psikoloğum birde şunu söyledi...sizin ona olan sevginizden ondan kopamayacağınızdan o kadar emin ki sizin onsuz bir hayat yaşayabileceğinizi düşünmüyor ...ona onsuz da yaşayabileceğinizi gösterin korksun..ne oluyor falan desin dedi...birlikte bir oyun oynayacağız..size düşen rol çocuklarıyla mutlu eşini umursamayan kadını oynamak..konuşmak istediğinde kısa ve net cevaplar vermek..ve içinizdeki sevgiyi bakışlarınızda bile gizlemek..eğer size zerrece değer veriyorsa tepki verecektir dedi.bu oyun bir ay sürecek bu bir ay süresiince yıpranma ihtimaliniz var..ancak belki de bakacaksınız ki eşinizin olmadığı bir hayat daha güzel boşanma konusunda daha net bir düşünceniz oluşabilir dedi.dün psikolok dönüşünde oyuna başladım..eşim yanıma uğramış tepki vermedim..surat etmedim ama tepkisiz kaldım..konuşmaya çalıştı kısa ve net cevaplar verdim..iş çıkışı anneme uğradım kızımı almak için....benden önce eve gitmiş evden arıyor ben evdeyim haberin olsun diye..akşam da aynı şekilde devam ettim..pervane oldu etrafımda ama yüz vermedim kitap okudum çocuklarımla oynadım hatta oğluşum uyuyakalmasaydı onu da alıp yürüyüşe çıkacaktım.dur bakalım oduncan kocamm dün ilk gündü..kaldı 29...sizlerle gün gün paylaşacağım olanları..bizim sonumuz belli ..ama belki bu taktik ufak tefek problemleri olan arkadaşlarda işe yarar....