- 17 Temmuz 2014
- 1.980
- 4.123
önceki konuma istinaden sana bu adamdan fayda yok diyen arkadaşlar olacaktır haklılar.. açıklamasını yapıp kendini affettirince devam kararı almıştım..
önceki konularımdan bilen bilir 2 çocuklu bekar bir anneyim yaş 32 , bekar evlenmemiş bir erkekle (34) 6 aydır iyisiyle eksiğiyle gediğiyle devam eden bir ilişkim var..
şimdi kimisi diyecek ki ''sen annesin anne kal sevgililik kurumu senin neyine...kendini çocuklarına ada'' açıklamamı şimdiden yapayım çünkü insanım çünkü kadınım çünkü gencim çünkü duygulardan ibaretim ve sevmeye sevilmeye ihtiyaç duyuyorum.. çocuklarım için elimden geleni yapıyorum zaten önceki konularımda bu tarz yorumlar geldiği için açıklama yapmak istedim.
6 aydır süren bir ilişki var dedim iyisiyle ve eksiğiyle.. çünkü hakettiğim değeri görmediğimi düşünüyorum.. yol ver gitsin diyeceksiniz.. seviyorum kıyamıyorum ve o boşluğa kaliteli yalnızlığıma dönecek cesareti de kendimde bulamıyorum ..
boşanalı 6 yılı geçti bu süre içinde kimseyle görüşmedim zaten ciddi anlamda bir adayda olmadı, sonra spontane gelişen kalbimin ritmini değiştiren bu adam çıkınca karşıma dedimki görücü usulüyle bu uyumu yakalayabilmem mümkün değil karnımda kelebekler ,sesini duyunca heyecandan kalbim ağzımdan çıkacak gibi... bu kadar boşluktayken bu ilişkiye fazla anlam yükledim galiba ya da ben flörtleşmeyi bilmiyor da olabilirim. 32 yaşında 18 lik duygular içerisindeyim kafam ruhum gel gitli fakat yine de mantığımı devreden çıkarmamaya çalışıyor ve gözlemlemeye çalışıyorum ilişkimizi.
sinirlendiği ya da üzüldüğü zaman kendini kabuğuna kapatan birisi konu bizimle ilgili olmasa bile kendini kapatıyor ve 1-2 gün yalnız kalmak istiyor. bense tam aksine konuşarak rahatlayan bir insanım ve onun bu sessizlik dönemlerine ne kadar saygı göstermeye çalışsam da bu sessizlik beni çıldırtıyor..
gönül almayı bilmeyene ömür emanet edilmez diyor ya şarkı sözünde.. benimkisi de işte öyle ufak bir tartışma yaşadık ve o sessiz kaldığı dönemde benim anneler günümü kutlamadı bu benim için çok önemliydi... hadi diyelim anneler gününü anlamsız buluyor peki ya 6 ay insan hiç mi bi hediye almaz bir çiçek göndermez.. beklentiye girmekte haksız mıyım? şehir dışına çıktıgımda dönerken mutlaka ona bi hediye alırım, yüzüm kuruyor gibi birşey demişti laf arasında yüz kremi aldım mesela beklediğim büyük hediyeler değil ufak tefek şeyler de olmadı.. kırgınlığımı dile getirdiğimde telafi edicem falanlar filanlar kuru kuru gadanı alayım modu...
ama evimde tadilatlık bir iş oldu mesela ustaya vereceğin parayla çocuklara bir şey alırsın dedi geldi yaptı ya da çocukların bisikleti bozuktu yaz geldi binsinler artık diye yaptırmaya götürdü ( arabası var ve bisikletçi bize çok uzak) ya da iş yerinde rahatsızlandım iğne oldum geldi aldı eve götürdü gibi gibi..
şimdi bu adama sorsanız ben onun için huzurum, ruh eşiyim,beni çok seviyor falan filan...
6 ay geçti ama ailesinden beni bilen yok (bu benim yapım ketum bi insanım bilmezler özel hayatımı öğrenmeleri gerektiği zaman öğrenirler dedi)
o bekar ben iki çocuklu ailesi muhtemelen karşı çıkacak bu bizim duruşumuzla alakalı bir durum ikna olacaklar güçlü duracağız el ele dedi... buralara kadar iyi tamam fakat biz pek ileriye dönük plan yapmıyoruz bu normal mi mesela bu benimle ciddi olmadığını mı gösterir?
daha ortada bu kadar belirsizlik varken benim müdürümün ona referans olması için (iş ile alakalı) benim aracılık etmemi görüşme ayarlamamı istedi.. özel sektörde çalışıyor ve işle alakalı bir sorun yaşadı yani iş aramıyor
ben de HANGİ SIFATLA CANIM BENİM diye güzel güzel bunu yapamayacağımı anlattım. müdürümün karşısına geçip erkek arkadaşım diyemem eşim , nişanlım olsa neyse.. müdürüm dediğim kişi üst düzey biri bu arada..
