- 17 Nisan 2016
- 21
- 11
- 8
- 34
İnş oyledir canım ya hep dua ederdim adettim gelmesin hamil olayım diye bu ay neden olmiyim diye dusunmek deli ediyor beni . Üstüne görme falan olsa rahim filmde ve öncesi muane de çıkardı.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
infertiliteyi yeneceğiz inşallahhh haydi kızlar buyrun topiğimeee
- Konu Sahibi Eses07
- Başlangıç Tarihi
- 24 Kasım 2013
- 70.441
- 53.853
- 698
- 24 Kasım 2013
- 70.441
- 53.853
- 698
- 24 Kasım 2013
- 70.441
- 53.853
- 698
Daha yeni evlisiniz canım olur inşallah
- 24 Kasım 2013
- 70.441
- 53.853
- 698
- 11 Ağustos 2014
- 50
- 47
- 53
Kısırlık Krizi: Büyümek İçin Bir Fırsat
Bu başlık bana ait değil ama çok anlamlı bulduğu için yazımın başlığı olarak kullanmak istedim. Çünkü bence çok derin bir anlamı var ve tam da benim yazmak istediklerime işaret ediyor.
Çiftler birbirlerini sever ve ilişkilerini toplumca kabul edilecek bir boyuta taşımak amacıyla evlilik gerçekleştirirler. Evliliğin iki âşık çiftin bir arada yaşamaktan daha büyük anlamları vardır. Hele de bizim gibi geleneksel toplumlarda… Kişilere yasal bir statü kazandırır aslında birçok insan için toplumda daha fazla kabul edilebilmelerinin önünü açar. Bunun herkes için geçerli olmadığının notunu da atmak isterim.
Çiftler bir zaman sonra yasal olarak evlilikle kendilerine verilen çocuk sahibi olma hakkını kullanmak isterler. Bir umutla girdikleri bu süreçten bazı çiftler maalesef eli boş çıkar. Ardından hastane süreçleri, sebebini araştırmaya yönelik müdahaleler ve en mahrem hayatınızın ortaya dökülmesi…
Kısırlık kimin hayatında yer alırsa alsın, çifte duygusal, sosyal, fiziksel, mesleki, akli ve hatta ruhsal anlamda ağır bir yük yükler. Her ne kadar, herkes bunu görmese de kısırlığın etkisi çok derindir ve çifti bir krizle karşı karşıya getirir (Mahlstedt, 2012).
Aslında kısırlık var olmayan çocuğunuzun kaybıdır. Bu kayıp ile birlikte derin bir yas yaşarsınız ve işin kötü tarafı bu yasınızın toplum nezdinde karşılığı da yoktur. Anlaşılamadıkça ve toplum tarafından dışlanılacağı korkusuyla çiftler sorunlarını çevreleriyle paylaşmaktan kaçınmaya başlar. Bu nedenle de çevresel destekleri azalır ve çiftler kendi sorunları içine iyice batarlar.
Kısırlık süreci uzadıkça ve yapılan tedaviler de boşa çıktıkça çiftlerde öz güven ve kontrol hissi kaybı yaşanmaya başlar. Herkesin çok kolaylıkla yapabildiği çocuğu onlar başaramamıştır. Özellikle mükemmeliyetçi ve kontrolcü çiftler için bu daha da yıkıcı bir hal alır. Uzun uğraşlar sonucunda artık ümitlerini de yitirmeye ve belki de depresyona doğru bir sürece yelken açmaya başlarlar.
Peki, çiftler ruhsal olarak yaşadıkları bu sorunu nasıl aşacaklar? Bunun çok kolay olduğunu ve sihirli bir formül ile her şeyin düzeleceğini iddia edemem ama olaylara bakış açılarını biraz değiştirerek kendilerine nefes alacakları noktalar yaratabilirler.
İlk olarak sahip olmak istedikleri çocukları ile kendilerini bilişsel olarak ayırmakla başlanabilir. Bu süreç çiftin süreci midir yoksa dünyaya gelmek isteyen çocuğun süreci mi?
Eğer çift buna kendi süreçleri olarak bakarlarsa kendilerini kusurlu ve başarısız olarak algılamaktadır. Onlar çocuk yapmayı başaramamıştır, onlar hatalıdır ve ya sorunun nedeni kendileridir. Bir zaman sonra suçluluk, öfke, kayıp ve değersizlik duyguları hissederler.
Eğer çift buna çocuğun süreci olarak bakarsa, kendilerini emanetçi olarak hissetmeye başlar. Yani bir insanın büyümesinden, bakımından oluşumundan sorumlu olan ama o insanın yazgısını tayin edemeyen kişi… Biraz şaşırdınız değil mi? Daha açık yazayım anlatmak istediklerimi…
Anne babalar dünyaya getirdikleri çocuklarını birey olarak kabul etmekte zorlanırlar. Aslında çocuğun iki yaş krizleri, ergenlik çatışmaları onların ebeveynleri ile birey olma yolunda girdikleri çatışmanın göstergeleridir. Bazı çocuklar yetişkinliklerine kadar bu savaşı kazanıp ailelerine onlardan ayrı bir insan olduklarını kabul ettirebilirler ama maalesef bazı çocuklar bunun başaramayarak ailelerinin gözünde hiç büyüyemezler.
