arkadaşım durumuna çok üzüldüm. İyi olmanın bedelini çoğu zaman üzülerek ödüyoruz. Bende nişanlıma ve ailesine iyi davrandım, ne derlerse eyvallah dedim. Onu bırakın ailesi bir çöp yapmadığı gibi herşeyi çalışıp ben yapacağım diyen nişanlıma "bende çalışıyorum yarı yarıya ödeyelim,yapalım herşeyi" dedim. Ama maşallah ben destek olmaya kalkınca para ailesine gitmeye başladı. Şimdi gittim bilindik bir mobilya markasından taksitle mobilyaları aldım. dedim ki "maaşını al, getir buraya yatır, benden bir kuruş işlemez, bu borcu biran önce öde, daha beyaz eşya alınacak" Sesi çıkmıyor şimdilik, ödüyor. 4 aydır nişanlıyım, okadar yıprandım ki. Şimdi aradığında sesim kötü geliyorsa biliyorki ya kendinden , yada ailesinden problem var. Hemen düzeltmeye çalışıyor durumu.
Şimdi inanın acımıyorum kızlar, ailesinede kendisinede. Geçen gün gitmiş, lüks bir mağazadan elbise almış. Bayağı iyi bir fiyata, "ben bunu giymem, beğenmedim" dedim, götürdü iade etti. İşte dün, altın kolye almış geldi hediye. Zaten mobilyaları bilindik bir markadan taksitle aldık. Bundan sonra acımıycam, acıdıkça acınacak hale düşüyorum. Ben dokunmasam ailesine yolluyor, bir nevi ben yemedim al sen ye demek oluyor. bunu dedirtmiycem. cebine kalan harçlığı yolladığını duyarsam, onuda taksite bağlıycam beş parasız gezsin borçlar bitene kadar.