hangi safatla diye sorunca , niyetini , ciddiyetini açıklaması gerekmez miydi? bunları düşünemiyor mu?
hadi biz evlenmedik ben müdüre ne diyeceğim , amcaoğlu hala oğlu gibi bir şey söyleyebilirsin dedi ve bu beni çok rahatsız etti çünkü müdürüm çok düzgün gler yüzlü bir amir ve ben kendisine yalan söylemek istemiyorum yarın bir gün hadi evlendik diyelim adam nikah şahidim bile olabilir ya da davetli... hala oğlu amca oğlu gibi bir yalan elimde patlar ki ben bu kadar fedakarlığı niye yapayım ?
sevgilime sunduğum ilgi alaka sevgiyi bir kadın bir erkeğe sunsa yoluna güller serilirdi.. ve benden bu kadar kolay bir şey istemesi beni zor duruma sokacağını bile bile ısrar etmesi beni düşündürdü yapmadım diye bana trip atıp buz gibi konuşması kendisinden soğuttu.
biz daha aramızda evliliği konuşmuyorken ne alaka böyle bir istek ve trip?
2. evlilik sadece benle değil 2 de çocuğumla olacağı için sinek küçük mide bulandırır modundayım...
belki de kendi kendime gelin güvey oluyorumdur onun evlilikle alakalı ne düşündüğünü bilmiyorum bu konuyu nasıl açmam gerektiğini de bilmiyorum..
ama kendini böyle geri çeken bir insanla mutlu olunur mu? kafam ruhum evim her bi şeyim dağınık toplayamıyorum...
bu süreçde kendimi geri çekmeye karar verdim tenezzül edip sorarsa bi süre yalnız kalmak istiyorum diyeceğim.. yeni nesil ayrıulık süreci böyle işliyor galiba tam emin de değilim..
elektriğimiz bu kadar tutmuşken güzel bir birlikteliğimiz olsun isterdim herşey kısmet ama ruh halim borsa gibi dalgalı evin halini görmeniz lazım ruhum kafam ev herşey darma duman..
herşeyi toplamaya nerden başlasam bilmiyorum
güncelleme : bitti arkadaşlar bir hafta önce noktaladık.. kaliteli yanlızlığıma geri döndüm herşey kısmet hakkımızda hayırlısı olsun
önceki konularımdan bilen bilir 2 çocuklu bekar bir anneyim yaş 32 , bekar evlenmemiş bir erkekle (34) 6 aydır iyisiyle eksiğiyle gediğiyle devam eden bir ilişkim var..
şimdi kimisi diyecek ki ''sen annesin anne kal sevgililik kurumu senin neyine...kendini çocuklarına ada'' açıklamamı şimdiden yapayım çünkü insanım çünkü kadınım çünkü gencim çünkü duygulardan ibaretim ve sevmeye sevilmeye ihtiyaç duyuyorum.. çocuklarım için elimden geleni yapıyorum zaten önceki konularımda bu tarz yorumlar geldiği için açıklama yapmak istedim.
6 aydır süren bir ilişki var dedim iyisiyle ve eksiğiyle.. çünkü hakettiğim değeri görmediğimi düşünüyorum.. yol ver gitsin diyeceksiniz.. seviyorum kıyamıyorum ve o boşluğa kaliteli yalnızlığıma dönecek cesareti de kendimde bulamıyorum ..
boşanalı 6 yılı geçti bu süre içinde kimseyle görüşmedim zaten ciddi anlamda bir adayda olmadı, sonra spontane gelişen kalbimin ritmini değiştiren bu adam çıkınca karşıma dedimki görücü usulüyle bu uyumu yakalayabilmem mümkün değil karnımda kelebekler ,sesini duyunca heyecandan kalbim ağzımdan çıkacak gibi... bu kadar boşluktayken bu ilişkiye fazla anlam yükledim galiba ya da ben flörtleşmeyi bilmiyor da olabilirim. 32 yaşında 18 lik duygular içerisindeyim kafam ruhum gel gitli fakat yine de mantığımı devreden çıkarmamaya çalışıyor ve gözlemlemeye çalışıyorum ilişkimizi.
sinirlendiği ya da üzüldüğü zaman kendini kabuğuna kapatan birisi konu bizimle ilgili olmasa bile kendini kapatıyor ve 1-2 gün yalnız kalmak istiyor. bense tam aksine konuşarak rahatlayan bir insanım ve onun bu sessizlik dönemlerine ne kadar saygı göstermeye çalışsam da bu sessizlik beni çıldırtıyor..
