insan nasıl hazır olduğunu anlıyor?

derin_83 canım yazdıklarını okuyunca aynı şeyleri hissettiğimizi gördüm eşimle uzun bi birliktelikten sonra evlendik hiç çocuk düşünmezken yakın arkadaşlarımın bebek haberlerinden sonra bende anne olmak istediğimi farkettim önceleri bencillikmi diye çok düşündüm ama bebeğimi ilk hissettiğimde bütün şüphelerim yok oldu şuan 35 haftalık hamileyim ve oğluşumu sabırsızlıkla bekliyorum eğer eşiniz ve siz aynı fikirdeyseniz hiç kimseyi dinlemeyin hakkınızda hayırlısı olsun
 
sağlıklı bir şekilde kavuşursun inşallah bebeğine . eşim mayısa kadar süre verdi. sanırım bu düşünceyi hem kendi hemde benim hazmetmem için verdi. hemde maddi konuları ayarlamak için. bakalım hayırlısı kısmet ne olacak bende merak ediyorum. arkadaşlarımın bebekleri olacağı içinmi acaba geçici hevese kapıldım diye düşündüm, bu da büyük bir bencillik olur, ama bütün annelere bakıyorum evlatları için en büyük AŞK tanımını yapıyorlar :asigim:
 

tabii maddi olarak da hazır olmak önemli bir sürü test, muayene, doğum ücreti, bebeğin ihtiyaçları vs. epey külfetli oluyor ama inan hiç birini gözün görmüyor :1rolleyes: her kadının içinde anne olma isteği vardır mutlaka arkadaşlarının durumu bunu açığa çıkarmış olabilir dediğim gibi eşinin fikri de çok önemli allah gönlünüze göre versin ama olunca eminim keşke daha önce olsaymış diceksiniz
 
bizde 2 yıllık evliliğimizin üzerine bebek yapmaya karar verdik.eşim hep benden daha fazla istedi. ben hep erteleyelim diyodum.kendimi hazır hissetmiyorum diyordum. ama çevreme bakınca kimler çocuk büyütüyor bende yaparım demeye başladım.ve bir yerde okudum hiç bir zaman kendinizi %100 hazır hissetmezmişsin. bir yerde gözünü karartıp tamam diyosun. bu sefer asıl stresli dönem başlıyor önce kadın doğum dr.una gidiliyor gerekli tahliller yaptırılıyor. beslenmeye dahada dikkat ediliyor. ve denemeler başlıyor. inşallah istediğiniz anda gelir bebişiniz. maalesef bizim 7-8 aylık denemelerden sonra baktıkki gelmiyor eşiminde üroloğa görünmesine karar verdik.ve sonuçta tüp bebek tedavisiyle hamile kaldım. şimdide diyorumki iyiki daha fazla uğraşmamışız,beklememeişiz. şimdi allah nasip ederse 5-6 hafta sonra kızımızı kucağımıza alıcaz.hang, arkadaşımla konuşsam keşke daha önce yapsaydım diyor. helede kadının yaşı ilerledikçe bebek büyütmek için gerekli sabır azalıyormuş. darısı sizlerinde başına.
 
Son düzenleme:
canım benim bence cok dogru bir karar almışsın tamam iş güç kariyer hepsi gerekli şeyler ama bazı manevi duygular inan paha biçilemez aile oldugunu görmeyecek yaşayacaksın eminim vazgeçmemelisin bence annelik duygusu bambaşka bişey düşünme bile
 
inşallah. artık ciddi ciddi düşünmeye başladım, maddi gücümüz yerinde çok şükür, çocuğun rahat edebilmesi için büyük bir eve çıkma planımız vardı hep, bunuda ancak 7-8 ay sonra gerçekleştirebiliyoruz. mesela eşimin ablası pişman, keşke sonra yapsaydık çocuğu, çocuk insanın ömrünü tüketiyor, gözünün feri kaçıyor,sürekli onun hastalığı dertleriyle uğraşmaktan yoruluyorsun falan filan diyor,(görümcemlede aramızın pek iyi olduğunu söylemeyeceğim) hayırlısı olsun artık
 
