İllakı içimizde ki kadın kabullenmeli piskolojisini atamıyoruz millet olarak.
Bulmuşsun bunama nedir gercekten biri bana acıklasın.
Bunu bıraksan illakı kötü olan mı cıkıcak karsısına. Örneklere bak dizideki şule vah vah tüh tüh.
Kadın bişeyeleri açıklıyo babasızdım baskı ardı üzerimde falan.
Sevmek için iyi bir insan olması yeterli mi ?
Canım merak ediyorum beraber olurken sıkıntı yaşıyor musun ?
Ya illakı ondan ayrılıp başkasıyla olmak zorunda değilsin.
Ama sevsen zaten 5 yıla kadar severdin aklında soru işarretleri dolaşmazdı.
Bence bol bol dua okuyun, Allah içinizi ısındırsın, eşinize karşı sevgi koysun yüreğinize.Herkese merhaba. Haziranda 5 yılı dolacak evliliğimin 3 yaşında da bir oğlum var. Eşimle ikimizde memuruz. Eşimle aynı zamanda atandık o beni görmüş beğenmiş sevmişti. Ben ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim elektrik olayı tutmamıştı. Ama çevremden çok tepki alıyordum neden beğenmiyorsun kabul etmiyosun işte boylu poslu terbiyeli çocuk diye. Evet eşim gerçektende kötü bir huyu yok evine bağlı beni oğlumu seviyor. İşte o zamanlar insanların bu söyledikleri beni etkiledi çünkü ben babasız büyümüştüm. Babam annemi ve 3 çocuğunu sebepsiz yere 4 duvar ardında bırakıp gitmişti. Hayal meyal hatırlıyorum yüzünü hiç tanımıyom yani. Çok sıkıntılı bir hayatım oldu annemin okuma yazması işi yoktu. İnsanları zekatları fitreleriyle bigün aç bigün tok büyüdük çok şükür. Ama ben babasız büyüdüğüm için hep aradığım erkek modeli işte ailesine bağlı olsun beni sevsin yeter şeklindeydi. Nitekimde öyle oldu eşimin temiz kalpli dürüst ahlaklı bir insan olması onunla evlenmeme yetti. Ama evlendikten sonra gördümki sadece bu özellikler yetmiyormuş. Uyumlu olmak (her anlamda cinsellikte dahil), karşındakini çekici bulmak, en önemlisi sevmek (eşimi bi insan olarak seviyorum ama bir erkeği sever gibi bir eşi sever gibi sevemiyorum) Boşanmayı çok düşünüyorum ama ortada boşanmak için sebep yok. Yani arkadaşlarıma boşanmak istediğimi söylediğimde ne adamlar var eşinin içkisi yok kumarı yok evden işe işten eve daha ne istiyosun boşanılırmı gibi tepkilerle karşılaşıyorum. O zaman sevmeyi deneyeyim diyorum. Ama oda olmuyo bikaç gün zorluyom kendimi sonra yine eskisi gibi. Benim durumumu yaşayan var mı aranızda yada tavsiyesi olan. İş yerinde olduğum için çok sık cevap yazamayabilirim şimdiden mesajlarınız için teşekkürler.
işte o zaman bunu düşünemiyo insan babadan gördüğü olumsuzluklar nedeniyle babanın zıttı olsun yeter diyordumEskiden insanlar için bu geçerliymiş sonradan sevmek filan görücü usülü olduğundan. Sizin hatanız içinizin ısınmadığı adamla sırf iyi birisi diye evlenmeniz. Babasız da büyüseniz başkalarını dinlememeliydiniz. Akşam yatağa onlar değil siz giriyorsunuz sonuçta...
hayır elalem ne der diye değil eşim gerçekten iyi bir insan olduğu için ve klasik insanlarımızın "kızım seni seviyor değer veriyor temiz dürüst düzgün adam neden kabul etmiyosun" deyip benide etkiledikleri için. Eşimin iyi yönlerini görmüşüm görmek istemişim ve onun bana sevgisi o kadar çokki bende onu seviyorum sanmışımcidden elalem ne der diye mi aynı yatağa girdiniz o adamla?
