İlk kez kaç aylıkken anneanne veya babannede kaldılar, paylaşalım

bir deneme yapabilirsin..
bir akşam üzerini bırakıp, ertesi sabah veya öğlende almaya git, bir dene..
Senin yerinde olsam denerdim bunu..çok sık yapılan birşey olmayabilir..ama eşlerinde arada birlikte vakit geçirmeye ihtiyaçları var..
ben ilk defa 2 yaşındayken babannesine bıraktım..akşam 8 gibi filan..
gece yemekten geç döndük, gidip uyandırıp almak istemedik..sabah alırız diye
ooooo sabah kalkıp, kahvaltı bile yapmışlar biz gidene kadar..
 
Benim oğlum 16 aylık geçen ay ilk defa anneme bırakıp 1 saatliğine dışarı çıktım çok ihtiyacım varmış onu anladım ben şimdilik 1-2 saatle yetiniyorum yatılı bırakabileceğimi hiç sanmıyorum acil bir durum olmazsa.
 

bence kimse kimsenin anneliğini sorguylamaz
herkes farklı yapıda
kimi çok rahatır 1 hafta bırakır
kimi de 1 saat bile bırakamz
tamamen yapı meselesi
anne çocuk yapışık ikiz gibi olacak diye bi kural yok
ben şahsen eşimlen bikaç saat başbaşa olmayı veya tek başıma çarşıya çıkmayı veya arkadaşlan buluşmayı özlediğimi hissediyorum ve kızımı babannesine yoladığım günler bunları yapınca çok büyük keyif alıyorum, mutlu oluyorum
ve ben şöyle düşünüyorum
ben mutlu olmalıyımki kızımı mutlu edebileyim
devamlı somurtan, depresyon takılan annelerin çocuğuna ne gibi faydası olabilirki
 

evet arkadaşım
denicem
bu konuda desteklediğin için teşekkür ederim
sonuçta bi gece bırakcağım ve bu ayda en fazla 1-2 kere olur
 

cevabın için teşekkür ederim
cesaretlendirdin beni
kızımın bana bağımlı olmasını hiç istemiyorum
özgüveni sağlam bir çocuk olması benim en büyük isteğim
çok çok 1 sene sonra tekrar işe başlıyacağım ozaman mecburen ayrı kalacak benden
 

Zaten ben de kimsenin anneliğini sorgulamıyorum. Benim annelik anlayışıma uymuyor bu kadar uzun süreler keyfi olarak çocugu bırakmak. Bana göre doğru değil.

Diğer yazdıklarınızda da size katılıyorum fakat bu biraz da anne ve çocugun bu duruma uyumlarına bağlı. Ben de eşimle bir kaç saat başbaşa olmayı veya tek başıma çarşıya çıkmayı veya arkadaşlarla buluşmayı özlediğimi hissediyorum ve bunları yapmak için bir kaç saatliğine kızımı anneannesine bırakıyorum ama kızımdan telefon geldiğinde anne gel diye çağırdıgında o andan itibaren bir an önce eve dönmekten başka bir şey içimden gelmiyor. Orada kalsam bile içim rahat keyif alarak vakit geçiremiyorum ki zaten. Bu durumda, kızım mutlu olmayınca ben de mutlu olamıyorum. Kızımı mutlu edince ben de mutlu oluyorum. Kızım da biraz daha büyüyüp anlayabileceği yaşa gelince beni mutlu eder inşallah :)
 

inşallah canım inşallah
Rabbim hep güzel günlerini göstersin inşallah

haklısın ama işte diyorum ya yapı meselesi
herkes farklı gerçekten
örneğin biz bayramda tatile gidicez yurtdışına
herkes diyor bıraksana çocuğu rahat gez
olduuuuuuu
ben tatil yapıcam kızım burda kalacak
hiç olacak iş değil vallah
kızımın bana bi zararı yok eğer o olmasa o tatil bana zehir olur adım gibi eminim
hemde 5 gece kalıcaz
kimisi gerçekten çok rahat vallah ben hayret ediyorum nasıl yapıyorlar diye

