- 18 Mart 2013
- 3.777
- 12.184
- 363
- Konu Sahibi Son Edebiyat
- #141
Haklı olduğunuz taraflar var tabi ki bence, geçmişteki şeyler, ailesinin yanında sizi yeterince önemsememesi vs... Daha 8 aylık evlisiniz, belki de evliliğe alışma süreci. Bunları elbette ayrıca konuşun. Ama sadece şu olayı göz önüne alırsak, size çok hak vermeye çalıştım ama hak veremedim. Kendi ailemi, annemi babamı düşündüm ve sanırım aynısını yaparlardı. Öncelikle insanın kardeşi hastayken 4 ay beklemiş olsa bile, üstelik tüm aile orada toplanmışken ondan uzakta 1 ay daha beklemesi çok zor bir psikolojik yük... 1 ay çok uzun bir süre. Benim annem veya babam da halam/teyzem hasta olsa birbirini beklemeden kendi ailesiyle toplanır giderdi eminim. Bu bence eşini önemsememek değil. Sonuçta hasta bir insan üstelik gurbetteyse tüm ailesini bir arada görmek ister, bu ona moral olur. Eşiniz ve kardeşleri de böyle bir plan yapmış. Anladığım kadarıyla son anda öğrenmemişsiniz, vize tarihi alındıktan sonra öğrenmişsiniz. Size danışmamış, sizi satmış gibi olmuş. Öyle bile olsa bu gibi durumlarda insan ani karar verebilir. Bir anlık kararla "haydi abla kalk kardeşimizin yanına gidiyoruz" diyebilir, demelidir hatta. Bu gibi durumlarda önceliği size vermemesi bence tek başına sizi saymadığı anlamına gelmez. Sizi önemsemediğinden değil, ama eşinizin kafası eminim şu an çok meşguldür. İki kardeş toplanıp diğer kardeşlerinin yanına gitmişler bu bence ablasını sizin önüne koyması değil. Benim babam annemi önemser ve sever ama dediğim gibi o da aynısını yapardı. Hatta annem "Sen beni bekleme kociş, git, ben de inşallah en yakın zamanda gelirim veya beraber tekrar gideriz" derdi.
Sizi genel olarak önemsememesi elbette ayrı bir konu. O konuda şikayetleriniz varsa elbette oturur konuşursunuz. Ama bence bu olay üzerinden gitmeyin... Bu olayda sizi önemsememekte haklı çünkü.
Evde yalnız kalamamanıza ve o şehirde yalnız olmanıza ise cidden çok üzüldüm, Allah sabır versin. Hiç mi kalabileceğiniz bir arkadaşınız yok?
Bence en güzeli eşinizi arayıp bu dönemde ona destek olmanız. Hem moraliniz düzelir belki, aranız da. Bilmiyorum, sadece bir fikir.
Sizi genel olarak önemsememesi elbette ayrı bir konu. O konuda şikayetleriniz varsa elbette oturur konuşursunuz. Ama bence bu olay üzerinden gitmeyin... Bu olayda sizi önemsememekte haklı çünkü.
Evde yalnız kalamamanıza ve o şehirde yalnız olmanıza ise cidden çok üzüldüm, Allah sabır versin. Hiç mi kalabileceğiniz bir arkadaşınız yok?
Bence en güzeli eşinizi arayıp bu dönemde ona destek olmanız. Hem moraliniz düzelir belki, aranız da. Bilmiyorum, sadece bir fikir.