elalem ne der diye mi çocuk yaptınız??
bence sorun burda kocanızda değil!?
yani şöyle uzaktan bakınca evliliğime hani yaşarım diyorum ama işin ayrıntısına girince bilmiyorum emin olamıyorumbunun kararını siz vermelisiniz,ömür boyu eşinizle yaşamak istiyor musunuz?
Çok etkili olur mu bilmiyorum ama eşinizle imkanlar hazırlayın, güzel anılar oluşturun kendinize. Ağva gibi, riva gibi, emirgan gibi yerlere gidin, havalar da düzeliyor, ya da yakınlarınızdaki güzel yerlere. Cinselliği önemseyin. Efendi bir adam olduğunda, bazen sevilmiyor. Çalkantılı bir hayat arayışı mı bilmiyorum ama ayrılmayı düşünüyorsanız, en azından öncesinde bebeğinizin hatrına, eşinize ve kendinize fırsat verin.işte o zaman bunu düşünemiyo insan babadan gördüğü olumsuzluklar nedeniyle babanın zıttı olsun yeter diyordum
Kötü ahlaklı zalim bir adam olsaydı eşiniz size hak verebilirdim ama babasız büyümüş biri olarak evladınızı düşünmelisiniz. Parçalanmış bir aile onun yakasını ömrünce bırakmaz. Yaşadığım için malesef biliyorumHerkese merhaba. Haziranda 5 yılı dolacak evliliğimin 3 yaşında da bir oğlum var. Eşimle ikimizde memuruz. Eşimle aynı zamanda atandık o beni görmüş beğenmiş sevmişti. Ben ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim elektrik olayı tutmamıştı. Ama çevremden çok tepki alıyordum neden beğenmiyorsun kabul etmiyosun işte boylu poslu terbiyeli çocuk diye. Evet eşim gerçektende kötü bir huyu yok evine bağlı beni oğlumu seviyor. İşte o zamanlar insanların bu söyledikleri beni etkiledi çünkü ben babasız büyümüştüm. Babam annemi ve 3 çocuğunu sebepsiz yere 4 duvar ardında bırakıp gitmişti. Hayal meyal hatırlıyorum yüzünü hiç tanımıyom yani. Çok sıkıntılı bir hayatım oldu annemin okuma yazması işi yoktu. İnsanları zekatları fitreleriyle bigün aç bigün tok büyüdük çok şükür. Ama ben babasız büyüdüğüm için hep aradığım erkek modeli işte ailesine bağlı olsun beni sevsin yeter şeklindeydi. Nitekimde öyle oldu eşimin temiz kalpli dürüst ahlaklı bir insan olması onunla evlenmeme yetti. Ama evlendikten sonra gördümki sadece bu özellikler yetmiyormuş. Uyumlu olmak (her anlamda cinsellikte dahil), karşındakini çekici bulmak, en önemlisi sevmek (eşimi bi insan olarak seviyorum ama bir erkeği sever gibi bir eşi sever gibi sevemiyorum) Boşanmayı çok düşünüyorum ama ortada boşanmak için sebep yok. Yani arkadaşlarıma boşanmak istediğimi söylediğimde ne adamlar var eşinin içkisi yok kumarı yok evden işe işten eve daha ne istiyosun boşanılırmı gibi tepkilerle karşılaşıyorum. O zaman sevmeyi deneyeyim diyorum. Ama oda olmuyo bikaç gün zorluyom kendimi sonra yine eskisi gibi. Benim durumumu yaşayan var mı aranızda yada tavsiyesi olan. İş yerinde olduğum için çok sık cevap yazamayabilirim şimdiden mesajlarınız için teşekkürler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?