Bu konuda yazacak çok şey var ama yazdım yazdım geri sildim.
Hassas bir konu. Dengeleri tam bilmeden yorum yapmanın sorumluluğunu almak istemem.
İki karakterde sorunlu, dönüşü zor bir yola girmişsiniz artık.
Önce sakin olun, öfkenizin geçmesini bekleyin. Sonra zaten doğru kararı vereceksiniz.
Boşansanız da boşanmasınız da toparlamak için zamana ihtiyacınız var. Kolay değil beyninizden silip atmak.
Ama benim size naçizane bir tavsiyem var. Bir an önce bir yardımcı tutun. Çünkü evin ve çocuğun sorumluluğu ikinize de ağır gelmiş. Birbirinizi tüketmişsiniz.
Yaşlı, hasta anneyle olmaz bu işler.
Bir yardımcınız olsa karşılıklı beklentiniz azalır, karşılıklı öfke sinsice içinizde büyümezdi.
Bu arada terapiye karşı çıkan arkadaşlar olmuş. Terapinin amacı illa evliliği kurtarmak değildir. Eğer yürümeyecekse taraflar yıpranmadan boşanma sürecini hızlandırmaktır. Zaten terapiye gelen çiftlerin çoğu da ikinci yolu seçer.
Deneyebilirsiniz konu sahibi. En azında aklınızda "acaba" lar kalmaz.
Hem de eşiniz öfkesi ile ilgili olarak farkındalık geliştirir.
Bu da, bu süreçten sonra iyi bir koca olamasa da en azından iyi bir baba olma ihtimalini attırır.
Kendinize ve bebeğinize iyi bakın ve asla unutmayın, ömrü boyunca ergenlikten çıkamayan adamları büyütmek zorunda değilsiniz...