Annenin evinde kalamamak bence çok üzücü bir durum. Ve daha önceki yorumlara katılmıyorum. Ev ev üstüne olmaz evet, ama geçici bir durum için bir annenin kızını evine sığdıramaması normal değil.
benim kızım doğuda 6 aylık bebekle, eşi Olmadan yalnız kalacaksa, en başta ben rahat etmem, çağırırım yanıma. Evlenmiş olabilir, el olmadı ya. Çevremde çoğu anne bunun çok daha fazlasını yapıyor, eşleriyle hiç de yalnız olmayan kızlarına.
konu sahibi, ben de bu konuda çok da farklı durumda değilim. Hatta eski bir konumda da yazmıştım. Benim ailemin de yaklaşımı böyle olduğu için, Onların yakınına taşınma ihtimalim olduğu Ve çok daha iyi imkanlarım olacağı halde, yalnız kalıp taşınmamayı tercih ettim.
Annem eşimin ailesine dahi, beni kötüleyip dururdu, her sıkıntısında ben koştuğum, 5 senemi onların düğün dernek işlerine verdiğim, her ameliyatında haftalarca yanında kaldığım halde. o unutmuştur şimdi, ama ben unutmuyorum.
yine de kırgınlıkları bir yana bırakıp, kendi evimde, kendi düzenimde yaşayıp, haftada bir Güler yüzle ziyaretimi yapıp gelmeyi iki taraf açısından da Daha sağlıklı buluyorum.
beklentiyi sıfırlarsan, çok da incinmezsin. İnsanlardan kendi kapasitelerinden daha fazlasını beklemek, senin hatan olur.
şu durumda, eşin gelip kendi evinize yerleşene kadar, idare edeceksin. Kimin resmini koymuş, koymamış bakmayacaksın. Senin de önceliğin, kendi çocuğun Ve kendi ruh sağlığın. Evin işine gücüne yardım ederek, yük olmamaya dikkat ederek geçireceksin bu dönemi.
sonrasında teşekkürünü edip dönersin kendi evine. Yuvana, huzuruna kavuşursun Allah ın izniyle.
ama benim tavsiyem; hiç kırılıp incinme. Onların kapasitesi bu, ben bundan daha iyiyim ve değerliyim, kimin ne yaptığı umrumda değil de içinde ve yoluna devam et.
annemle birbirimize bakışmıştık bu nasıl yanık bir kafa diye.Allah dinden kurandan uzaklaştırmasın eyvallah ama cemaatlerin elinde de oyuncak etmesin kimseyi anneniz normal gelmedi bana hiç.Kayınvalidenize gitme imkanınız yok mu ?
