Arkadaş ılımlı olmaya çalışıyor, kendi fikrini savunurken karşısındakini kırmamak istiyor. Eş gösterme kısmını anlamadım. Bakire olmayan insanı kimse eş olarak kabul etmez anlamında mı söylediniz? Yoksa ben de aldatmaya karşıyım herkes gibi. Ne kadar dinden sayarsınız bilmiyorum ama Zen var. Müsade eden birçok ebeveyn tanıyorum ayrıca. Ruhun bekaretinden kastım. Tezatıyla anlatayım; bir insan bakire olur fiziken, ama başka her türlü ilişkiye girmiştir. Dolayısıyla o bekaret onun aynası olmaktan uzaktır. Bu sizin düşüncenize göre ahlak yoksunluğu olmalı mesela. Bunu da kişinin kendisinden başkası bilemez. Şunu demeye çalışıyorum bu durum insanları riyakârlığa itiyor. Bir kadın sevdiği, arzu ettiği, doğru gördüğü bir erkekle evlenmeden ilişkiye girebilir, zaten doğanın kanunu budur. Belki sözümona alimler, hocalar yüzünden yıllarca yanlış yorumlandı dinler. Çünkü insanı ilahi kaynağına götürmeye çalışan bir dinin baskıcı olması son derece garip. Gizli bir nefret uyandırır. Duygular bastırılamaz, dinde baskı olamaz. Baskı, sınırlama,zorlama varsa maneviyat yok olur. Tahammülsüzlük doğar. Sevgi dolu bir kadın düşünün, her türlü iyiliği yapıyor, kimseye nefretle bakmıyor, yardımsever, duyarlı, kandırmıyor, çalmıyor, öldürmüyor... Ama aynı zamanda evlenmeden sevdiği, ilgi duyduğu insanlara sevişiyor. Kimseyi aldatmadan, kandırmadan istediklerini yapıyor. Aşık oluyor, aşkı tadıyor. Onun ibadeti de bu. Ruhunu doyuruyor. Boyuneğip kinle nefretle değil sevgiyle doyuruyor. Ahlaksızlık bunun neresinde ben gerçekten göremiyorum. İçinden gelen bir şeyi sırf başkaları yüzünden nasıl durdurabilirsin. İmkansız. Kendinle çelişirsin, kendinden nefret etmeye başlarsın. Kendini sevmediğin sürece de kimse seni gerçek anlamıyla sevmez. 'Cennete' giden yol kısırdöngüye dönüşür. Dünyada 'cehennem'i yaşarsın.