İşte en baştan itibaren çiftler çocuklarının kendi yazgıları ve bireyselliği ile dünyaya geldiğini görüp kabul edebilse, hem kendine güvenen, sorumluluk sahibi bir birey yetiştirebilecek, hem de çocuk sahibi olamadığında bunun kendilerinin başarısızlığı değil, dünyaya gelmeye kısmeti olmayan bir bireyin yazgısı olarak kabul edip kendilerini daha az hırpalayacaktır.
Bu yazının sonunda da şu anlaşılmasın lütfen, deneyelim eğer çocuğumuz olmazsa hiçbir şey yapmayalım. Günümüzün modern tıbbında hiç bir şey yapmayıp beklemek anlamlı değil tatbikî. Benim tam olarak anlatmak istediğim bakış şu evinize daimi olarak gelen konuğunuz için elinizden geleni yapın, imkânlarınızı kullanın ama o misafir gelemediğinde bunun sizin suçunuz olmadığını, bunun onun yaşamı olduğunu ve sizin güzel evinizin sıcaklığının ona nasip olmadığını kabul ederek o güzel evin düzenini bozup karalar bağlamayın.
İşte bu bakış açısı kısırlık olayına yönelik algınızı biraz değiştirerek ruhsal olarak kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlayabilir. Hayat her şeyi kontrol edemediğiniz ve sürprizlerle dolu olduğu için yaşamaya değerdir. Bazen o sürprizler hoşunuza gitmese bile…
okumanızı tavsiye ederim. Kısırlık konusunda farklı bir bakış açısı kazandırabilir ve kendinizi biraz daha rahat hissetmenizi sağlayabilir.
Bu başlık bana ait değil ama çok anlamlı bulduğu için yazımın başlığı olarak kullanmak istedim. Çünkü bence çok derin bir anlamı var ve tam da benim yazmak istediklerime işaret ediyor.
Çiftler birbirlerini sever ve ilişkilerini toplumca kabul edilecek bir boyuta taşımak amacıyla evlilik gerçekleştirirler. Evliliğin iki âşık çiftin bir arada yaşamaktan daha büyük anlamları vardır. Hele de bizim gibi geleneksel toplumlarda… Kişilere yasal bir statü kazandırır aslında birçok insan için toplumda daha fazla kabul edilebilmelerinin önünü açar. Bunun herkes için geçerli olmadığının notunu da atmak isterim.
Çiftler bir zaman sonra yasal olarak evlilikle kendilerine verilen çocuk sahibi olma hakkını kullanmak isterler. Bir umutla girdikleri bu süreçten bazı çiftler maalesef eli boş çıkar. Ardından hastane süreçleri, sebebini araştırmaya yönelik müdahaleler ve en mahrem hayatınızın ortaya dökülmesi…
Kısırlık kimin hayatında yer alırsa alsın, çifte duygusal, sosyal, fiziksel, mesleki, akli ve hatta ruhsal anlamda ağır bir yük yükler. Her ne kadar, herkes bunu görmese de kısırlığın etkisi çok derindir ve çifti bir krizle karşı karşıya getirir (Mahlstedt, 2012).
Aslında kısırlık var olmayan çocuğunuzun kaybıdır. Bu kayıp ile birlikte derin bir yas yaşarsınız ve işin kötü tarafı bu yasınızın toplum nezdinde karşılığı da yoktur. Anlaşılamadıkça ve toplum tarafından dışlanılacağı korkusuyla çiftler sorunlarını çevreleriyle paylaşmaktan kaçınmaya başlar. Bu nedenle de çevresel destekleri azalır ve çiftler kendi sorunları içine iyice batarlar.
Kısırlık süreci uzadıkça ve yapılan tedaviler de boşa çıktıkça çiftlerde öz güven ve kontrol hissi kaybı yaşanmaya başlar. Herkesin çok kolaylıkla yapabildiği çocuğu onlar başaramamıştır. Özellikle mükemmeliyetçi ve kontrolcü çiftler için bu daha da yıkıcı bir hal alır. Uzun uğraşlar sonucunda artık ümitlerini de yitirmeye ve belki de depresyona doğru bir sürece yelken açmaya başlarlar.
Peki, çiftler ruhsal olarak yaşadıkları bu sorunu nasıl aşacaklar? Bunun çok kolay olduğunu ve sihirli bir formül ile her şeyin düzeleceğini iddia edemem ama olaylara bakış açılarını biraz değiştirerek kendilerine nefes alacakları noktalar yaratabilirler.