Benim henüz çocuğum yok hayırlıysa olsun isterim. Büyük laf etmek asla istemem, ama çocuk insanı öldüyor, bitiriyor, gözünün ferini kaçırıyor :1shok: (haha bu da çok enterasan bir tabirmiş) herşeye engel, tüm planlarını unut deyince insanlar acayip sinir oluyorum. Tabii sonra bizler de düşünüp duruyoruz emin olamıyoruz, acaba zamanı geldi mi diye sorguluyoruz. Benim de uzun zaman beklememin nedeni oydu zaten, hayatım bitecek, herşey değişecek, hep sıkıntı hep zahmet... Tabii çok sevilir de diyorlar ama, ardından milyon tane dert sıkıntı sıralandığını duyunca insan korkuyor.
Ben farklı ülkelerde yaşadım şu anda da yurtdışındayım -Amerika- ve farklı kültürlerin çocuk olayına bakışını gördüm. Burada insanların yeni doğmuş (tam 20 günlük) bebekleriyle dünya seyahatlerine gittiklerini, birkaç aylık bebekleriyle maratonlara katıldıklarını, onlarla restorantlara barlara gittiklerini gördüm. Bebek var diye eve tıkılı kalmadıklarını, kısacası hayatlarını değiştirmediklerini ama bebeği hayatlarına dahil ettiklerini anladım. Hiç kimsenin de şikayet ettiğini duymadım çocuk sahibi olmaktan, hayatım bitti hayallerim yok oldu gözümün feri kaçtısempatiksalakcinni bunlar çok tuhaf. Umarım hepimiz çocuklarımızı hayatımıza dahil ederiz, tabii bir birey yetiştiriyoruz zorlukları olacak ama umarım ben senin için hayallerimi bıraktım hep seni düşündüm diye çocukları bunaltmayız. Bunu sürekli ebeveynlerden duyan, eyvah benim anne babama ödeyemeyeceğim kadar büyük bir borcum var diye aklına kazanan çocuğun psikolojisini hayal edemiyorum. Umarım hem bizler hem de çocuklarımız birbirimizle hep huzurlu mutlu olalım.
 
Son düzenleme:
biz daha 6 aylık ewlıyız ama öncesınde 5yıl birlikteliğimiz var bana göre bebek cok erken hatta özür dilerim çok gereksizdi.ilk önceleri eşimde aynı düşüncedeydi etrafımızdaki bütün arkadaslarımızın cocukları var hatta kımısı ıkıncı cocugu yapıyo. eşim cocuk ıstemeye basladı ben hala erken olduğunu düşünürken sağlık sorunları nedenıyle doğum kontrol ılacını bıraktım ve o ay hamıle kaldım suan 5haftalık hamıleyim ve cok mutluyum bıran önce bebeğimi kucaklayacagım gunu beklıyorum onu cok sewıyorum.
 
Bende o uzun süre çocuk istemeyenlerdendim,en erken bir sene sonra düşünüyorduk.Hatta hamile olduğumu öğrendiğimde çok ağlamıştım,eşimde çok bozulmuş,kızmıştı bana.Şimdi 35. haftama giriyorum,kariyer planların herşeyin değişiyor ama daha güzel bir heyecan.Biran önce doğsa da sevsek hatta ikinciyi, üçüncüyü yapsak diyoruz.Sadece yaşımın 27 olması üzüyor beni,ne kadar geç kalmışım diyorum.Allah dileyen herkese verir inşallah çok güzel birşey bebek...
 
slm arkadasim,ben 23 yasindayim ve 32 haftalik hamileyim.hmlelikten önce hic cocuk düsünmüyordum esimde biraz daha bekleyelim gibi konusmalar yapiyorduk hep.benimde okulum vardi bir yerlere gelmeden hele okulum bitmeden olmasin istiyordum.neyse birgün yillik kntrolüme gittim dr.a esim gelip beni alicak .ayy bide muayene olurumki hamileyim sok oldum o anda oturdum aglamaya basladim herkez beni teselli ediyor dr.üzlme aldirirsin diyor yok diyrm ben kiyamam.neyse ciktim esim beni grnce korktu ne oldu dedi niye agliyon hamileyim dedim ben o an sanki dört duvar arasinda kalmis gibi hissettim ama esime bi baktim adam ucuyo düsünelim diyen adam havalarda ucuyo.ben hazirmiyim diye srmadan hamile kaldim.oysaki hazirimism simdi ise cok mutluyum anne olcam okulmu kariyer mi onlar bekliyor kacmiyor ama bebek beklemez.hemen olcak diyede bisey yok .bence sende hazirsin cnkü düsünüyorsun cnmm.
 
söyledikleriniz ve destekleriniz gerçekten beni heyecanlandırıyorönümüzde 5-6 ay gibi bir süreç var inşallah haırlısı olur ama düşüncesi bile heyecana yetiyor. birde ben herşeyi erken yaşadım erkenden iş hayatına atıldım(15 yaşımda) 20 yaşımda evlendim acaba bu iştemi erken olur diye korkuyorum hep vakti değilmi diyorum hep ama bu seferde erken anne olmak daha güzel diyorum içimden......düşüncesi bile heyecan verirken onu taşımak hayata getirmek nasıl bir dugudur kimbilirrrrrr
 

Canım tek tek hepsını okudum yazılanların.. sanırım sende anne olmuşsun :) bende 4 aylık evlıyım ve calısmayı dusunuyorum 22 yasındayım. cok planlarım war kpss pomem vs vs vs.eşim ınanılmaz sekılde cocuk ıstıyo 27 yasında. sen anne oldun karıyerını gerı plana attın. sence aynı seyı bende yapmalımıyım cok kararsızım maddı durumumuz yerınde cok şükür ondada sıkıntı yok sadece tecrubenden yararlanmak ıstedım canım yardımcı olursan yasadıklarını anlatırsan cok sevınırım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…