Merhaba arkadaşlar.Ben yurt dışında büyüdüm. Ailem hala yurt dışında yaşıyor. Eşimle aynı üniversiteyi bittirdik yani yurt dışında okuduk. Orda tanıştık, sonra evlenince türkiyede yerleştik. Sorun eşimin ailesi. Umarım sıkılmasınız okursunuz da siz de bana bu konuda bir fikir verirseniz.
İlk olarak eşim beni ailesiyle tanıştırdığı zaman başlayım. Kayınvalidem inanılmaz derecede soğuk davrandı bana. Her şeyime ters cevap verirdi. Belki de yurt dışında büyüdüğüm için istemedi beni bilemem. İsteme konusu açılınca kayınvalidem bana döndü ve dedi ki ben istemeye gelmem çünkü benim uçak korkusu var. Ben de tamam dedim. Sonra bunlar hepsi bahane çıkarmaya başladılar. Babası da aynı şekilde söylenmeye başladı. Hani orası çok uzak bir ülke, nasıl gideceğiz falan filan. Ben eşime sordum ki acaba beni istemiyorlar mı ? Eşim de yok öyle bir şey dedi. Buarda bizde isteme olayı türkiyedeki kadar önem verilmiyor. Sonuçta bir formalite bizim için önemli olan birbirimizi sevmemiz ,anlaşmamız, ve tabi ki bu evliliği aileler kabul etmesi. Ben yapı olarak düşünceli bir insanım. Her şey karşı tarafı düşünerek yaparım o yüzden onları zor durumda bırakmamak adına uzak ülke diye gelmesinler dedim, ailem nasıl olsa eşimi tanıyordu. Ailem ne kadar isteme olayına çok önem vermese de eşimin yanında bir büyük olmadığını biraz bozuldular. Ama beni üzmemek için tamam kızım siz karar vermişseniz biz de yanındayız dediler. Neyse sonuç olarak bunlar beni istemeye gelmediler.
Neyse biz nişanlandık ve evlilik zamanı geldi. Gelinlik almaya gittik. Kayınpederim ben de ordayken kayınvalideme döndü ve sordu: gelinliği kaça aldınız diye? O da gelinliğimin fiyatını söyledi. Sonra kayınpeder döndü ve bu kadar pahalı gelinlik mı alınırmış dedi. Ben tabi ki sustum. Buarada gelinliğimi fiyatımı yazsam gülerseniz yani en uygun gelinliği aldım ama yine de güzeldi. Çünkü ben sade ama güzel giyinen biriyim ve öyle taşlı, çiçekli abartılı şeyleri sevmem.
Düğün konusu açılınca hep şikayet yok ekonomik durumuz yok, düğünü nasıl yapacağız diye. Halbuki bu insanların öyle şikayet edecek gibi değiler çünkü ekonomik durumları gayet iyi. Ben de bunları böyle duyunca eşime dedim ki boş ver düğünü kimse zor durumda bırakmayalım, sadece nikah yapalım dedim. Nikah yaptık . Kayınvalidem nikahta takılan tüm takıları kendisi aldı. Kendisi de bana hiç bir şey takmadılar. Kına gecesinde giydiğim elbiseyi bile ailem aldı. Hiç sesimi çıkarmadım. eşim zaten benim gibi o da onları düşünür. Ben boş ver dedim önemli olan bizim sağlığımız ve mutluluğumuz dedim. Bana takılan tek şey kayıpederin ince bir bileklik. Onu da bir gün kayınvalidem evimize gelmişti. Şikayet ediyordu. Ben de yine dayanamadım elimdeki o bilekliği çıkarıp verdim, al bozdur diye.Aldı ve demedi ki ya kızım boş ver diye ...neyse sonra ne öğrendim. Gitmiş onu bozdurup kendine altın küpe almış.
Nikah fotoğrafları gelmişti. Biz de eşimle fotoğraflara bakıyorduk . Tam o zaman kayınvalidem geliyor. Pek sinirli görünüyordu. Neymiş diğer gelinin bizimle çıkan fotoğrafını istiyordu. Biz de dedik ki bunlar studyodaki çekilen fotoğraflar. Diğerlerini daha sonra alacağız. Ben de bizim studyo fotoğraflarından bir kaçını sizde kalsın dedim. Bana döndü ve dedi ki ben napayım bunları, biz olmayan fotoğraflarını ne yapayım ben ?!. Ben kaldım ağzımı açmadım bile. Hani be kadın benim fotoğrafını istemiyorsun neyse evlenen kişi öz oğlun, onu da mı istemiyorsun.
Yeni evlenmiştik kayınvalidem yanıma gelirdi bana eskiden oğlum beni arardı ama artık aramıyor sormuyor derdi. Halbuki öyle bir şey yok. Eşim onlar bana ne dese desinler yanlarında gitmeden en fazla bir gün dayanır.Ertesi gün yanlarında olur.
Evlenmeden önce bize bir kaç tane eşya aldılar onları da kendi seçip kendi aldılar. Ben o aralar yurt dışındaydım. Bir geldim almak istedikleri bir kaç eşyayı kendi seçip kendi almışlar . Diğer eşyaları kendi ailem aldı, zaten. Aldıkları eşylararı eski model hiç benim tarzım olmayan eşyalar. Bir misafir geldiğinde eşyaları beğenmeyen olursa kayınvalidem hemen suçunu bana atardı.Benim için kendi seçti biz karışmadık derdi. Bu nasıl bir yalancılık sen ben yokken git al eşyayı sonra biri beğenmeyince kendi seçti biz karişmadık de.
Bir gün tatlı yapıp yanlarına götürmeye gittim. Tam kapıdayken içeri gireceğim kayınvalide, kayınpeder, eşimin erkek kardeşi , nişanlısı ve kayıvalidemin bir arkadaşı benim dedikodumu yapıyorlardı.Öyle utanmadan bağırıyorlardı ki herşey duyabildim. İçeri girmedim ve hemen sakınleşmek için kendimi dışarıya attım. O kadar üzüldüm ki. Dedim ki hep alttan aldım, hiç bir şeye sesimi çıkarmadım, hep onları düşündüm, hep aman olsun ne olacak dedim ve beni tanımadığım insanlar karşında dedikodu malzemesi yaptılar.Hani onu geçtim bir anne oğlunu ve gelini nasıl bir komşuya satabilir? Onu da geçtim yeni gelen gelinin yanında yapıyorlar bunu.Eşimin erkek kardeşi böyle olaylar işine geliyor. O da evet anne böyle söyle söyle söyle annesini bana karşı dolduruyordu.
Ben yine bu olayı hiç yüzlerine vurmadım . Sadece biraz uzak durmaya çalıştım o kadar ama tabi içimde fırtınalar koptu o ayrı bir konu. Eşim de ikinci gün hiç bir şey olmamış gibi yanlarında gitti.
Eşimin erkek kardeşi ayrı bir tuhaf. Sürekli beni üzmek için banalaf sokuyor,bunu da bilerek yaptığından farkındayım. Bana biri bir iltifat etse hemen nişanlısını övmeye başlar. Diğer taraftan eşim ne zaman yanına gitse nişanlısını aldatığını anlatır. Nişanlısıyla yakında evleniyorlar ama eşime sürekli nişanlısını başka kızlarla aldatğını anlatır. Eşim de oğlum yakında bari bu kızla evleniyorsun neden aldatıyorsun hep uyarırmış. Eşim de gelip bunları bana anlatıyor. En sonunda bir gün sinirlendim ve eşime bunları sana neden anlatıyor ki dedim? Ne hali varsa görsün. Sonuçta böyle şeyler anlatarak eşime de kötü örnek oluyor.
Nişanlısı da ayrı bir tuhaf. O ne zaman gelse bir şeyler hazırlayıp yanlarına giderdik. Ama kendisi kaç senedir nişanlı ama bize ya bir ya iki kere gelmiştir . Buarada yeni evlenecek eşimin kardeşine gelince ona her şey yapıldı. İstemeye de gidildi, nişan yapıldı, en pahalı gelinlik alındı ,eşyalar alındı kimse karışmadı,duğün takıları dokunmayacakmış ( ben sormam da öyle demişler eşime), neyse bunlar benim için çok önemli değil ister dünyalar alsınlar ben sadece bunu anladım ki bu dünyda iyi ve düşünceli olana sen iyisin diye madalya takmıyorlar, hata iyi niyetini kullanıp seni enayi yerinde bile koyuyorlar .Daha yazacak çok şey var ama şuan aklıma gelenler bunlardır. Ben ise sırf onların laflarına yıllarca içine ata ata sağlığımı bile bozdum. Şimdi kayınvalidem ve kayınpederim eşime benim için eşin farklıydı çok düşünceliydi, mutluluktan başka hiç bir şeyde gözü yoktu, yeni gelin öyle değil diye beni övüyorlarmış ama artık neye yarar beni çoktan üzdüler bile.
İlk olarak eşim beni ailesiyle tanıştırdığı zaman başlayım. Kayınvalidem inanılmaz derecede soğuk davrandı bana. Her şeyime ters cevap verirdi. Belki de yurt dışında büyüdüğüm için istemedi beni bilemem. İsteme konusu açılınca kayınvalidem bana döndü ve dedi ki ben istemeye gelmem çünkü benim uçak korkusu var. Ben de tamam dedim. Sonra bunlar hepsi bahane çıkarmaya başladılar. Babası da aynı şekilde söylenmeye başladı. Hani orası çok uzak bir ülke, nasıl gideceğiz falan filan. Ben eşime sordum ki acaba beni istemiyorlar mı ? Eşim de yok öyle bir şey dedi. Buarda bizde isteme olayı türkiyedeki kadar önem verilmiyor. Sonuçta bir formalite bizim için önemli olan birbirimizi sevmemiz ,anlaşmamız, ve tabi ki bu evliliği aileler kabul etmesi. Ben yapı olarak düşünceli bir insanım. Her şey karşı tarafı düşünerek yaparım o yüzden onları zor durumda bırakmamak adına uzak ülke diye gelmesinler dedim, ailem nasıl olsa eşimi tanıyordu. Ailem ne kadar isteme olayına çok önem vermese de eşimin yanında bir büyük olmadığını biraz bozuldular. Ama beni üzmemek için tamam kızım siz karar vermişseniz biz de yanındayız dediler. Neyse sonuç olarak bunlar beni istemeye gelmediler.
Neyse biz nişanlandık ve evlilik zamanı geldi. Gelinlik almaya gittik. Kayınpederim ben de ordayken kayınvalideme döndü ve sordu: gelinliği kaça aldınız diye? O da gelinliğimin fiyatını söyledi. Sonra kayınpeder döndü ve bu kadar pahalı gelinlik mı alınırmış dedi. Ben tabi ki sustum. Buarada gelinliğimi fiyatımı yazsam gülerseniz yani en uygun gelinliği aldım ama yine de güzeldi. Çünkü ben sade ama güzel giyinen biriyim ve öyle taşlı, çiçekli abartılı şeyleri sevmem.
Düğün konusu açılınca hep şikayet yok ekonomik durumuz yok, düğünü nasıl yapacağız diye. Halbuki bu insanların öyle şikayet edecek gibi değiler çünkü ekonomik durumları gayet iyi. Ben de bunları böyle duyunca eşime dedim ki boş ver düğünü kimse zor durumda bırakmayalım, sadece nikah yapalım dedim. Nikah yaptık . Kayınvalidem nikahta takılan tüm takıları kendisi aldı. Kendisi de bana hiç bir şey takmadılar. Kına gecesinde giydiğim elbiseyi bile ailem aldı. Hiç sesimi çıkarmadım. eşim zaten benim gibi o da onları düşünür. Ben boş ver dedim önemli olan bizim sağlığımız ve mutluluğumuz dedim. Bana takılan tek şey kayıpederin ince bir bileklik. Onu da bir gün kayınvalidem evimize gelmişti. Şikayet ediyordu. Ben de yine dayanamadım elimdeki o bilekliği çıkarıp verdim, al bozdur diye.Aldı ve demedi ki ya kızım boş ver diye ...neyse sonra ne öğrendim. Gitmiş onu bozdurup kendine altın küpe almış.
Nikah fotoğrafları gelmişti. Biz de eşimle fotoğraflara bakıyorduk . Tam o zaman kayınvalidem geliyor. Pek sinirli görünüyordu. Neymiş diğer gelinin bizimle çıkan fotoğrafını istiyordu. Biz de dedik ki bunlar studyodaki çekilen fotoğraflar. Diğerlerini daha sonra alacağız. Ben de bizim studyo fotoğraflarından bir kaçını sizde kalsın dedim. Bana döndü ve dedi ki ben napayım bunları, biz olmayan fotoğraflarını ne yapayım ben ?!. Ben kaldım ağzımı açmadım bile. Hani be kadın benim fotoğrafını istemiyorsun neyse evlenen kişi öz oğlun, onu da mı istemiyorsun.
Yeni evlenmiştik kayınvalidem yanıma gelirdi bana eskiden oğlum beni arardı ama artık aramıyor sormuyor derdi. Halbuki öyle bir şey yok. Eşim onlar bana ne dese desinler yanlarında gitmeden en fazla bir gün dayanır.Ertesi gün yanlarında olur.
Evlenmeden önce bize bir kaç tane eşya aldılar onları da kendi seçip kendi aldılar. Ben o aralar yurt dışındaydım. Bir geldim almak istedikleri bir kaç eşyayı kendi seçip kendi almışlar . Diğer eşyaları kendi ailem aldı, zaten. Aldıkları eşylararı eski model hiç benim tarzım olmayan eşyalar. Bir misafir geldiğinde eşyaları beğenmeyen olursa kayınvalidem hemen suçunu bana atardı.Benim için kendi seçti biz karışmadık derdi. Bu nasıl bir yalancılık sen ben yokken git al eşyayı sonra biri beğenmeyince kendi seçti biz karişmadık de.
Bir gün tatlı yapıp yanlarına götürmeye gittim. Tam kapıdayken içeri gireceğim kayınvalide, kayınpeder, eşimin erkek kardeşi , nişanlısı ve kayıvalidemin bir arkadaşı benim dedikodumu yapıyorlardı.Öyle utanmadan bağırıyorlardı ki herşey duyabildim. İçeri girmedim ve hemen sakınleşmek için kendimi dışarıya attım. O kadar üzüldüm ki. Dedim ki hep alttan aldım, hiç bir şeye sesimi çıkarmadım, hep onları düşündüm, hep aman olsun ne olacak dedim ve beni tanımadığım insanlar karşında dedikodu malzemesi yaptılar.Hani onu geçtim bir anne oğlunu ve gelini nasıl bir komşuya satabilir? Onu da geçtim yeni gelen gelinin yanında yapıyorlar bunu.Eşimin erkek kardeşi böyle olaylar işine geliyor. O da evet anne böyle söyle söyle söyle annesini bana karşı dolduruyordu.
Ben yine bu olayı hiç yüzlerine vurmadım . Sadece biraz uzak durmaya çalıştım o kadar ama tabi içimde fırtınalar koptu o ayrı bir konu. Eşim de ikinci gün hiç bir şey olmamış gibi yanlarında gitti.
Eşimin erkek kardeşi ayrı bir tuhaf. Sürekli beni üzmek için banalaf sokuyor,bunu da bilerek yaptığından farkındayım. Bana biri bir iltifat etse hemen nişanlısını övmeye başlar. Diğer taraftan eşim ne zaman yanına gitse nişanlısını aldatığını anlatır. Nişanlısıyla yakında evleniyorlar ama eşime sürekli nişanlısını başka kızlarla aldatğını anlatır. Eşim de oğlum yakında bari bu kızla evleniyorsun neden aldatıyorsun hep uyarırmış. Eşim de gelip bunları bana anlatıyor. En sonunda bir gün sinirlendim ve eşime bunları sana neden anlatıyor ki dedim? Ne hali varsa görsün. Sonuçta böyle şeyler anlatarak eşime de kötü örnek oluyor.
Nişanlısı da ayrı bir tuhaf. O ne zaman gelse bir şeyler hazırlayıp yanlarına giderdik. Ama kendisi kaç senedir nişanlı ama bize ya bir ya iki kere gelmiştir . Buarada yeni evlenecek eşimin kardeşine gelince ona her şey yapıldı. İstemeye de gidildi, nişan yapıldı, en pahalı gelinlik alındı ,eşyalar alındı kimse karışmadı,duğün takıları dokunmayacakmış ( ben sormam da öyle demişler eşime), neyse bunlar benim için çok önemli değil ister dünyalar alsınlar ben sadece bunu anladım ki bu dünyda iyi ve düşünceli olana sen iyisin diye madalya takmıyorlar, hata iyi niyetini kullanıp seni enayi yerinde bile koyuyorlar .Daha yazacak çok şey var ama şuan aklıma gelenler bunlardır. Ben ise sırf onların laflarına yıllarca içine ata ata sağlığımı bile bozdum. Şimdi kayınvalidem ve kayınpederim eşime benim için eşin farklıydı çok düşünceliydi, mutluluktan başka hiç bir şeyde gözü yoktu, yeni gelin öyle değil diye beni övüyorlarmış ama artık neye yarar beni çoktan üzdüler bile.
inan yazının hepsini okuyamadım ama içim cız etti Allah ım dedim ben olsaydım 
onu da deinler boşver.
