- 31 Temmuz 2010
- 1.091
- 88
- 363
- Konu Sahibi foreveryours
- #21
benim de erkek arkadaşım annesinin tek çocuğu. ayrıca annesi de babası ile çocuk 4 yaşındayken boşanmışlar. yani bu kadar senedir hayatına anlam katan sadece oğlu var. evlense de evlenmese de kesinlikle onunla yaşamak istiyormuş.. erkek arkadaşım da annemi sokağa atamam diyor. haklı buluyorum o yaşta bir insanı yalnız bırakmaya benim de gönlüm elvermiyor. ancak benim önerim karşılıklı 2 ev tutalım birbrimize çok yakın olalım. en azından banyolar filan ayrı olsun rahat rahat yaşayalım. istediği zaman gelsin oturalım gezelim. aynı evde ev ev üstüne çok zor olur.. bir mutfakta 2 kadın olmaz diye düşünüyorum.. ama o şekilde de sokağa atmış olurmuşuz kadının derdi akşamları yalnız olmamakmış. bence gelir gideriz de yeterki düzenimiz ayrı olsun. şimdi senin konunu okuyunca yine endişelendim. bilmiyorum ki nolcak
Ben sana söyliyim canım sana kendin hayatın nasıl istersen yap diyemiyorum.İnanki çok zor.Biyere gitmek istesen hemen nereye derler.Bir arkadsınızda kalsanız yanlız kalmak istemez..Gerçekten çok zor oluyor..3 4 ay yaşadım ve bana asır gibi geldi.Şmdi evime paşa paşa yaşıyorum.Evim dağınık olsa hemen toplamak zorunda değilim yarım saat geçsin toplarım.Ve en zorda ailenle dertleşemiceksin biri gelse odana tıkılmak zorundasın.Zaten genellikle ailene sen gidersin oturmaya bizde öyleydi.Ben gidiyordum.Ama şimdi isteyen geliyo rahatlıkta.Ailemde evli insanlar gec saatlere kadar oturabiliyor.Yapma derim ben.iyi olabilir doğrudur ama olmuyor işte.Burdaki arkadaşlarımızın sözünü dinle herkes doğruyu söylüyor.