gönül almayı bilmeyene ömür emanet edilmez diyor ya şarkı sözünde.. benimkisi de işte öyle ufak bir tartışma yaşadık ve o sessiz kaldığı dönemde benim anneler günümü kutlamadı bu benim için çok önemliydi... hadi diyelim anneler gününü anlamsız buluyor peki ya 6 ay insan hiç mi bi hediye almaz bir çiçek göndermez.. beklentiye girmekte haksız mıyım? şehir dışına çıktıgımda dönerken mutlaka ona bi hediye alırım, yüzüm kuruyor gibi birşey demişti laf arasında yüz kremi aldım mesela beklediğim büyük hediyeler değil ufak tefek şeyler de olmadı.. kırgınlığımı dile getirdiğimde telafi edicem falanlar filanlar kuru kuru gadanı alayım modu...
ama evimde tadilatlık bir iş oldu mesela ustaya vereceğin parayla çocuklara bir şey alırsın dedi geldi yaptı ya da çocukların bisikleti bozuktu yaz geldi binsinler artık diye yaptırmaya götürdü ( arabası var ve bisikletçi bize çok uzak) ya da iş yerinde rahatsızlandım iğne oldum geldi aldı eve götürdü gibi gibi..
şimdi bu adama sorsanız ben onun için huzurum, ruh eşiyim,beni çok seviyor falan filan...
6 ay geçti ama ailesinden beni bilen yok (bu benim yapım ketum bi insanım bilmezler özel hayatımı öğrenmeleri gerektiği zaman öğrenirler dedi)
o bekar ben iki çocuklu ailesi muhtemelen karşı çıkacak bu bizim duruşumuzla alakalı bir durum ikna olacaklar güçlü duracağız el ele dedi... buralara kadar iyi tamam fakat biz pek ileriye dönük plan yapmıyoruz bu normal mi mesela bu benimle ciddi olmadığını mı gösterir?
daha ortada bu kadar belirsizlik varken benim müdürümün ona referans olması için (iş ile alakalı) benim aracılık etmemi görüşme ayarlamamı istedi.. özel sektörde çalışıyor ve işle alakalı bir sorun yaşadı yani iş aramıyor
ben de HANGİ SIFATLA CANIM BENİM diye güzel güzel bunu yapamayacağımı anlattım. müdürümün karşısına geçip erkek arkadaşım diyemem eşim , nişanlım olsa neyse.. müdürüm dediğim kişi üst düzey biri bu arada..
hangi safatla diye sorunca , niyetini , ciddiyetini açıklaması gerekmez miydi? bunları düşünemiyor mu?
hadi biz evlenmedik ben müdüre ne diyeceğim , amcaoğlu hala oğlu gibi bir şey söyleyebilirsin dedi ve bu beni çok rahatsız etti çünkü müdürüm çok düzgün gler yüzlü bir amir ve ben kendisine yalan söylemek istemiyorum yarın bir gün hadi evlendik diyelim adam nikah şahidim bile olabilir ya da davetli... hala oğlu amca oğlu gibi bir yalan elimde patlar ki ben bu kadar fedakarlığı niye yapayım ?
sevgilime sunduğum ilgi alaka sevgiyi bir kadın bir erkeğe sunsa yoluna güller serilirdi.. ve benden bu kadar kolay bir şey istemesi beni zor duruma sokacağını bile bile ısrar etmesi beni düşündürdü yapmadım diye bana trip atıp buz gibi konuşması kendisinden soğuttu.
biz daha aramızda evliliği konuşmuyorken ne alaka böyle bir istek ve trip?
2. evlilik sadece benle değil 2 de çocuğumla olacağı için sinek küçük mide bulandırır modundayım...
belki de kendi kendime gelin güvey oluyorumdur onun evlilikle alakalı ne düşündüğünü bilmiyorum bu konuyu nasıl açmam gerektiğini de bilmiyorum..
ama kendini böyle geri çeken bir insanla mutlu olunur mu? kafam ruhum evim her bi şeyim dağınık toplayamıyorum...
bu süreçde kendimi geri çekmeye karar verdim tenezzül edip sorarsa bi süre yalnız kalmak istiyorum diyeceğim.. yeni nesil ayrıulık süreci böyle işliyor galiba tam emin de değilim..
elektriğimiz bu kadar tutmuşken güzel bir birlikteliğimiz olsun isterdim herşey kısmet ama ruh halim borsa gibi dalgalı evin halini görmeniz lazım ruhum kafam ev herşey darma duman..
herşeyi toplamaya nerden başlasam bilmiyorum
güncelleme : bitti arkadaşlar bir hafta önce noktaladık.. kaliteli yanlızlığıma geri döndüm herşey kısmet hakkımızda hayırlısı olsun
Son düzenleme:
