İnsan tek evladına böyle yapar mı 😔

Daha önce de konu açtınız, herkes siz de zorlamayın dedi. Kabul edemiyosunuz haklılık payınız da var ama Annenizi böyle kabullenmek zorundasınız yoksa huzur bulamazsınız
Bir süredir umursamiyordum ama yine nüksetti. Şey diyor bana hep bize de annemiz kötü davrandığı oldu oluyor ama biz annemizi aramaktan vazgeçmiyoruz. Annesi başka kardesinde ise her gün ya da günde iki kere falan arar. Ama evladını aramaz. Aslında sorunum aranmamak değil ben durumu kabullenip hep ben arıyordum aradığımda iyi de konuşuyorduk gerçek bir derdim hiç olmamıştı bu zamana kadar hep kayın aile dedikodusu işte ama ne zaman gerçek bir derdim oldu ve kayıtsız kaldı o zaman anladım ki bu ilişki benim iteklemem ile ilerliyor.
Şimdi arasam hiç kırılmamışım gibi o sormadan tüm derdimi anlatsam yine dinler konuşuruz gülüşürüz ama ben artık hep adım atan taraf olmaktan yoruldum. İki yıl yanına gitmeyi de düşünmüyorum. Sömestrda gelecek misin yazin gelecek misin hep soruyor. Senin, kocanın ve annenin ilgisiz ve somurtkan suratına tüm gün maruz kalmaya mi geleyim diyemiyorum. Bu yazın yanına gittiğimde bana yaşattığını unutamıyorum.
 
Annen zaten seni kurtarmak zorunda şöyle düşün anne babaya sadece beni besledi büyüttü diye minnet duymak zorunda değilsin çünkü onların isteği ile dünyaya geldin ve zaten onlar bunları ahlaken ve işin doğası gereği yapmak zorundalar hukuken bile yapmak zorundalar yani.öyle beni kurtardı diye düşünme.annen gerekeni yapmış fakat sonrasında seni bırakmış belki öyle gerekmiştir şartlarını bilmiyorum mesela benim büyük babaannem 5 çocuğunu kabul etmeyen bir adamla evlenmek zorunda kalmış çünkü eşi vefat etmiş ve herhangi bir maaşı geliri okuması yazması vs yokmuş.çocuklara anneannesi bakmış.annen belki sana yeterince annelik yapamadı kırılmakta haklısın ama beklentiler sadece üzer bir süre arama sorma o seni ararsa arasın o arada kendi yaşadığın şeylerle yüzleş ve kendini toparla.senle ilişkisi olmayan insan neden ne zaman geleceğini gideceğini sorsun ısrarla?bence annen sana karşı tümden kayıtsız değil.
 
Tümden kayıtsız değil tabi tümden kayıtsız olsa keser atarım ilişkimi ama bu kadarı da bana yetmiyor işte. Yetecek artık yapacak bir şey yok
 
Boş Ayna diye bir kitap var, onu da okumanızı şiddetle tavsiye ederim. Bana terapistim önermişti. Epey faydasını gördüm.
 
Iyi de kendini kurtarmis aslında anneniz ,hayatını size adamış değil ki. Gitmis sizin anlaşamadığınız bir adamla 2 kez evlenmiş babanızdan boşanınca.
Anneniz gayet kendi seçimleri ile yaşamış bundan vicdan azabı çekmeyin bence.
Yerinizde olsam mesafeli dururdum. Herşey maddiyat değil,hayat mutlu güzel günlerden ibaret değil,kötü gününüzde bir alo nasılsın kızım diyemeyen/demeyen anneniz için cidden kendinizi üzmeye değmez.
 
Vaay hemen baktım kitaba gerçekten anne kız ilişkisini anlatıyor. Sizin de mi annesel sorunlariniz vardi
Annemle ilgili sorunlarım yoktu aslında ama terapistler çoğunlukla şu anki sorunlarımızın kaynağının küçükken anne ile olan ilişkiden kaynaklandığını düşünme eğilimindeler. Ben faydasını gördüm, birkaç konu vardı sorun yaşadığım ama tam olarak da annemle ilgili değildi. Ama bazı şeylerin de annemin bile farkında olmadan yaptığı-yapamadığı şeyler yüzünden olduğunu gördüm kitabı okurken. Bir yandan da terapiyle destekledim süreci tabii. Ama klinik psikoterapi de sizi iyileştirebilir. Geçmişteki o çocuğa yani kendinize sarılmanız, ona kendini güvende hissettirmeniz gerekiyor. Uzman bir terapist size hangi yöntem(ler)in uygun olacağını bilir.
 

Eee size baba diye sapık birisini seçende yine anneniz. Neyin minneti? Birde bıraksın mı sizi orda? Sizi düşündüğü için olduğunu pek sanmıyorum.
 
Annenin sana olan davranışlarını kendince aklama, anneni haklı çıkarma derdindesin. Seni bırakıp gitmiş evlenmiş seni de yanında götürüp anne sevgisi ile büyütmesi gerekirken. Bu durumu bile olabilir, hayat şartları diye normalleştiriyorsunuz farkında mısınız? Annenizin peşinde dolaşmayı bırakıp çocukluk travmalarınız hakkında destek almalısınız. Zira elinizden gelse kendinizi suçlayacaksınız. Lütfen kendinize değer verin.
 
Çok üzülerek yazacağım ama annenizin hiç bir zaman düşüncesi siz olmamışsınız tek derdi koca olmuş ne yazık ki herkes anne olamıyor. Ufacık bir çocuğu anneanneye emanet edip elin adamıyla gününü gün etmiş o yüzden içinizdeki o küçük kız çocuğu kırgın... Düzelmesini aramasını beklemeyin bazen en yakınınız dahi olsa size bu denli zarar veren insanlardan olabildiğince uzak kalmanız gerekir kendiniz için.
 
Sevgili arkadaşım anneniz sizin sevginizi istismar ediyor. O size değil siz ona ebeveynlik yapıyorsunuz. Koşullu sevgi göstermiş size hep o yüzden ona ne kadar yardım ederseniz o kadar annelik yapar bana diye bilinçaltından düşündüğünüz için bu kadar çırpınıp yıprandınız . Zaten fark etmişsiniz olanları. Lütfen mesafe koyun kendinizi ezdirmeyin . Tabii ki yine aranır sorulur ama annenize annelik yapmayın. Kendinize odaklanın. Sevgiler
 
Ben çok garip düşünüyorum bu konularda.Emeğe emek değere değer gibi .Bana bir adım gelmeyene bir adım gitmem.Bir adım gelene on adım gitmem.Hersey eşit olmalı kendi hakkima girmem.Biliyormusunuz bir aralar evlat edinmeyi düşündüm.Sonra evlat edinilen benim binbir emekle büyüyen çocuğumun büyüdüğünde gerçek ailesini akrabalarını arayacağını düşünerek bu fikirden vazgeçtim.Bende bu konularda empati yönü gelişmemiş bir insanım.Anlarim anne bu bizim kültürümüzde tabu.Yoklugu kötü.Ama sizin hiç anneniz olmamışki...Annenize merhamet sevgi sempati beslemek zorunda değilsiniz.Yük edinmeyin.Bazen olmaz ne kardeş ne baba ne eş ne arkadaş.Bence en az zararla çekin kendinizi.Kabul edin hiçbir zaman istediğiniz anne olmayacak o.Siz çok iyi bir insansınız kendinize haksızlık yapmayın
 
Konu sahibi baktığında biz analı babalı büyüyen lerde bile derine inseniz ne travmalar çıkar.Cocuk psikolojisine şimdi şimdi önem verdiler.Bizler zincirleme ta dedelerden ninelerden anne baba ne gördüyse yada göremediyse bı taraftan çürük çarık büyüdük.Sizde yalnız degilsiniz bu konuda.Anne babaya içini dök sende biz böyle gördük Napalim sen daha iyi büyüt lafını duyup oturduk.Yani kuyu derin inan bana hicbirimize dikensiz gül bahçesi gibi ebeveynler düşmedi.İste bir sekilde hallediyoruz terapi iyi geliyor kendi cocukluguna inip ona agliya agliya sarılıp affetmek iyi geliyor.Affedip yoluna bakmak.Tamamen gecmiyor bilmiyorum çocukluk travmasini geçiren unutan varmı.Sadece onunla yaşamayı öğreniyorsun.Bende durum bu
 
Evet çok sağolun. Ben de travmasiz çocukluk yoktur diye bir söz okumuştum. Bazen anlık duygusal yogunluklar geliyor. İyiyim. Takmiyorum artık eskisi gibi. Yakacak başka seylerim var
 
Çok sağolun insanın hiç tanımadığı bir kişi tarafından anlaşıldığını hissetmek bile iyi geldi
 
dünyaya gelmeye sebep olduğu çocuğun kendini kurtarana kadar maddi manevi her türlu ihtiyacini karşılamak ebeveynlerin görevidir.
mahcubiyet hissetmenize veya bunu yaptıkları için ekstra minnet duymanıza gerek yok bence çünkü sizi bu dünyaya getirmek onların tercihiydi.
anneniz sizi bir sapıktan kurtarmış çünkü öyle olması gerekiyordu, aksi tuhaf olurdu zaten ama ayni anne sizi anneanneyede bırakıp gidebilmiş.
üzüleceksiniz belki bu söylediğime ama aranizda sizin sandiginiz kadar sıkı bir bağ yok kendinizi borçlu yada zorunlu hissetmeyin o yüzden.
birde iphone almadiniz diye başka şehirdesiniz diye sitem ediyor.
 
Buradaki yorumlar insanın rasyonel düşünmesini sağlıyor sağolun
 
Ben kızım olunca annem ile aramdaki ilişkiyi daha çok sorgular oldum.Sonra annenin duygusal yokluğu diye bir kitap okudum.Aglaya ağlaya Orda da şunu söylüyor.Bu tür anneler ,çocuk büyüdugu zaman ,çocuğa daha iyi davranıyor daha yakın oluyor.Cocuk ta hep ,bu oldu ama bu iyilgi de yaptı diye arada kalıyor.

Anneniz sizi o sapığın elinden kurtarmış .evet çok büyük bir şey.Ama yapması gereken de buydu zaten.Ve şimdi bu kadar telapkar olması çok itici.

Tecavuz eden adam sorusuna gelince,bence net kötü biri
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…