İlk olarak sahip olmak istedikleri çocukları ile kendilerini bilişsel olarak ayırmakla başlanabilir. Bu süreç çiftin süreci midir yoksa dünyaya gelmek isteyen çocuğun süreci mi?
Eğer çift buna kendi süreçleri olarak bakarlarsa kendilerini kusurlu ve başarısız olarak algılamaktadır. Onlar çocuk yapmayı başaramamıştır, onlar hatalıdır ve ya sorunun nedeni kendileridir. Bir zaman sonra suçluluk, öfke, kayıp ve değersizlik duyguları hissederler.
Eğer çift buna çocuğun süreci olarak bakarsa, kendilerini emanetçi olarak hissetmeye başlar. Yani bir insanın büyümesinden, bakımından oluşumundan sorumlu olan ama o insanın yazgısını tayin edemeyen kişi… Biraz şaşırdınız değil mi? Daha açık yazayım anlatmak istediklerimi…
Anne babalar dünyaya getirdikleri çocuklarını birey olarak kabul etmekte zorlanırlar. Aslında çocuğun iki yaş krizleri, ergenlik çatışmaları onların ebeveynleri ile birey olma yolunda girdikleri çatışmanın göstergeleridir. Bazı çocuklar yetişkinliklerine kadar bu savaşı kazanıp ailelerine onlardan ayrı bir insan olduklarını kabul ettirebilirler ama maalesef bazı çocuklar bunun başaramayarak ailelerinin gözünde hiç büyüyemezler.
İşte en baştan itibaren çiftler çocuklarının kendi yazgıları ve bireyselliği ile dünyaya geldiğini görüp kabul edebilse, hem kendine güvenen, sorumluluk sahibi bir birey yetiştirebilecek, hem de çocuk sahibi olamadığında bunun kendilerinin başarısızlığı değil, dünyaya gelmeye kısmeti olmayan bir bireyin yazgısı olarak kabul edip kendilerini daha az hırpalayacaktır.
Bu yazının sonunda da şu anlaşılmasın lütfen, deneyelim eğer çocuğumuz olmazsa hiçbir şey yapmayalım. Günümüzün modern tıbbında hiç bir şey yapmayıp beklemek anlamlı değil tatbikî. Benim tam olarak anlatmak istediğim bakış şu evinize daimi olarak gelen konuğunuz için elinizden geleni yapın, imkânlarınızı kullanın ama o misafir gelemediğinde bunun sizin suçunuz olmadığını, bunun onun yaşamı olduğunu ve sizin güzel evinizin sıcaklığının ona nasip olmadığını kabul ederek o güzel evin düzenini bozup karalar bağlamayın.
İşte bu bakış açısı kısırlık olayına yönelik algınızı biraz değiştirerek ruhsal olarak kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlayabilir. Hayat her şeyi kontrol edemediğiniz ve sürprizlerle dolu olduğu için yaşamaya değerdir. Bazen o sürprizler hoşunuza gitmese bile…
okumanızı tavsiye ederim. Kısırlık konusunda farklı bir bakış açısı kazandırabilir ve kendinizi biraz daha rahat hissetmenizi sağlayabilir.
Son düzenleyen: Moderatör:
- 24 Kasım 2013
- 70.441
- 53.853
- 698
Test kesin karar
- 16 Ocak 2014
- 668
- 889
- 108
Esesim selam kuşummm hatırladın mı bir görünüp bir kaybolan buketbuket :)))Bu ay aşılama yaptırdım kızçeler tuttu çok şükür... Sebepsiz infertiliteydi sebep, 3 yıldır ne ağlaktım çok gerideki sayfalarda deli deli ağladığım bisürü depresif mesajım var ; ama şükür Rabbim nasip etti... Bir kaybım vardı inşallah bunu kucağımıza almayı nasip eder hayırlısıyla duanızı esirgemeyin...
Bebek isteyen bütün herkesi güldürür Allahım inşallah.. göbüşlerimizi kucaklarımızı hayırlı evlatlarla doldurur...
- 24 Kasım 2013
- 70.441
- 53.853
- 698
Bu ay aşılama yaptırdım kızçeler tuttu çok şükür... Sebepsiz infertiliteydi sebep, 3 yıldır ne ağlaktım çok gerideki sayfalarda deli deli ağladığım bisürü depresif mesajım var ; ama şükür Rabbim nasip etti... Bir kaybım vardı inşallah bunu kucağımıza almayı nasip eder hayırlısıyla duanızı esirgemeyin...
Bebek isteyen bütün herkesi güldürür Allahım inşallah.. göbüşlerimizi kucaklarımızı hayırlı evlatlarla doldurur...
Buketcim çok sevindim canım benim hayırlı uğurlu olsun bebişin ❤❤
