.
Sen yaşadıklarının yükü altında ezilmiş biri değilsin.
Sadece biraz duygusal bir döneminde,hayatınıza çöreklenmiş basit bir insanın varlığıyla depreşen bir mutsuzluğu yaşıyorsun.
Geçicek...Hepsi geçiyor,şu hayatta her duygu bitimli.
Mutluluk da mutsuzluk da...
Elini sonsuza kadar tutacak hayat arkadaşınla yürüdüğün o yolda bugünü hatırlamayacaksın.
Ne o dinlediğin şarkı ne de babanın haketmeyene 3500 liralık jesti gelecek aklına.
sen şimdilik hepsinin geçeceğini,hayatınızda ki gereksizlerin geçici,senin varlığının kalıcı olduğunu bil yeter.
 
leonela önceki konunu da okudum az önce söyleyebileceğim tek şey iyi ki varsın! ve ben Seni çok sevdim yazılacak çok şey var aslında ama bu kadar geldi içimden...O inandığın güç sana bütün güzellikleri vakti geldiğinde sunacak...bende inanıyorum
 

Anlıyorum canım, belki bir gün sen de konu açarsan yorum yaparım ben de :) Ben kitap da çok okurum zaten canım. Psikoloji filan. Ama kitaplara boyun eğmiyorum galiba bu konuda. Bir de ben dik kafalıyım biraz. Kolay kolay bana denileni yapmam, kendi bildiğimi okuurum O yüzden kitaplar söz geçiremiyor İnanç çok önemli evet.
 

Evet, çalışmak gerek. Siz şanslısınız bu konuda, çalışmamışsınız ama herşeyiyle fedakar bir eşiniz var ne güzel ne mutllu. Çok sevindim sizin adınıza. :)
Anneme geçen gün "eğer eşimin durumu iyi olursa çalışmayacağım , çocuklarıma bakacağım" dedim. Kızdı bana :)
"Babanla evliyken, beni bırakınca nasıl ortada kaldım görmedin galiba?" dedi.
Ki gerçekten öyle. Evimiz de kiraydı. Annem çok zorlandı. O yüzden çalışmak tek seçeneğim. Süper bir ev kurulan bu hayal Bahçesine dediğiniz gibi ekeceksiniz sebze-meyve :)


Evet onu da söylüyorlar, kafanda halletmezsen, psikolog bir işe yaramazmış.Hani evet o güç ben de var ama biri yol gösterse, yeni bir şeyler öğretse fena olmaz. Ama yazın kurslara gidicem. İş için eğitim olarak. Eminim kafam dağılacaktır. O da psikolog resmen :) Evet allahtan kalıcı olduğumu bilip rahatlıyorum. Siz çok güzel tespitlerde bulunuyorsunuz çok teşekkr ederim sizeee Eminim çalışsaydınız süper otoriter bir yönetici olurdunuz :)))
 
canım babanla konuşmayı denedin mi? Seni üzdüğünü anlattın mı durumun? Evet bazen büyüklerimizde hatalar yapabiliyor.Önünü göremiyorlar , en önemlisi gerçekleri.. Anlamaya çalışmak lazımm.Genelde insanlar hatalarının farkına kendisi varırlar.Yani biz onları uyarsakta yaşamadan anlayamıyorlar.Kendini üzmee , bu tip şeyleri düşünmemeye çalış.umarım karşıına seni çoook çook mutlu edebilecek biri çıkar
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…