onun dışında sana katılıyorum bende kızımlan vakit geçirmekten çok hoşlanıyorum
ama insan bazen bunalıyor
heleki ben çalışan bayandım kızım doğunca işten ayrıldım
çok sosyal bir yaşantım vardı
evde durmazdım
şimdi ev kuşu oldum çıktım
buda beni bazen çok bunaltıyor
işte ozaman kızımı babannesine bırakıyorum ve atıyorum kendimi dışarıya
haftada 1 veya 2
okadar iyi geliyorki
nefes aldığımı hissediyorum
kızımında orada mutlu olduğunu biliyorum
bazen akşamları babası gidiyor almaya gelmicem diye ağlıyormuş sıpam
hal böyle olunca oraya bırakmaklan hata etmedimi görüyorum
beni tek düşündüren yatılı olayı
şimdilik daha değilde
belki 1-2 ay sonra bir gece bırakıp deneyebilirim
bunu aşmak istiyorum
 
annem bana çok yakın.bir sokak ötemde oturuyor.doğduğundan bu yana oğlumu bırakırım ama mesela akşam bir yere gideriz.gece eve dönerken alırım yada öğlen bırakırım akşam alırım.oraya alışık oğlum zorluk çıkarmaz gece bıraksamda..ama hiç bırakmadım.aslında bazen bırakmak iyi olurdu.1 gece yada 2 gece kalmasından bişey çıkmaz ama nedense benim içim rahat etmiyor.
 
Galiba oğlum bana aşık :)))))))))))))))
gündüz bırakıyorum evde yardımcımız var..
( bahçeye çıkarırsa beni aramıyor ama evin içindeyse sürekli anne anne anne anne diyor)
Tabi bende bir yere gittiğimde aklım hep yakışıklı oğlumda oluyor(
Bir tadını çıkaramıyorum yani............
Akşam yatıya hiç bırakamam sanırım
uyandığında sadece beni istiyor minik erkeğim..
Olsun en azından gündüz gidebiliyorum...
 
Son düzenleme:

valla ben hayatta bırakmam okadar ben nerede kızım orada
biz genelde gece uyutup babanneye bırakıp gece gezmesine
çıkıyoruz yada gündüz bikaç saat ananede kalıyor
normalde çalışıyorum zaten bütün gün ananede
ama bir gece yatılı hiç bırakmadım bırakamam gibi geliyor
bilmiyorum ben onun kokusu olmadan uyuyamamki
 



Gelmeyeceğim diye ağlıyormuş ha, sıpaya bak sen :) Benimki de öyle olsa, ben de bırakırım gönül rahatlığıyla tabi canım. Seninki bence bir kaç ay sonra yatılıya da problem çıkarmaz gibi geliyor bana.

Ben de hamile kalmadan önce çalışıyordum canım ama hamileliğimin ilk 4 ayı çok kötü geçti. Mide bulantısı, halsizlikten kafayı kaldıramıyordum, 7,5 kg. verdim, hastanede yattım vs. İş güç kalmadı. Sonrasında 8. ayıma kadar falan devam ettim yine, doğumdan sonra bıraktım, şimdi evden çalışıyorum, maaş almayı bıraktım ssk yatırıyorlar. Ben de ev kuşu oldum çıktım. Öyle işte..

Geceleri çıkıp bir mekana gitmeyi çok özledim. Yeni yılda falan mesela çıkabilsek eşimle ne güzel olurdu, bir de benim doğum günüm yeni yıl. 2009 a girerken hamileydim, o zaman sigara yasağı başlamamıştı, her yer dumanaltı diye gidemedik, 2010 a girerken çok küçüktü bırakamadım, bu sene 2011 e girerken de gece uyumadığı için bırakamam, umudum 2012 de :))
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…